امروز دوم اسد برابر است با چهارمین سالگرد حمله مرگ‌بار به تظاهرات جنبش روشنایی در دهمزنگ کابل.
در حمله انتحاری دوم اسد ۱۳۹۵ به معترضان جنبش روشنایی ۸۶ نفر کشته و بیش از ۴۰۰ نفر دیگر زخمی شدند.
جنبش روشنایی در اعتراض به تغییر خط برق ۵۰۰ کیلوولت ترکمنستان از بامیان به سالنگ شکل گرفت.
پس از این انفجار نه تنها این جنبش، بلکه فعالیت‌های مدنی به طور کلی تحت تأثیر احتمال حمله‌های مشابه قرار گرفت و کمرنگ شد.
بیگم در دوم اسد ۱۳۹۵ پسر ۲۳ ساله خود را در حمله انتحاری به تظاهرات جنبش روشنایی در دهمزنگ از دست داد. او می‌گوید، پس از مرگ محمدحسن، زندگی‌اش تیره و تار شد و حالا نیازمند حقوقی است که وزارت شهدا و معلولان گاهی می‌دهد و گاه نمی‌دهد.
بیگم افزود: "من در خانه دامادم زندگی می‌کنم. اقتصادم خوب نیست. برای پسرم کارت شهیدی دادند. سال اول حقوقش را دادند، اما سه سال می‌شود که کسی به فکر من نیست. حسن یگانه نان‌آور خانواده‌ام بود، اما در حمله به جنبش روشنایی کشته شد."
دشواری زندگی بیگم را سر درگم کرده. در مصاحبه با رادیو آزادی به یادش نیامد که بگوید چه کسی پسرش را کشت و چرا. اما از دولت خواست که حقوق پسرش را بپردازد.
محمدحسن یکی از هزاران معترضی بود که در اعتراض به تصمیم یازدهم ثور ۱۳۹۵ کابینه وقت افغانستان به جاده‌ها برآمدند.
براساس این تصمیم، خط انتقال برق ۵۰۰ کیلوولت ترکمنستان از بامیان به سالنگ تغییر کرد. معترضان مخالف این تصمیم بودند.
اعتراض به این تصمیم کابینه منجر به شکل‌گیری جنبش روشنایی شد. اعضای این جنبش در کابل، ولایت‌ها و شماری از شهرهای جهان دست به تظاهرات زدند.
تظاهرات دوم اسد ۱۳۹۵در چهارراه دهمزنگ هدف حمله مرگ‌بار انتحاری قرار گرفت. این انفجار ۸۶ نفر را کشت و صدها نفر دیگر را زخمی کرد.
مسئولیت این حمله را گروه داعش بر عهده گرفت.
جعفر مهدوی از سران جنبش روشنایی می‌گوید، اگرچه پارسال اداره امنیت ملی از بازداشت شماری از مسئولان سازماندهی این حمله خبر داد، اما او خواهان تحقیقات بیشتر درباره این رویداد است.
آقای مهدوی گفت: "با سند و با تحقیقات گسترده باید این موضوع به اطلاع خانواده‌های شهدا و اعضای جنبش رسانده شود که تا هنوز اقدامی صورت نگرفته است."
منابع اداره امنیت ملی در این مورد اظهار نظری نکردند، اما طارق آرین، سخنگوی وزارت داخله به رادیو آزادی گفت که نیروهای امنیتی در تلاش سرکوب گروه‌های دهشت‌افگن، از جمله داعش هستند.
با این حال، سران جنبش روشنایی می‌گویند، فعالیت این جنبش پس از رویداد 2 اسد ۱۳۹۵ به دلیل بالا بودن سطح تهدیدهای امنیتی آهسته‌آهسته کاهش یافت.
عزیز رفیعی، رئیس مجتمع جامعه مدنی افغانستان می‌گوید، حمله به جنبش روشنایی، بر جنبش‌های مدنی در افغانستان تأثیر گذاشت.
آقای رفیعی به رادیو آزادی گفت: "متاسفانه سرکوب این چنین جنبش‌ها تاثیراتش تا امروز بر شکل‌گیری جنبش‌های مدنی بسیار زیاد است. فعالین مدنی کمتر می‌توانند که محافل بزرگ و حرکت‌های وسیع مردمی را به راه بیندازند."
پس از حمله به تظاهرات جنبش روشنایی، چند اعتراض مدنی دیگر هم در شهرهای بزرگ افغانستان با حمله‌های مرگ‌باری مواجه شده است.
این حمله‌ها انتقادهایی را علیه دولت برانگیخته است. منتقدان دولت را به ناتوانی در تأمین امنیت متهم کرده‌اند.
