روزنامه‌های چاپ امروز شنبه کابل بیشتر در مورد حملات راکتی نیروهای پاکستانی بر کنر و مبارزه با فساد نوشته اند.
- ویسا
روزنامه ویسا در واکنش به راکت پراگنی‌های اخیر پاکستان بر بخش هایی از کنر نوشته کرده است.
ویسا نوشته است افغانها از آغاز حکومت وحدت ملی تاکنون شاهد عقب رفتن و ضعیف شدن کشور‌شان هستند که نویسنده آن را عقب نشینی استراتژیک می‌نامد.
به باور نویسنده این عقب نشینی استراتژیک با موافقتنامه‌یی میان ریاست امنیت ملی و آی اس آی آغاز شده است – نویسنده در باره این موافقتنامه چیز بیشتری نه نوشته است.
در روزنامه برخی از کارکردهای نظامیان پاکستانی مثال آورده شده است.
سرمقاله نویس نگاشته که نظامیان پاکستانی در زمان حکومت وحدت ملی در امتداد خط دیورند سیم خاردار کشیدند و بر دروازۀ تورخم واژه "سرحد" را نوشتند.
روزنامه ویسا موقف حکومت افغانستان را در این باره غیر ملی عنوان کرده و نوشته است که رئیس جمهور غنی و اعضای حکومت وی باید بدانند که پاسخ چنین یک سیاست در قبال پاکستان را یک روزی برای مردم افغانستان خواهند داد.
- هیواد
روزنامه هیواد هم سرمقاله اش را به حمله‌های راکتی پاکستان بر بخش هایی از ولایت کنر اختصاص داده است.
در روزنامه آمده است حمله‌های اخیر ملیشه‌های پاکستانی یک تجاوز آشکار بر خاک افغانستان است.
به باور نویسنده این تهاجم واکنش‌ها و حساسیت‌های شدید افغانها را در برابر پاکستان برانگیخته است و از حکومت و وزارت خارجه جدا خواسته شده که این مسئله را از نگاه دپلوماتیک حل کنند.
روزنامه نوشته است شورای ملی افغانستان امروز در واکنش به این کار پاکستان یک نشست مهم و فوق العاده دارد.
در این نشست خواسته خواهد شد که تصمیم حکومت روشن گردد و حکومت به نمایندگی از مردم در مورد پاکستان تصمیم واضح بگیرد.
روزنامه به این تصمیم با دید مثبت نگریسته تاکید می‌کند که ملت پس از این در برابر تجاوز پاکستان بی‌تفاوت نخواهد بود و شورای ملی هم بخاطر همین خواست برحق ملت جمع می‌شود.
روزنامه هیواد تاکید می‌کند که این تجمع احساسات ملت را بر ضد تجاوز پاکستان روشن می‌کند.
در ادامه سرمقاله نگاشته شده است که ملت با نیروهای قهرمان خود شانه به شانه ایستاده است و حکومت هم بر بنیاد همین موقف ملت و تصمیم مهم نمایندگان شورای ملی با پاکستان برخورد کند.
- هشت صبح
روزنامه هشت صبح در مورد مسایل فساد نوشته است.
در روزنامه آمده است در افغانستان طرح‌های زیادی در رابطه به مبارزه با فساد وجود دارند اما جنبه عملی آن‌ها کم است.
نویسنده نوشته است هر چند حکومت افغانستان طرح‌های زیادی مبارزه با فساد را با رسانه‌ها شریک ساخته است اما به گفته وی نه تنها که این طرح‌ها جنبه عملی بخود نگرفته اند بلکه خود به یک منبع اساسی فساد مبدل شده است.
به باور سرمقاله نویس واقعیت اینست تا زمانی‌که در برابر این پدیده روی یک راهبرد شفاف اداری در داخل حکومت کار نشود تلاش‌ها در این راستا بی‌نتیجه خواهند بود.
در سرمقاله آمده است که برخی‌ها قانون را می‌سازند و بعداً خود به آن عمل نمی‌کنند به گفته نویسنده این کار سبب شده تا مبارزه علیه فساد بی‌نتیجه باشد.