دو سال قبل در نتیجه طغیان دریای کوکچه پل سبزی بهار ولایت بدخشان که بالای این دریا ساخته شده بود واژگون شد و راه مواصلاتی ۹ ولسوالی مرزی را با مرکز این ولایت قطع کرد.
شماری از باشندگان این ولسوالی‌ها می‌گویند که پس از واژگون شدن این پل از یک سو قیمت مواد خوراکه در این ولسوالی‌ها چند برابر شده و از سوی دیگر سبب مشکلات صحی و عدم روابط اجتماعی میان ساکنان دو سوی دریا شده است.
پل سبزی بهار به طول ۵۴ متر و عرض ۴ متر نزدیک به ۱۵ سال قبل از سوی حکومت افغانستان بالای دریای کوکچه ساخته شد.
این پل ولسوالی‌های یاوان، راغستان، یفتل، شهر بزرگ و ۵ ولسوالی درواز با شهر فیض آباد مرکز ولایت بدخشان و به ولایت‌های دیگر کشور وصل می‌کند.
شماری از ساکنان دو سوی دریای کوکچه می‌گویند که دو سال قبل پل سبزی بهار در نتیجه طغیان دریای کوکچه واژگون گردید اکنون راه ۹ ولسوالی نیز قطع شده است.
ضمیرخان عزیزی یک باشنده ولسوالی یفتل به رادیو ازادی گفت که حکومت محلی هیچ علاقه به ساخت دوباره این پل نشان نداده و تلاش‌های دو ساله آنان در این مورد بی‌نتیجه بوده است.
او گفت: "ما از دو سال به اینسو برای ساخت دو باره این پل تلاش‌های زیادی کردیم اما متأسفانه درخواست ما اصلاً مورد توجه حکومت قرار نگرفته است و ما از حکومت می‌خواهیم که راه مواصلاتی ما را وصل کند."
قاری اسلام یک باشنده های ولسوالی شهر بزرگ به رادیو آزای گفت که تخریب این پل سبب شده است تا از یک سو قیمت مواد خوراکه چند برابر شود و از سوی دیگر فاصله میان باشندگان دو سوی دریا را بوجود آورده است.
قاری اسلام در ادامه گفت: "دو سال می‌شود که پل ما خراب شده و نبود پل سبب مشکلات اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی میان باشندگان ولسوالی‌های مرزی و باشندگان دو سوی دریا شده است،"
این پل ۹ ولسوالی را با مرکز بدخشان وصل می‌کند.
نیک محمد نظری سخنگوی والی بدخشان می‌گوید که ساخت پل سبزی بهار شامل بودیجه انکشافی حکومت محلی است و قرار بود که کارساخت آن آغاز گردد، اما به دلیل انتشار ویروس کرونا کار ساخت این پل معطل قرار داده شد.
آقای نظری می‌گوید که پس از رفع خطرات شیوع ویروس کرونا، کار آن بزودی آغاز خواهد شد.
آقای نظری افزود: "پل سبزی بهار شامل برنامه انکشافی حکومت است، انشاالله عنقریب کار این پل آغاز می‌شود، مشکل کرونا آمد کار شماری از شرکت‌ها بند شد، و شامل پلان است."
ساکنان دوی سوی دریای کوکچه می‌گویند که در سال‌های قبل حاصلات زمین‌های‌شان را برای فروش به شهرفیض آباد و ولسوالی کشم انتقال می‌کردند و به قیمت مناسب بفروش می‌رسید ، اما از دو سال به اینسو به دلیل نبود پل، فراوردهای زراعتی بازاری چندانی ندارد.
