- واشنگتن پُست
روزنامۀ واشنگتن پُست در مورد نشست مسکو در مورد صلح افغانستان نوشته است.
در مقالۀ چاپ شده در این روزنامه امریکایی گفته شده که نماینده‌گان طالبان و رقیبان سیاسی محمد اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان روز سه شنبه در مسکو گردهم می‌آیند.
در ادامه می‌خوانیم که این گام به حاکمیت حکومت افغانستان بیش از پیش زیان می‌رساند.
مقاله نویس به نقل از مقام‌ها گفته است که حکومت افغانستان از اشتراک در این نشست خودداری کرده، چونکه به باور کابل این نشست فرصت گفتگوی مستقیم با طالبان را فراهم نمی‌کند.
در ادامه آمده است که طالبان و روسیه هر دو خواهان بیرون شدن نیروهای امریکایی از افغانستان اند.
مقاله نویس گفته که محمد اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان می‌خواهد که روند صلح زیر رهبری حکومت افغانستان باشد.
اما به‌گفته نویسنده، طالبان به‌خاطر با حکومت افغانستان گفتگو نمی‌کنند که فکر می‌کنند این به معنی اعتبار بخشی به رئیس جمهور غنی پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان است.
- نشریۀ کانورسیشن
نشریۀ "کانورسیشن" در مورد صلح افغانستان نوشته است.
مقاله نویس گفته است، وقتی که نماینده‌گان دفتر سیاسی طالبان در شهر دوحه قطر در ماه جنوری با زلمی خلیل‌زاد نمایندۀ ویژه امریکا برای صلح افغانستان دیدار کردند، قرار بود گفتگوها چند روزی ادامه یابد و بسیاری از افغان‌ها هم امیدوار بودند که حتی آتش‌بس هم برقرار خواهد شد.
نشریه کانورسیشن: طالبان تا یک زمانی به گفتگوهای صلح ادامه خواهند داد و سپس عملیات بهاری‌شان را اعلام خواهند کرد.
در ادامه می‌خوانیم که پس از این گفتگوها، طالبان شروع کردند به گفتن این سخنان که گویا آنان در گفتگوها دست بالا دارند.
در ادامۀ مطلب آمده است که رهبران طالبان می‌دانستند که هیچ توافقی به دست نیاورده اند، اما برخی دیگر از طالبان که ناآگاه بودند، چنین فکر می‌کردند که جنگ دیگر به پایان رسیده است.
نویسنده گفته است که تندروان به این فکر هستند که به انجام مذاکرات بیشتر هیچ نیاز ندارند، چونکه امریکایان بی آن هم از افغانستان بیرون می‌شوند.
اما، مقاله نویس گفته است که موقف رهبران طالبان تا یک زمانی به گفتگوهای صلح ادامه خواهند داد و سپس عملیات بهاری‌شان را اعلام خواهند کرد.
در ادامه آمده است که از ماه اکتوبر سال ۲۰۱۸ که خلیل‌زاد ابتکار گفتگوهای صلح را در دست گرفت، تا کنون اینقدر تغییر آمده که بسیاری از طالبان خواهان پایان بخشیدن به جنگ روان هستند و حتی رهبران‌شان گفته اند که چنین چیزی تنها از راه یک جورآمد به دست آمده می‌تواند.