نگرانی باشندگان ولسوالی آقچه از عدم دسترسی به آب آشامیدنی صحی

مسؤولان محلی ولسوالی آقچۀ جوزجان می‌گویند که بیشتر باشندگان این ولسوالی به آب آشامیدنی صحی دسترسی ندارند.

شماری از باشندگان ولسوالی آقچه با نگرانی از این موضوع می‌گویند که روزانه صدها زن، مرد و کودک این ولسوالی برای تأمین آب آشامیدنی سرگردان هستند.

به گفتۀ آنان، استفاده از آب‌های غیرصحی شماری زیادی از کودکان‌شان را بیمار کرده است.

سلیمان باشندۀ قلیچ‌آباد ولسوالی آقچۀ جوزجان است، وی به رادیوی آزادی می‌گوید که با طی‌کردن کیلومترها فاصله در جستجوی آب، باز هم به آب صحی آشامیدنی دست نمی‌یابد.

سلیمان گفت: "مابه صورت دوام‌دار با مشکل کمبود آب پاک مواجه هستیم، همین حالا که می‌بینید، من از قیلیچ‌آباد رفته از تانک تیل غضنفر که سه کیلومتر فاصله است آب می‌آورم، آن هم آب شور است از روی مجبوریت می‌نوشیم."

بابه خان، باشندۀ روستای آقچه‌نما نیز با مشکل مشابهی رو‌به‌رو است.

وی می‌گوید: "روستاها و قشلاق‌های زیادی اند که مانند ما مردم فاصله‌های طولانی را با مرکب طی می‌کنند تا آب صحی مورد ضرورت‌شان را تهیه کنند."

داکتران ولسوالی آقچه به رادیوی آزادی می‌گویند که کودکان زیادی روزانه به دلیل داشتن بیماری اسهال به شفاخانه مراجعه می‌کنند.

این داکتران آمار مشخصی از این کودکان ارایه نمی‌کنند، اما می‌گویند که آنان به دلیل استفاده از آب‌های غیرصحی به بیماری مبتلا می‌شوند.

حاجی باز محمد، شاروال آقچه به رادیو آزادی گفت که از میان ۱۳۱ هزار جمعیت این ولسوالی بیش از ۹۰ درصد آنان به آب آشامیدنی صحی دسترسی ندارند.

باز محمد افزود: "در آقچه تنها دو پایه وسایل تصفیه خصوصی آب است که قیمت یک بشکه آب به ۳۰ افغانی، سبب شده تا بسیاری‌ها از دسترسی به آب صحی محروم باشند."

شاروال آقچه می‌گوید که یکی از منابع آبی باشندگان این ولسوالی دریای آقچه است که آن هم در تابستان خشک می‌شود.

به گفتۀ وی، آب‌های زیرزمینی آقچه هم شور و تلخ‌مزه است و قابل استفاده نیست، اما مردم از روی مجبوریت از این آب‌ها استفاده می‌کنند.

هرچند موسسه‌های خارجی و داخلی در ۱۸ سال گذشته در دیگر ساحات افغانستان چاه‌های عمیق حفر کرده‌اند، اما به دلیل غیرصحی بودن آب‌های زیرزمینی آقچه این کار در این ولسوالی نتیجه نداده است.