صنعت مسگری در ولایت بدخشان که سال‌ها بازار خوبی داشت حالا با رکود مواجه شده است.
در شهر کُهنه فیض آباد مرکز ولایت بدخشان مسگران از سرد بودن بازار فروش محصولات مسی شکایت می‌کنند آنان می‌گویند که با واردن شدن ظروف نکلی، المونیم و پلاستیک به بازار، خرید و فروش ظروف مسی به رکود مواجه شده است.
عصمت الله یک تن از مسگران شهر کُهنه فیض آباد در صحبت با رادیو آزادی گفت که سالهای قبل بیش از 30 دکان مسگری در ولایت بدخشان فعال بود و مسگران مصروف صنعت مسگری بودند، اما حالا بسیاری از مسگران به نسبت نبود بازار فروش محصلات مسی این صنعت را ترک کرده اند:
" با افزایش ظروف پلاستیکی، المونیم و نکلی بازار فروش ظروف مسی رکود کرده است، از مس ما چای‌چوش، پطنوس، غوری، دیگ، آفتابه لگن و غیره ظروف مورد نیاز خانه را می‌سازیم، فعلاً بدون ذغال دیگر تمام مواد را که در ظروف مسی به کار می‌بریم از خارج می آید. "
وی می‌گوید که دولت باید این صنعت کُهن را حمایت کند و مواد خام صنعت مسگری را به دسترس مسگران قرار بدهد و هم‌چنان برای فروش تولیدات ظروف مسی بازار فروش داخلی و خارجی را جستجو نماید تا مسگران دوباره به مسگری رو بیاورند و این صنعت باستانی زنده بماند.
عبدالقدوس مرد شصت سالهای که در شهر کُهنه فیض آباد دکان مسگری دارد می‌گوید که صنعت مسگری در سالهای اخیر سقوط کرده است، وی افزود حالا بعضی اوقات شماری از خانواده‌ها برایش فرمایش می‌دهد و با دستانش برای آنان ظروف تزئینی و کلاسیک می‌سازد:
" چه‌گونه است کار و بار مسگری نسبت به پنجا سال پیش؟ پنجاه سال پیش کار و بار مسگری بسیار خوب بود غنیمت بود تمامی ظروف خانه مردم از مس بود و از روز که ظروف خارجی از قبیلی ظروف پلاستیکی، المونیم و شیشه‌ای به بازار آمده است، ظروف مسی ازرش خود را از دست داده است کسی حالا ظروف مسی را نمی‌خرد، ظروف مسی قیمت‌های مختلف دارد و فعلاً یک کوزه مسی نظر به وزن، 2000، 3000، 4000 و 5000 افغانی قیمت دارد به‌خاطر که مواد خام ما قیمت است از خارجی می‌آید. "
این مسگر که تمامی عمر خود را در ساخت و ساز ظروفی مسی سپَری کرده است، می‌گوید که نسبت به ظروف نکلی، پلاستیکی و المونیم، استفاده از ظروف مسی به صحت مُفید می‌باشد.
نامبرده از دولت شکایت دارد که در مورد نگهداشت این صنعت قدیمی تا هنوز هیچ اقدام نکرده است. او اضافه کرد اگر وضعیت به همین گونه ادامه پیدا کند درسال‌های نه چندان دور تولید ظروف مسی از بین خواهد رفت.
فضل الدین یکتن از باشندگان بدخشان در صحبت با رادیو آزادی گفت که حالا مردم از ظروفی مسی استفاده نمی‌کنند و تن‌ها مردم برای شورچای بدخشی از چای‌چوش‌های که توسط مسگران از مس ساخته شده است استفاده می‌نمایند:
" سابق تمام ظروف خانه ما مسی بود ولی حالا تمامی مردم در خانه از ظروف نکلی، شیشه‌ای و المونیم کار می‌گیرند، اما ما مردم بدخشان شورچای زیاد می‌نوشیم به همین خاطر حالا در هرخانه یگان چای‌چوش مسی است که در آن مردم شورچای جور می‌کنند به‌خاطرکه شورچای در چای‌چوش مسی لذت دیگری دارد. "
از سوی دیگر شماری از کارشناسان امور اقتصاد می‌گویند که دولت باید با استخراج معدن مس عینک مواد خام را به دسترس مسگران کشور قرار بدهد، که هم این صنعت قدیمی زنده بماند و هم مسگران بتوانند به قیمت مناسب محصولات مسی را به باراز عرضه کنند، که در آن‌صورت خرید و فروش ظروف مسی نیز رونق خواهد یافت و هم اقتصاد کشور رشد خواهد کرد.
اجمل آرین
