ادارهٔ رسیدگی به محابس افغانستان می‌گوید، در حال حاضر ۷۴ زندانی ابتلا به ویروس کرونا در مراکز صحی تجرید زندان‌ها تحت تداوی اند.

این بیماران در ۱۵ زندان از جمع ۳۸ زندان افغانستان بسر می‌برند.

فرهاد بایانی سخنگوی این اداره شام روز جمعه (۶ سرطان) به رادیو آزادی گفت، تعدادی از زندانیانی که از این بیماری شفا می‌یابند، دوباره به سلول‌های شان فرستاده می‌شوند.

او افزود: "در میان ۲۲ هزار زندانی در سراسر کشور ۷۴ واقعهٔ مثبت ویروس کرونا وجود دارد. همهٔ این زندانیان در حال حاضر تحت مداوا و مراقبت تیم‌های صحی در مراکز تجرید زندان‌ها قرار دارند."

او گفت، اولین مورد مثبت ویروس کرونا در زندان‌های افغانستان یک ماه قبل ثبت شده است.

بر اساس ارقام رسمی تا شام دیروز جمعه در افغانستان حدود ۳۰،۵۰۰ مورد مثبت ویروس کرونا ثبت شده و این ویروس تاکنون جان ۶۸۳ تن را گرفته است.

به اساس گزارشها، این انفجا در منطقۀ "سه دکان" شهر مزار شریف رخ داده است.

رسانه ها به نقل از شاهدان عینی گزارش داده اند که یک در این رویاد یک زن کشته و سه تن دیگر زخمی شده اند.

حکومت طالبان تا حال در بارۀ این رویداد واکنش نشان نداده است.

در گزارش که یکشنبه ۲۴ حمل، در ویب سایت رسمی این سازمان منتشر شده، آمده است که حکم اعدام دو شهروند افغانستان به نام‌های، ربیع شاه مراد و وسیم احمد به روز شنبه در زندان مرکزی قزوین اجرا شد.

در گزارش همچنان آمده که ربیع شاه مراد ۲۷ ساله و وسیم احمد ۴۰ ساله از ولایت قندوز افغانستان، سه سال پیش به اتهام مرتبط به قاچاق مواد مخدر بازداشت شده بودند.

این دو تن، اعضای یک خانواده بودند که براساس گزارش "هه‌نگاو" ربیع شاه مراد، خواهرزاده وسیم احمد است.

سازمان حقوق بشر ایران ماه گذشته در گزارشی گفت که حداقل ۸۰ شهروند افغانستان در سال ۲۰۲۴ میلادی در ایران اعدام شدند.

سازمان ها و مدافعان حقوق بشر با انتقاد از ایران می‌گویند که به دوسیه‌های متهمان در این کشور به طور عادلانه رسیدگی نمی‌شود و اکثراً افراد متهم به وکیل مدافع دسترسی ندارند.

نیکلاسن یکشنبه ۱۳ اپریل، در شبکه ایکس اعلام کرد که از اول ماه مارچ امسال رسماً مسئولیت های خود را در این سمت به پایان رسانده است.

او در پیامش نوشته که پایان ماموریتش به معنای تغییر در سیاست اتحادیه اروپا در قبال افغانستان نیست.

نیکلاسن افزوده: "خروج من نشان‌دهنده هیچ تغییری در عملکرد اتحادیه اروپا در قبال افغانستان نیست. اتحادیه اروپا همچنان به حضور خود در افغانستان، تعهد به مردم این کشور و حفاظت از منافع و ارزش های این اتحادیه ادامه خواهد داد."

به گفتۀ او، در حال حاضر مسئولیت های نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان از سوی درین دریا، رئیس بخش افغانستان و پاکستان خدمات اقدام خارجی این اتحادیه (EEAS) به پیش برده می‌شود.

توماس نیکلاسن در ۲۰۲۱ منحیث نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان به کارش آغاز کرد و دو ماه پس از آغاز ماموریتش در این سمت، طالبان در افغانستان به قدرت برگشتند.

او در پیام خداحافظی خود همچنان نوشته که از فرصتی که در یک زمان حساس در این سمت کار کرده سپاسگذار است و از تمامی افغان های که در این مدت ملاقات کرده قدردانی می‌کند.

برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد (یوان هبیات) می‌گوید که بیش از ۴۰ درصد جمعیت شهری افغانستان در پایتخت این کشور به سرمی برند.

این اداره سازمان ملل متحد روز یکشنبه ۲۴ حمل در صفحه ایکس خود نوشته است که بیشتر این جمعیت یعنی چهار نفر از هر پنج نفر در خانه های بدون پلان شهر سازی زندگی می کنند.

