زنان غور میگویند که ظرفیت سازی های زیادی برای مهارت های مسلکی از سوی موسسات خارجی و داخلی در این ولایت صورت گرفته است ولی عدم توجه مسئولین دولتی سبب شده تا هنوز هم خانم ها در معرض بی کاری و فقر قرار داشته باشند.
شماری از این زنان که مصروف آموزش مهارت های حرفوی هستند میگویند که آنها باور دارند که اگر زمینه فروش صنایع دستی شان در این ولایت دور افتاده و سنتی فراهم شود، میتوانند مشکل افتصادی شان را رفع کنند.
عوض گل یوسفزی استاد کورس حرفوی می گوید که وی اکنون مصروف تدریس مهارت های حرفوی برای ۳۰ تن از طبقه اناث است.
وی به رادیو آزادی گفت:
" استاد کورس حرفوی هستم و هم اکنون ۳۰ شاگرد دارم که در بخش های مختلف مصروف آموزش هستند و ما از این کورس ها راضی هستیم اما اینکه جای برای فروش نیست مشکل است و ما نمیتوانیم صنایع دستی خود را بفروش برسانیم و باید دولت برای ما در یک جای معین چند غرفه جور کند تا بتوانیم کار خود را به پیش ببریم."
بلقیس ۵۰ ساله یکی از زنانیست که در این مرکز آموزشی مصروف فراگیری مهارت های حرفوی است. وی می گوید که توانسته است تا از این طریق قسمتی از مشکلات خانواده گی اش را حل نماید.
وی میگوید:
" مه دیگر توانایی خو ندارم کار مه همی بافنده گی است، دستگش میبافم، توانستم که از همین کار خود برای خود قربانی بگیر و نیازمندی های خانواده خوده از جمله کچالو، پیاز، برنج و دیگر چیزهای که ضرورت است تهیه کنم و خوش استم."
در همین حال مهتاب خالدی مدیر خدمات اجتماعی و فرهنگی ریاست امور زنان غور می گوید: خانم های بسیار در غور وجود دارد که به همکاری موسسات خارجی و داخلی در این ولایت آموزش های حرفوی مانند قالین بافی، خامک دوزی و غیرهدیده اند، ولی نبود بازار ومارکیت برای فروش صنایع دستی شان مجبور شدند تا دوباره خانه نشین شوند.
مهتاب اضافه می کند، تمام تلاش های خانم ها برای آموختن مهارت های حرفوی به این هدف است که از این طریق بتوانند قسمت از مشکلات شانرا حل نمایند.
وی گفت:
" متأسفانه تمام کارهای که برای ظرفیت سازی خانم ها صورت گرفته نقش برآب است چرا که بازار برای فروش ندارند و تنها جای که آنها بتوانند بازاریابی کنند یکی در جشن فراغت شان که کورس را تکمیل میکنند و دیگر محافل عروسی است دیگر جای ندارند و زحمات شان به هدر میرود."
با این همه سیما جوینده والی غور، این ولایت را یکی از ولایاتی میخواند که هنوز هم سنت های از قدیم به جامانده در آن حاکم است و می گوید این کار سبب شده تا خانم ها نتوانند به بازار عمومی صنایع شان را به فروش برسانند.
خانم جوینده که زنان این ولایت را محروم ترین قشر میخواند تأکید دارد که برای فروش صنایع دستی آنها مارکیت مشخص را آماده خواهد کرد تا بتوانند برای علاقه مندان شان صنایع دستی شان را بفروش برسانند.
وی افزود:
" واقعاً زنان درغور با مشکلات فراوان مواجه هستند و نیاز جدی به یک مارکیت برای فروش صنایع دستی شان دارند و واقعاً از زمان که مه به عنوان والی به این ولایت آمدم چون بسیار کم وقت شده ما هم کاری را نکردیم اما تلاش داریم و کوشش میکنیم که به این مشکل خانم ها رسیده گی صورت گیرد."
هر چند زنان پیش از این نیز بارها از حکومت محلی خواهان مکان مشخص برای فروش صنایع دستی شان شده بودند، ولی این بار دیده شود که اولین والی زن این ولایت برای برطرف نمودن این مشکل زنان اقدامات عملی خواهد کرد یا خیر؟
گزارش: قدیر غفوری
