خانم دل آویز باشنده ولایت غور مادر پنج فرزند است. وی می‌گوید، زمانی‌که در قریه بود، بخاطر درمان مریضی که داشت به خوردن تریاک رو آورد، از همین جا آهسته آهسته به تریاک معتاد شد.
وی گفت:
"زمانی‌که زیاد تریاک خوردم به آن عادت کردم، زنده‌گی برایم مشکل شد، به فکر فرزندانم نبودم. حتی این‌که برادرم تا منزلم آمد برایش اجازه ندادم. به فکر شوهر و هیچ چیز دیگر نبودم. زنده‌گی ام بسیار تلخ و پُر از مشکلات بود."
حالا دل آویز پس از پنج سال اعتیاد صحتمند شده و با پنج فرزند و شوهرش در مرکز غور در یک خانه کهنه دولتی زنده‌گی می‌کند.
وی با دستان خود به فرزندانش لباس می‌دوزد و از زنده‌گی فعلی‌اش خوش است.
وی گفت:
"زمانی‌که عمل تریاک را ترک کردم، حالی از زنده‌گی خود راضی استم، از زنان معتاد غور هم می‌خواهم که آنان مانند من به شفاخانه بروند و خود شان را تداوی کنند."
دل آویز دو سال پیش در یک شفاخانه دولتی پس از بستری شدن و تداوی حال صحتمند شده‌است. شوهرش می‌گوید که با همسرش بسیار مشکلات را دیده، اما حال خوش است، زیرا خانمش پس از تداوی به فرزندانش رسیده‌گی می‌کند.
وی می‌گوید:
" خانمم نشه می‌کرد، بسیار تند خوی بود، زنده‌گی ما بسیار خراب بود، بخاطر آماده کردن نان کسی را نداشتیم، لباس‌ها را خودم می‌شستم. خانمم که معتاد بود کاری برایش نمی‌توانستم. حالی‌که نشه را ترک کرده، لذت زنده‌گی را فهمیدم و زنده‌گی ما بسیار خوب شده‌است. در گذشته بخاطر مواد مخدر قرضدار بودیم، اما حال قرض را خلاص کردیم. حال هر دوی ما کار می‌کنیم و به تربیه فرزندان ما توجه کردیم."
حالا دل آویز در شاروالی ولایت غور صفا کار است. فضل الحق وحید سرپرست شاروالی غور از کار وی راضی است و وی را زن موفق می‌داند:
" دل آویز دو سال می‌شود که در شاورالی کار می‌کند، وظیفه داده شده را به درستی انجام می‌دهد. ما هیچ‌گاه فکر نکردیم که یک معتاد باشد که کار خود را به شکل درست آن انجام داده نتواند. وی به صفت یک شخص سالم تمام کارها را منظم انجام می‌دهد. اداره شاروالی از کار وی راضی است."
در افغانستان در سال‌های اخیر در کنار مردان، زنان زیاد معتاد شده‌اند.
داکتران می‌گویند، اگر زنان معتاد مانند دل آویز آماده بستری شدن و تداوی شوند، به زنده‌گی گذشته بر می‌گردند و زنده‌گی خوشی خواهند داشت.
گزارش: قدیر غفوری
