مقامات ریاست کار و امور اجتماعی در هرات می‌گویند برخی از خانواده‌های که به‌خاطر خشکسالی از ولایات همجوار به هرات بیجا شده‌اند بخاطر فقر و گرسنگی کودکان شان را به فروش رسانده‌اند.
عبدالقیوم افغان رئیس این اداره میگوید یافته‌های آنان نشان می‌دهد که بیش از هفتاد کودک به بهانه ازدواج از سوی خانواده‌های شان فروخته شده‌اند.
او افزود:
"هفتاد دو قضیه بابت اطفال بیجا شده‌گان داخلی داریم در هرات که همکاران ما از شبکه عملکرد از حفاظت از اطفال و سازمان‌های بین الملی، تحقیقاتی را که انجام داده اند نشان می‌دهد که خرید و فروش تحت نام نامزد کردن اطفال وجود دارد و در هرات صورت گرفته است و اطفال از یکسال تا دوازده سال را شامل میشود."
خانواده‌های بیجا شده ساکن در منطقه شیدایی در شمال‌شرق شهر هرات این موضوع را می‌پذیرند.
اختر محمد یکی از این بیجاشده‌گان درین مورد میگوید:
"این فامیل نان داده نمی‌توانند به اطفال خود، مجبور هستند که دخترهای خورد سال خود را بفروشند به پنجاه هزار، چهل هزار و از این طریق زنده‌گی میکنند."
برخی دیگر از این افراد ادعا دارند که دختران خورد سال شان را در معرض فروش قرار داده اند و انتظار خریداران را می‌کشند.
محمد عوض فردی که بخاطر خشکسالی از ولسوالی قادس ولایت بادغیس به هرات کوچیده میگوید:
"من یک دختر دارم هرکس که می‌خواهد من او را می‌فروشم، بخاطر گرسنگی، بچه های ما میمیرد ما مجبور هستیم که بفروشیم، هیچ چیز نداریم، هرکس که دختر مرا میخرد من او را می‌فروشم. اگر کسی به پنجاه هزار و یا شصت هزار بخرد من حاضر که او را بدهم."
در شش ماه اخیر حدود شانزده هزار خانواده بخاطر خشکسالی های اخیر ازولایات بادغیس، غور و فاریاب خانه های شان را ترک کرده و به هرات کوچیدند.
این خانواده در مناطق مختلف شهر هرات در زیرخیمه ها زنده‌گی اسفناک را می‌گذرانند.
عبدالحمید مبارز حمیدی رئیس مبارزه با حوادث در غرب افغانستان میگوید نزدیک به دوازده هزار از این خانواده‌ها کمک‌های اضطراری توزیع شده‌است.
او میگوید این خانواده ها بیشتر به دلیل خشکسالی و مسایل امنیتی مجبوربه ترک خانه های شان شدند.
او افزود:
"اگر به مناطق اصلی این‌ها به آنان کمک نرسد مطمئنن به شما می‌گویم که حالا اگر به رقم بیست تا بیست و پنج هزار خانواده بیجا شده ما مواجه هستیم و در آن صورت من مطمئن هستم که ولایات همجوار نفوس شان تقریباً نیم میشود و هرات را انتخاب کنند و این ولایت جای است که هم برای شان کمک میشود و هم صدای شان را میشنوند."
این خانواده ها بخاطر موجودیت مشکلات خشکسالی و امنیتی در مناطق اصلی شان حاضر به بازگشت داوطلبانه نیستند.
گزارش: شاه‌پور صابر
