تعدادی از معتادین تحت درمان در مراکز تداوی از حکومت میخواهند که پس از تداوی و خارج شدن از شفاخانه، زمینه کار را برای آنان فراهم کند.
تعدادی از معتادین داخل بستر در مراکز تداوی معتادین، بیکاری و نبود سرگرمی را علت اصلی اعتیاد به مواد مخدر میدانند.
آنان میگویند، اگر پس از تداوی و خارج شدن دوباره به آنان زمینه کار فراهم نشود، احتمال معتاد شدن دوباره آنان وجود دارد.
حکمتالله ۲۷ ساله از نزدیک به یک ماه در مرکز تداوی معتادین در کابل تحت تداوی قرار دارد.
هرچند حکمتالله دلیل معتاد شدنش را بیتوجهی خودش میداند، اما از حکومت میخواهد که برای جلوگیری از اعتیاد مجدد، زمینه کار را به وی فراهم کند.
او افزود:
"اگر یک فرصت کوچک کاری هم به من فراهم شود، من دستآورد و عاید خوب خواهم داشت. اجتماع، خانواده و مردم باید به معتاد فرصت بدهند و با وی همکاری کنند تا وی دوباره معتاد نشود. اگر برای من زمینه کار فراهم نشود، این فرصت را خواهم داشت که به خارج از کشور بروم."
غلام ۳۴ ساله معتاد دیگر که از سوی خانمش جهت تداوی به مرکز درمان معتادین آورده شده میگوید، از ۱۵ سال به اینسو از مواد مخدر استفاده میکند و در این مدت وی و خانواهاش در فقر و بیچارهگی زندهگی کردهاند.
او افزود:
"میخواهم مواد مخدر را ترک کنم و به خانواده خود رسیدهگی نمایم. میخواهم کار پیدا کنم و از این طریق خانواده خود را تمویل نمایم. مواد مخدر من و خانواده ام را از هم جدا کرده است."
خانم غلام که فرزند کوچک وی را در آغوش گرفته میگوید، شوهرش به دلیل بیکاری به مواد مخدر معتاد شد.
وی میگوید، بدون شوهرش در خانه سرپرست نیز ندارند که با آنان در نفقه و تمویل خانوادهشان همکاری کند.
او افزود:
"وی شوهرم است. به هدف تداوی و بستری شدن وی را به اینجا آورده ام تا دوباره با خانواده ما یکجا شود. پناه ما دربار خدا و همینجا است و بس، کسی دیگر نداریم. غلام بیکار بود و معاش نداشت. در خانه بیکار بود، به دلیل بیکاری به مواد مخدر معتاد شد."
وزارت مبارزه علیه مخدر نیز بیکاری را عامل عمده معتاد شدن جوانان به مواد مخدر و مشکل جدی میداند.
حنیف دانشیار سخنگوی وزارت مبارزه علیه مواد مخدر میگوید که سرمایهگذاران به دلیل نا امنی موجود نمیخواهند در افغانستان سرمایهگذاری کنند، تا از این طریق برای جوانان زمینه کار فراهم شود، اما در سالهای اخیر حکومت با آموزش حرفه به معتادین پس از تداوی، زمینه کار را نیز برای آنان فراهم کرده است.
حنیف دانشیار
او افزود:
"نا امنی علت بزرگ نبود فرصتهای کاری است، سرمایهگذاری وجود ندارد، کارخانه جود ندارد، تولید کم است و جوانان بیکار اند. در سالهای اخیر برای معتادین مراکز آموزش حرفهها ایجاد شدهاست و معتادین در آن آموزش میبینند و از این طریق در شماری از شرکتهای خصوصی و دولت به کار گماشته شده اند."
در حال حاضر یک مرکز آموزش حرفه به نام (احیایی امید) در بخش آموزشهای مسلکی به معتادین در کابل فعالیت میکند که در هر شش ماه نزدیک به ۳۰۰ معتاد مواد مخدر از آن فارغ میشوند.
همایون شاه اصیل، رئیس این مرکز میگوید:
"کسانی که در اینجا آموزش میبینند، پس از فراغت در کنار توزیع تصدیقنامهها، تمامی تجهیزات و وسایل حرفه مورد نظر را که در آن آموزش دیدهاست برایش میدهیم، تا از آن استفاده کرده و کار آزاد را آغاز کند."
پیش از این ریاست کاهش تقاضای مواد مخدر وزارت صحت عامه گفته است، ۷۰ درصد معتادین پس از تداوی دوباره به مواد مخدر معتاد می شوند.
تعدادی از داکتران بخش تداوی معتادین نیز تأکید میکنند که باید معتادین پس از تداوی شامل کار شوند، تا آنان مصروف نگهداشته شوند.
بر اساس ارقام ارائه شده از سوی وزارت صحت عامه، در حال حاضر بیش از سه میلیون بهگونه مستقیم و غیر مستقیم در کشور به مواد مخدر معتاد اند که یک میلیون آن زنان و بیش از ۱۰۰ هزار آن نیز اطفال اند.
گزارش: عبادالله حنانزی