تعدادی از دهقانان افغان که به خاطر خشک‌سالی مناطق‌شان را ترک کرده اند، به مشکلات زیادی روبه‌رو اند.
این دهقانان به خاطر بدترین خشک‌سالی که پیشینه در افغانستان ندارد، مجبور به ترک مناطق‌شان شده‌اند.
احمد دهقان که ۴۰ سال عمر دارد، با خانواده خود منطقۀشان را رها کرده در حومۀ شهر هرات جاگزین شده اند.
او می‌گوید:
"سال گذشته هم خشک‌سالی بود و امسال خیلی بدتر از آن. ما کشت کردیم، اما همه آن خشکید و از سوی دیگر، جنگ و درگیری افزایش یافتند. ما هیچ چیزی برای خوردن نداشتیم و ما این‌جا به خاطر فقر آمدیم."
احمد و خانواده‌اش از جمع ۲۵۰ هزار بی‌جا شده‌گان در غرب افغانستان به شمار می‌روند که به خاطر خشک‌سالی مناطق‌شان را رها کرده اند.
اکنون کمبود آب نیز آن‌ها را تهدید می‌کند.
از سوی دیگر، جنگ و درگیری دوامدار در افغانستان میلیون‌ها نفر را در این کشور از بین برده اند.
تلفات ملکی‌ها در شش ماه اول سال به طور بی‌سابقه افزایش یافته است.
نوا خان امانزی دهقان دیگری که زمین و جایداد خود را رها کرده در این‌جا مسکن گزین شده است.
او می‌گوید:
"ما در ارتباط به جنگ که در افغانستان از سال‌های متمادی جریان دارد، اهمیت نمی‌دهیم. ما خوش بودیم که در مزرعه خود مصروف بودیم، اما به خاطر خشک‌سالی کودکان ما از گرسنگی رنج می‌برند. این دلیلی است که ما منطقۀ خود را ترک کرده ایم."
کمبود برف و باران در زمستان گذشته باعث خشک‌سالی شده و زراعت را که ستون فقرات اقتصاد افغانستان به شمار می‌رود، ضربه زده است.
عبدالصبور رحمانی رئیس زراعت و مالداری هرات می‌گوید:
"در مقایسه با سال ۲۰۱۷، در برخی مناطق ما ۱۰۰ درصد ساحات زراعتی خود را از دست داده ایم."
اداره هماهنگی سازمان ملل‌متحد می‌گوید، نزدیک به یک و نیم میلیون نفر به کمک‌های بشری فوری نیاز دارند.
فلیپ کروپف از ادارۀ هماهنگی کمک‌های بشری سازمان ملل‌متحد می‌گوید:
"این خشک‌سالی یک مشکل تازۀ دیگر بر زنده‌گی دشوار کشوری به حساب می‌رود که اکثریت مردم آن با جنگ، درگیری و اکنون خشک‌سالی، بسر می‌برند. این مردم برای زنده ماندن‌شان به کمک نیاز دارند."
مراد خان مردیکه ۸۰ سال عمر دارد، ۱۵ سال پیش منطقه‌اش در ولایت بادغیس را به خاطر خشک‌سالی مؤقت ترک کرده بود.
او اکنون بیم دارد که این بار شاید هرگز به منطقه‌اش بر نگردد.
آقای مراد خان می‌افزاید:
"ما این‌جا به خاطر خشک‌سالی آمده ایم. ما گرسنه بوده، در فقر به سر می‌بریم. هیچ چیز برای خوردن نداریم و شما می‌بینید که زنده‌گی ما در این جهان تمام است. ما حتی ده افغانی نداریم که چیزی بخریم."
ادارۀ هماهنگی بشری سازمان ملل‌متحد گروه‌های کمک‌رسانی خارجی و مقام‌های افغان برای تأمین نیازمندی بی‌جا شده و عودت کننده‌گان تلاش می‌کنند.
هماهنگ کنندۀ کمک‌های بشری سازمان ملل‌متحد می‌گوید، زمستان فرا می‌رسد و به کمک مالی بین‌المللی نیاز ارشد وجود دارد.
توبا لانزر ماه سپتمبر در نیویارک به خبرنگاران گفت:
"بیش از پنج و نیم میلیون نفر به خاطر جنگ و خشک‌سالی در افغانستان به کمک‌های عاجل نیاز دارند. وی گفت، اگر آن‌ها برای فراهم کردن کمک‌های عاجل بشری به این مردم سهم نگیرند، دستاورد های انکشافی که طی سال‌های گذشته در افغانستان حاصل شده، می‌تواند از بین برود."
به‌گفتۀ وی تنها خشک‌سالی بیش از ۲،۲ دو میلیون نفر را در افغانستان، متضرر ساخته است.
خشک‌سانی بیشتر مناطق غربی افغانستان، هرات و بادغیس را ضربه زده است.
ادارۀ هماهنگی کمک‌های بشری سازمان ملل‌متحد در گزارش ماه سپتمبر خود گفته که بیش از ۷۰ در صد بی‌جا شده‌گان در غرب افغانستان مواد غذایی کافی ندارند و ۳۳ هزار کودک زیر پنج سال به سوء تغذیه روبه‌رو می‌باشند.