یوان هبیات هشدار داده است که این جوامع در برابر رویدادهای شدید اقلیمی مانند سیلاب‌ها، بارندگی‌های شدید و موج‌های گرما به‌شدت آسیب‌پذیر اند.

این درحالی است که افغانستان یکی از ده کشور آسیب پذیر از لحاط تغییرات اقلیمی است.

این اداره سازمان ملل پیش از این در گزارش پیش بینی کرده که تا سال ۲۰۶۰، از هر دو نفر یک نفر در مناطق شهری افغانستان زندگی خواهد کرد.

براساس گزارش این اداره بسیاری از شهرهای این کشور برای این شهرنشینی سریع آماده نیستند.

براساس آمار این اداره در حال حاضر بیش از ۲۵ درصد از جمعیت کل افغانستان در شهرها زندگی می کنند.

سفارت ایران در کابل ناوقت شنبه ۲۳ حمل در شبکه ایکس، نوشت که هیئت اقتصادی این کشور به رهبری بیکدلی در بازدید اش از جریان کار ساخت این جاده مرزی اعلام کرد که با تکمیل ساخت جاده میان ولایت فراه و منطقه ماهیرود در ولایت خراسان شمالی، ارتباطات افغانستان به ایران و کشورهای دیگر از این طریق افزایش خواهد یافت.

یک روز پیش از این، رسول مهاجر، معاون وزیر خارجه ایران و هیئت همراهش در جریان بازدید از ولایت فراه با والی طالبان و برخی از تاجران افغان، خواستار گسترش روابط تجاری میان دو کشور شد.

حکومت طالبان با گذشت نزدیک به چهار سال هنوز از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است، اما ایران از جمع معدود کشورهای است که روابط نزدیک با این گروه دارد.

در نشست استماعیه «کمیسیون جنگ افغانستان» در کانگرس امریکا که روز جمعه ۲۲ حمل برگزار شد، شماری از مقام‌های بلندپایه سیاست‌گذار امریکایی، جنرالان و برخی از مقام‌های پیشین دولت جمهوری مخلوع افغانستان شرکت کردند.

در این نشست به پرسش‌های مهمی در مورد سال‌های نخست حضور نیروهای امریکایی در افغانستان پاسخ داده شد.

شمیلا چودری، رئیس این کمیسیون گفت: «تمرکز نشست بر سال‌های ابتدایی جنگ امریکا در افغانستان، یعنی از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸ بود.»

به گفته او، در این سال‌ها موضوعات مهمی مانند سقوط نخستین حکومت طالبان، نابودی القاعده، ملت‌سازی در افغانستان، مبارزه با تروریزم و سایر مسائل مرتبط مورد بحث قرار گرفت.

در این نشست، جنرال دیوید بارنو، فرمانده پیشین نیروهای نظامی امریکا در افغانستان، نبود هماهنگی و تداوم در رهبری نظامی امریکا را دلیل شکست این کشور در افغانستان عنوان کرد.

او گفت: «با آن‌که در طول ۲۰ سال، امریکا ۱۵ جنرال ارشد نظامی و ۱۲ سفیر به افغانستان فرستاده بود، اما نبود هماهنگی میان تلاش‌های سیاسی، دیپلماتیک، نظامی و اقتصادی امریکا باعث شکست این مأموریت شد.»

بارنو همچنین گفت که پاکستان در جنگ افغانستان با امریکا همکاری کرده است.

در بخش دیگر نشست، اندرو ناتسیوس، رئیس پیشین اداره انکشاف بین‌المللی امریکا (USAID)، گفت: «سیاست‌گذاران در واشنگتن گمان می‌کردند که با هزینه‌های هنگفت می‌توانند نتایج خوب و مثبتی در افغانستان به‌دست آورند، اما با گذشت زمان مشخص شد که این تصمیم‌ها درست نبود و وضعیت افغانستان را بدتر ساخت.»

او اضافه کرد: « اردوی امریکا و سیاستمداران افغان تنها در پروژه‌های ساختمانی پیشرفت را می‌دیدند، در حالی که پیشرفت واقعی در ساخت و تقویت نهادها بود.»

به گفته ناتسیوس، بخش زیادی از پول‌های امریکا در افغانستان صرف پروژه‌های ساختمانی شد.

این نشست استماعیه که چهار ساعت ادامه داشت، به بررسی ابعاد مختلف حضور بیست‌ساله امریکا در افغانستان پرداخت، اما شرکت‌کنندگان تأکید کردند که همچنان نیاز است تا درباره موضوعات مهم‌تری از جمله دلایل حمله امریکا به افغانستان و افراد دخیل در این تصمیم‌گیری، بحث‌های بیشتری صورت گیرد.

