نجیبه خانم زراعت‌پیشه در بامیان، با ایجاد گلخانه کوچکی مخارج خانواده خود را تأمین می‌کند. این مادر سه فرزند تا دو سال پیش هیچ منبع درآمدی نداشت. شوهرش کارگر روزمزد بود. بنابراین، تأمین مخارج روزانه خانواده بسیار دشوار بود.
اما احداث گلخانه سبزیجات زندگی نجیبه را دگرگون کرد. او آموزش دید و به کار پرداخت. او حالا نه تنها خودش مشغول تولید انواع سبزیجات در گلخانه خود است، بلکه ۳۰ زن دیگر را هم برای کشت و برداشت سبزیجات آموزش می‌دهد.
بهبود کار نجیبه او را به فکر مشارکت در فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی بزرگ انداخت: "ما بخاطری که خانم هستیم، اگر در خانه باشیم هیچ برنامه نداریم. همین باغچه‌های خانگی سرگرمی است. خودم هم کار خانه را پیش می‌برم هم کارهای باغچه را. وقتی که محصولات خود را به فروش می‌رسانم، برای فرزندان و خودم لباس چیزهای دیگر می‌خرم. دستم پیش شوهرم دراز نیست. حالا هم خود ما درآمد داریم و هم مردم به ما احترام قائل هستند."
نجیبه در گلخانه کوچک خود پیاز، گندنه، بادرنگ، بادنجان، کرم و گلپی می‌کارد و ارزان‌تر از بازار می‌فروشد، اما نبود مکان مناسب برای ذخیره و بازاریابی محصولات، از چالش‌های عمده او است.
او افزود: "ما اگر یک فروشگاه داشته باشیم، محصولات خود را به قیمت خوب می‌فروشیم. اگر ما سیب را در خانه نگاه کنیم، خراب می‌شود. مجبوریم که به قیمت ارزان به فروش برسانیم."
در همین حال، مسئولان اداره زراعت بامیان می‌گویند تا حال بیش از ۳،۶۰۰ گلخانه برای کاشت سبزی در ولایت بامیان به حمایت وزارت زراعت احداث شده است که بیشتر آنها را زنان مدیریت می‌کنند.
عبدالوهاب محمدی، رئیس زراعت بامیان می‌گوید ترویج سبزیخانه‌ها و باغچه‌های خانگی در کنار کشت کچالو در این ولایت، می‌توانند زنان را به خودکفایی اقتصادی برساند: "زنان در ولایت بامیان در بخش زراعت خیلی حضور فعال دارند. خیلی از کارهای زراعت توسط زنان انجام می‌شود. ما هم پروژه‌های مختلفی در عرصه زراعت بخاطر توانمندسازی زنان در سطح ولایت تطبیق می‌کنیم. تنها امسال ۴۰۰ سبزیخانه از سوی وزارت زراعت در بامیان ایجاد شده."
کچالو از منابع عمده درآمد کشاورزان بامیانی است و به دلیل سردی هوا در این ولایت تمام محصولات زراعتی فصلی است و دهقانان در فصل زمستان هیچ درآمدی ندارند.
با افزایش و ترویج سبزیخانه‌ها در این ولایت به علاوه فراهم نمودن کار برای دهقانان، اقتصاد آنان نیز تقویت می‌شود.
