ایالات متحده امریکا می‌گوید، موافقتنامه صلح با طالبان به مرحله دوم خود وارد شده و طالبان باید به خشونت در افغانستان پایان دهند تا مذاکرات بین افغانان آغاز شود.
ایالات متحده در موافقتنامه ۲۹ ماه فبروری تعهد کرده بود که در ۱۳۵روز نیروهایش را در افغانستان تا ۸،۶۰۰ سرباز کاهش می‌دهد.
زلمی خلیلزاد نمایندهٔ ویژهٔ وزارت خارجهٔ امریکا برای صلح افغانستان در مذاکرات با نمایندگان طالبان در دوحهٔ قطر موافقتنامه صلح را امضاء کرد. او روز گذشته در حساب تویترش نوشت که هر دو جانب وارد مرحلۀ مهمی شده اند.
خلیلزاد گفته که ایالات متحده در تطبیق موافقتنامه در مرحلهٔ نخست سخت کوشیده و ضمن تطبیق تعهدش در مورد کاهش سربازان امریکایی، پنج پایگاه خود را در افغانستان ترک کرده است.
طالبان هم روز سه‌شنبه در پیامی به رادیو آزادی در باره تأخیر در رهایی تا به پنج هزار زندانی شان ابراز تأسف کردند.
حکومت افغانستان تاکنون بیش از ۴،۰۰۰ زندانی طالبان را رها کرده است.
حکومت می‌گوید، نزدیک به ۶۰۰ زندانی طالبان را که مجرمان جنایی اند، نمی‌خواهد رها کند و دیگر اینکه طالبان باید سطح خشونت‌ها را کاهش دهند.
ودیر سافی استاد حقوق و علوم سیاسی پوهنتون کابل به رادیو آزادی گفت، حکومت و طالبان باید از موقف شان عقب بنشینند تا مذاکرات صلح آغاز شود: "طالبان تاکنون بر حرف شان ایستاده اند و تاکید می‌کنند که اگر از ۵ هزار زندانی یکی آن هم آزاد نشود، به مذاکره حاضر نمی‌شوند. حکومت هم در تردید است زمانی می‌گوید، این زندانیان را رها می‌کند و دوباره از حرفش می‌گذرد و می‌گوید آنها جنایت کار اند و آنها را رها نمی‌کند. حکومت باید موقف خود را روشن سازد."
حالا که مرحلهٔ دوم موافقتنامه صلح آغاز شده، زلمی خلیلزاد گفته که واشنگتن رفتار مشروط را در پیش می‌گیرد.
او خواستار تکمیل روند مبادلۀ زندانیان بین حکومت افغانستان و طالبان شده و بر کاهش خشونت‌ها و آغاز و پیشرفت مذاکرات بین افغانان تأکید کرده است.
از زمان امضای توافق‌نامه، حملات طالبان بر نیروهای بین‌المللی متوقف شده اما جنگ بین نیروهای افغان و طالبان همچنان ادامه دارد.
خلیلزاد از افزایش حملات طالبان ابراز نگرانی کرده و گفته که افغانان بدون دلیل کشته می‌شوند.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان به روز سه‌شنبه از طرف‌های درگیر جنگ خواست که خشونت‌ها را کاهش دهند.
کاهش خشونت و برقراری آتش‌بس از خواسته های همیشگی مردم افغانستان بوده، چیزی که معلوم نیست کی عملی خواهد شد.
