در گزارشی که از یک جنایت حکایت دارد شنیدنش روان هر انسان را می آزارد.
چهار رباینده هفته گذشته کودک سه ساله یی را از پشت دیوار خانه اش ربودند و این کودک را به حالت وحشیانه یی کشتند.
این کودک یونس نام داشت و تازه قدم هایش راه رفتن را در کوچه می آزمود اما بی خبر از روزی که بسوی مرگ گام می ماند.
در خانۀ متروکه این کودک سه ساله، مادری که هنوز چشم به راه این کودکش نشسته است ناله و فریاد دردناکی دارد این مادر خاطره یی تلخ در ذهنم کاشت که شاید فراموش کردنش دشوار است.
آن هم اینکه کودکم معصوم بود چشمانش گناه را ندیده بود و ذهنش با آن آشنایی نداشت.
این مادر از رئیس جمهور می خواهد تا به صدای یک مادر را گوش فرا دهد و عاملان قتل کودکش را در برابر چشمانش به پای دار می خواهد.
"از رئیس جمهور میخاهم که فقط قاتلان کودک معصومم را به دار بیاویزه."
سنکدر پدر یونس کودک سه ساله چپس فروش است و با پولی که از همین غریب کاری به دست می آورد هفت و نیم هزار کرایه خانه می دهد و نیازهای خانواده پنج نفری اش را فراهم می سازد.
وی می گوید نه با کس دشمنی داشت و نه سرو کاری.
اما چگونه رباینده گان تواسته اند این کودک را با خود ببرند؟
مادر یونس می گوید: عصر روز پنجشنبه هفته گذشته کودکش ده افغانی از وی گرفت و برای خریدن ساجق همراه خواهر و برادرش راهی همین کوچه شده بود، شاید نمی دانست که دستخوش هوس های مردان بی رحم و وحشی می شود.
پدر این کودک می گوید: چهار روز از نهاد های امنیتی سراغ پسرش را جسته است، چندین بار به حوزه امنیتی سر زد اما کسی به صدایش گوش نداد تا اینکه پس از این همه روزها کودکش را از یک چهار دیواری پشت خانه اش یافت.
"وقتی که دیدم که بچیم پیدا نشد تا شب رفتم حوزه و پوسته کسی در قصه ام نشد پس آمدم در مسجد اعلان کردم.
چند روز پس بچه گکمه یافتم روده هایش بیرون افتاده بود مغز های سرش که در سنگ خورده بود هر طرف ریخته بود در دندان هایش با سنگ زده بودن.
مه فقط قاتلان پسرم را میخواهم، میخواهم که همینطور برای شان جزا داده شود صدای ما بیچاره ها و غریبا ره رئیس جمهور بشنوه."
قتل این کودک خشم اعضای ولسی جرگه را نیز به همراه شده است.
اعضای این جرگه با یاد آوری این رویداد اشک ریختند و از کم کاری نهاد های امنیتی در شناسایی چنین افراد انتقاد می کنند.
با این همه ما نخست به مکانی که رباینده گان این کودک را کشته اند سر زدیم، پشت دیوار خانه سنکدر پدر یونس.
رباینده گان در اینجا توشه و خوراکه هم با خود داشته اند، بوتل های آب نوشیدنی، چاقو، مشروبات الکولی و کاغذ های زرورق دار که معتادان با آن مواد مخدر استفاده می کنند.
این پدر دیگر سخن زده نمی تواند و تنها با اشک و ناله از ما خواست تا صدایش را به گوش رئیس جمهور برسانیم.
پدر این کودک در مربوطات حوزه هشتم در منطقه بینی حصار شهر كابل زنده گی می کند، همسایه هایش می گویند: سکندر مرد غریب کار، عاجز است و تنها از پولی که به دست می آورد کودکانش را نان می دهد.
"سکندر یک مرد عاجز است در همی هفت سال که ما ای آدمه می شناسیم فقط کارش غریبی است."
همسایه های پدر یونس می گویند: چندین بار برای نهاد های امنیتی شکایت کرده اند که مردان با چاقو و بوتل های مشروباط الکولی از کوچه های شان عبور می کنند و مردم را هشدار می دهند، اما این نهاد ها صدای شان را ناشنیده گرفته است.
یک شب پس از کشته شدن یونس کودک سه ساله همین مردان شب هنگام به خانه یکی از باشنده گان این محل رفته اند اما موفق به انجام کاری نشده اند.
این باشنده گان از امنیت جان شان نگران اند، آنان از حکومت می خواهند تا عدالت در برابر خانواده این کودک سه ساله تامین شود.
نظیفه محبوبی
