جیمز دابینز (JAMES DOBBINS) کارشناس ارشد مسایل دیپلوماسی و امنیت در موسسهء راند کارپوریشن که در سال 2001 میلادی در مذاکرات بن از ایالات متحدهء امریکا نماینده گی می کرد، می گوید، در چند ماه که گذشت افغانستان، پاکستان و طالبان افغان گام های غیر منتظرهبسوی مذاکرات برداشته اند.
در اوایل ماه می نماینده گان طالبان و حکومت افغانستان در قطر با هم ملاقات کرده به آغاز مذاکرات رسمی علاقمندی واقعی نشان دادند.
به این ترتیب اگر خود صلح نه، مذاکرات صلح قابل دسترسی است.
جیمز دابینز که به حیث مشاور ارشد سیاسی جنرال جوزف دنفورد قوماندان عمومی نیروهای امریکایی در افغانستان و در سال های 2013 و 2014 میلادی به حیث فرستادهء خاص رییس جمهور اوباما برای افغانستان و پاکستان نیز کار کرده است در مقالهء که در نشریهء فارن افریرز (Foreign Affairs) چاپ شده است، می نویسد:
از سال 2001 میلادی به اینسو مجال برای مذاکرات صلح گاهی میسر می شد و دوباره از بین می رفت. زمانی هم روی دلایل سیاسی مانند خودداری امریکا از گفتگو با طالبان، از این پروسه ممانعت می شد. گاهی هم پروسهء مذاکرات به دلیل غلط فهمی و عدم موجودیت توافق سیاسی متوقف می شد. فقط در سال 2010 میلادی بود که ایالات متحدهء امریکا بطور کامل پذیرفت که مذاکرات صلح بهترین راه ختم خشونت ها در افغانستان است. حتی در آن زمان هم پیشرفت بطی و غیرمتداوم بود.
جیمز دابینز می نویسد:
اما این بار شاید متفاوت از دفعات قبلی باشد. رییس جمهور جدید افغانستان گفتگو های صلح را در مرکز اجندای کاریش قرار داده است. به نظر می رسد کشور های چین و پاکستان مایل اند به این پروسه نفس دوباره ببخشند. طالبان نیز به اینکه به حمایت از ختم خشونت ها راضی اند، اشاره کرده اند.
به نوشته جیمز دابنز کارشناس ارشد موسسهء راند کارپوریشن و سابق فرستادهء خاص رییس جمهور اوباما برای افغانستان و پاکستان، ایالات متحدهء امریکا با استفاده از این فرصت باید همه تلاش ها را برای پیشرفت پروسهء صلح در افغانستان انجام دهد. لازم است واشنگتن با حفظ تعهدش به امنیت افغانستان از آمیزهء سیاست تنبیه و تشویق استفاده کند.
جیمز دابینز می افزاید:
امریکا باید به نیروهای افغان کمک کند تا در میدان های جنگ خطوطجبهات را حفظ کنند. بر پاکستان فشار بیاورد که طالبان را بدور میز مذاکرات نگهدارد و این نکته را بپذیرد که برخی امتیاز طلبی ها را باید خاتمه دهد. مهمتر از همه امریکا در تقسیم اوقات خروج نیروهایش از افغانستان باید انعطاف پذیر بوده، به حمایت از افغانستان تا سال 2017 میلادی و سال های بعد از آن متعهد باشد.
