مرتضی حسینی در سال ۲۰۰۵ میلادی، زمانیکه ۶ سال داشت از افغانستان متواری شد.
به نوشته مجلۀ هفته گی نیچر چاپ بریتانیا، مرتضی جسد خون آلود و سربریده پدرش را دیده که در برابر سایر اعضای فامیل، توسط طالبان کشته شده بود.
این حادثه، نخستین رویداد از جملۀ ده‌ها واقعۀ وحشتناکی بود که مرتضی حسینی قبل از آنکه در سال ۲۰۱۵ میلادی به جرمنی پناهنده شود، شاهد آن بوده است. وی می‌گوید، تصویر پدرش را حتی برای یک لحظه هم فراموش نمی‌تواند.
مرتضی حسینی در جملۀ صد پناهجوی بود که اخیراً در یک تحقیق در مورد این که چقدر همچو رویداد‌ها می‌توانند، وضعیت روانی پناهجویان را متاثر کند، اشتراک داشت.
در این تحقیق که اخیراً در جرمنی صورت گرفت گفته شده، نوجوانانی که از کشورهای شان فرار می‌کنند در مقایسه با سایر گروه‌های سنی، بیشتر در معرض تهدید و مشکلات صحت روانی قرار دارند.
به اساس این تحقیق، مهاجرت به خودی خود، عامل ایجاد مشکلات روانی شناخته می‌شود - اما بسیاری پناهندگان قبل، یا در جریان روند پناهجویی وقایع خشونت آمیز و تهدیدآمیز را تجربه می‌کنند.
اندریاس مییر لیندنبرگ روانشناس و رئیس "انستیتوت مرکزی صحت روانی منهیم" جرمنی که در این تحقیق اشتراک داشت می‌گوید: "اطلاعات بدست آمده قابل توجه است، انتظار می‌رفت پناهجویانی که در معرض تهدید و خشونت‌ها قرار گرفته اند، بیشتر در برابر مشکلات روانی آسیب پذیر باشند."
اما به گفتۀ مییر لیندنبرگ، مقیاس وسعت این آسیب پذیری قابل توجه است.
هانلور ایرن ریش متخصص اعصاب و روانشناس انستیتوت طب تجربی "ماکس پلانک گوتینگن" جرمنی یک شرکت کنندۀ دیگر این تحقیق می‌گوید نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که سیاست‌های موجود پناهجویی در اکثر کشورهای اروپایی به شمول جرمنی باید تغییر کند.
به اساس تحقیق اخیر، انتظار و هراس از اخراج و اعزام دوباره به کشور مبدا یکی از عناصر اساسی ایجاد مشکلات روانی بین پناهجویان محسوب می‌شود.
براساس ارقام سازمان ملل متحد حدود ۷۱ میلیون تن در جهان در تلاش پناهجویی اند. از آغاز سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵ میلادی در جریان بحران پناهجویی در اروپا، کشور جرمنی دو میلیون مهاجر را پذیرفته است.
