عدم موجودیت دیپلوماسی و همکاری دو عنصری اند که جنگ افغانستان را به شانزدهمین سال کشانیدهاست.
این مسئله را نشریه ایروایشیا ویو در مقاله تحت عنوان انتخاب سخت امریکا در افغانستان به قلم احسان محمد احراری به نشر رسانیدهاست.
به نوشته مقاله دونالد ترمپ رئیس جمهور امریکا میخواهد در کنار برنده شدن سریع در جنگهای خارجی کشورش روی شعار خود هم تمرکز کند که گفته بود امریکا اول، هم روی مسایلی وابسته به اقتصاد توجه کند که در نتیجه آن برای امریکاییهای بیکار زمینه کار و اشتغال فراهم شود.
به باور نویسنده مقاله، تمرکز امریکا به شکست طالبان در افغانستان و یا تلاشهای صلح این کشور میتواند امریکا را از تمرکز روی بحرانهای دیگر مانع شود.
احراری مینویسد مشکل جنگهای خارجی این است که آغاز آن ساده و ختم آن دشوار میباشد.
امریکا بعد از آغاز جنگ اش در عراق در سال ۲۰۱۳ درس عبرت گرفت ستراتیژی عملیاتی اش موفق شد ولی تغیر مثبت را در بر نداشت و بعد از سقوط رژیم طالبان در کابل، اردوی نیرومند امریکا در افغانستان با بن بست مواجه شدهاست.
نویسنده مقاله ایرو ایشیا ویو مینویسد که ایالات متحده از تجربههای جورج دبلیو بوش نیاموخت، بارک اوباما در سال ۲۰۱۱ نیروهایش را از عراق خارج کرد ولی به شکل تدریجی شماری را دوباره به آنکشور فرستاد.
امریکا و ناتو در پایان سال ۲۰۱۴ تمام نیروهای جنگی شان را از افغانستان کشیدند و مسئولیتها را به قوای افغان سپردند.
با خروج این نیروها طالبان و داعش از موقع استفاده نموده شماری از مناطق را گرفتند.
مقامات امریکایی حال نگرانی دارند که که اگر از افغانستان رو بگردانند این کشور دوباره به لانه تروریستان مبدل خواهد شد.
فارن افیرز
نشریه فارن افیرز به استفاده مادر بمبها علیه داعش و حمله اخیر طالبان بر قول اردوی ۲۰۹ شاهین در بلخ اشاره کرده و مینویسد، نه استفاده از بمبهای بزرگ و نه هم حمله طالبان بر نمازگذاران میتواند حالات افغانستان را تغیر بدهد.
به نوشته نویسنده مقاله، رئیس جمهور ترمپ باید نقش امریکا در افغانستان را واضح بسازد.
به گفته مقاله، این دو حمله بزرگ نشان دادند که سیاستمداران امریکایی از افغانستان رو گشتاندهاند.
به باور نویسنده مقاله فارین افیرز، به سوالها در مورد آینده جنگ افغانستان باید پاسخ داده شود که کدام کارها را باید در کوتاه مدت و درازمدت در افغانستان انجام داد؟