ریچارد بنیت،گزارشگر ویژه سازمان ملل برای افغانستان می‌گوید که اجرای مجازات علنی توسط طالبان برای مجرمان، نقض آشکار قوانین بین‌المللی است.

بنت روز جمعه ۲۲ حمل در صفحه ایکس خود اعدام علنی چهار نفر در ولایت‌های بادغیس، نیمروز و فراه را محکوم کرد و از طالبان خواست که هرچه زودتر اجرای این‌گونه مجازات‌ها را متوقف کنند.

طالبان روز جمعه دو نفر را در ولایت بادغیس و یک نفر را در هر یک از ولایت‌های نیمروز و فراه در انظار عمومی اعدام کردند.

حکومت طالبان تاکنون در مورد هویت این افراد و اتهام‌هایی که به دلیل آن‌ها اعدام شدند، چیزی نگفته است.

این چهار مورد اعدام، بیشترین شمار اعدام‌های علنی طالبان در یک روز از زمان تسلط دوباره‌شان بر کابل در نزدیک به چهار سال گذشته به‌شمار می‌رود.

خبرگزاری فرانسه گزارش داده است که با این اعدام‌ها، شمار مردانی که از زمان بازگشت طالبان به قدرت در محضر عام اعدام شده‌اند، به ده نفر رسیده است.

در پی اعدام علنی ۴ تن به روز جمعه در افغانستان، دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در این کشور، یوناما گفت که مجازات مرگ در تضاد با حق بنیادین زندگی است.

یوناما چند ساعت پس از انتشار این خبر، در شبکۀ ایکس یا تویتر سابق خواستار توقف فوری اجرای این مجازات به عنوان گامی در جهت لغو کامل آن شد.

طالبان روز جمعه ۴ نفر را به گونۀ علنی در ولایات بادغیس، نیمروز و فراه اعدام کردند.

این بیشترین تعداد اعدام در یک روز از زمان حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان تاکنون بوده است.

بر اساس معلومات خبرگزاری فرانس پرس، با این اعدام‌ها، شمار مردانی که از زمان بازگشت طالبان به قدرت به‌طور علنی اعدام شده‌اند به ۱۰ تن رسید.

سازمان عفو بین‌الملل امروز بخاطر اعدام چهار نفر در ملأ عام در سه ولایت افغانستان ابراز تأسف و نگرانی کرد.

دفتر بخش آسیای جنوبی این سازمان در صفحه ایکس (توییتر سابق) نوشت که اعدام این چهار نفر توسط طالبان در ولایات نیمروز، فراه و بادغیس در برابر چشمان مردم، ادامۀ نقض حقوق بشر از سوی طالبان است.

این دفتر بر توقف تمامی اشکال اعدام تأکید کرده و افزوده است که مقامات طالبان قوانین بین‌المللی حقوق بشر را با بی‌توجهی کامل زیر پا می‌گذارند.

از زمان حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان در نزدیک به چهار سال پیش، این بالاترین تعداد اعدام در یک روز است.

ستره محکمۀ حکومت طالبان اعلام کرد که طالبان روز جمعه ۴ نفر را به گونۀ علنی در افغانستان اعدام کردند.

این بیشترین تعداد اعدام در یک روز از زمان حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان تاکنون بوده است.

اعدام‌ها در سه ولایت، بادغیس، نیمروز و فراه اجرا شد.

بر اساس معلومات خبرگزاری فرانس پرس، با این اعدام‌ها، شمار مردانی که از زمان بازگشت طالبان به قدرت به‌طور علنی اعدام شده‌اند به ۱۰ تن رسید.

دو مرد در شهر قلعه‌نو، مرکز ولایت بادغیس، در برابر چشمان مردم به دست یکی از بستگان مرد قربانیان با شلیک شش یا هفت گلوله کشته شدند.

ستره محکمۀ حکومت طالبان گفته است که این دو مرد به جرم تیراندازی به افراد دیگر به اعدام محکوم شده بودند.

ستره محکمۀ حکومت طالبان گفته است که مرد سوم در شهر زرنج در ولایت نیمروز، و مرد چهارم در شهر فراه، مرکز ولایت فراه، اعدام شدند.

در دوران نخست حکومت طالبان از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱، اعدام‌های علنی معمول بود و بیشتر در ورزشگاه‌ها انجام می‌شد.

سازمان ملل متحد و گروه‌های حقوق بشری از جمله عفو بین‌الملل استفاده حکومت طالبان از مجازات‌های بدنی و حکم اعدام را محکوم کرده‌اند.

عفو بین‌الملل در گزارش سالانه خود در ماه اپریل اعلام کرد که افغانستان جزو کشورهایی است که «احکام اعدام در آن‌ها پس از روندهایی صادر می‌شود که با معیارهای بین‌المللی دادرسی عادلانه مطابقت ندارند.»