استفاده از پول فیزیکی در افغانستان به صورت گسترده‌ای رایج است، اما این کار هزینه سنگینی نیز در پی دارد.
بانک مرکزی افغانستان سالانه صدها میلیون افغانی را به دلیل فرسودگی می‌سوزاند. علاوه بر آن خطر انتقال بیماری‌ها به وسیله پول فیزیکی نیز مطرح است.
در ولایت جوزجان تنها راه استفاده از پول، مبادله آن به صورت فیزیکی است. این امر به معنای آن است که پول باید به صورت دایمی دست به دست شود. گردش فیزیکی پول باعث فرسودگی آن می‌شود.
شماری از فعالان مدنی می‌گویند بی‌توجهی به سلامت پول وضعیت را بدتر کرده است. بصیر آغا می‌گوید مردم هنوز درست یاد نگرفته‌اند که از پول چگونه محافظت کنند: "فرهنگ نگهداری از پول برای مردم درست فهمانده نشده. ما واقعاً از پول استفاده درست نمی‌توانیم. به پول توجه نمی‌کنیم. بسیار فرسوده شده و در حال از بین رفتن است."
از سوی دیگر شماری از دکانداران شهر شبرغان نسبت به کیفیت پول افغانی انتقاد دارند. حسیب‌الله دکاندار شبرغانی می‌گوید: "اصلاً پول افغانی بی‌کیفیت چاپ شده. در دادوستد مقاومت ندارد. زود فرسوده می‌شود."
مسئولان بانک‌ها می‌گویند استفاده بیش از حد از پول فیزیکی در دادوستد و معاملات باعث می‌شود که پول کاغذی زود مندرس شود و قابل استفاده نباشد.
محب‌الرحمان خزانه‌دار دافغانستان بانک جوزجان هم به همین نظر است: "در شهر شبرغان چه که در تمام افغانستان پول‌های فرسوده خیلی زیاد شده چون مردم ما برای نگهداری توجه نمی‌کنند و از پول استفاده درست نمی‌کنند. به تدریج پول فرسوده می‌شود. دافغانستان بانک در حال جمع‌آوری [پول فرسوده] است."
استفاده از پول فیزیکی نتنها باعث فرسودگی آن می‌شود، بلکه باعث انتقال انواع بیماری در بین مردم نیز می‌شود. در زمان شیوع ویروس کرونا، جدیت این موضوع بیشتر شده است.
داکتر فرید عزیزی، رئیس صحت عامه جوزجان گفت: "چون پول زیاد در بین افراد جامعه دست به دست می‌شود، شخص مصاب و غیرمصاب زیاد مورد استفاده قرار می‌دهند. پول می‌تواند سبب انتقال ویروس شود. زمانی که دست به دهان و بینی و چشم می‌زنیم و یا چیزی با دست می‌خوریم، ویروس به بدن ما منتقل می‌شود."
بسیاری بر این نظر اند که باید زمینۀ استفاده الکترونیکی از پول فراهم شود. اگرچه این کار نیاز به استفاده از تکنالوژی و هزینه دارد، اما در حال حاضر به نظر می‌رسد که راه اصلی همین باشد.
