در آستانۀ آغاز مذاکرات بین افغانان، یک مقام ارشد سازمان ملل متحد در افغانستان خواستار کاهش خشونت در این کشور شد.
دیبورا لاینز نمایندۀ ویژۀ سازمان ملل متحد برای افغانستان در سخنرانی در نشست مجازی شورای امنیت این سازمان، این مذاکرات را یک فرصت تاریخی خواند اما گفت که طولانی و پر چالش خواهد بود.
این نشست در بارۀ وضعیت افغانستان دیروز برگزار شد. بانو لاینز در ادامه گفت که سطح خشونت در افغانستان خیلی نگران کننده است و طرف‌های درگیر جنگ خشونت را باید کاهش دهند: "جنگ به طور دوامدار صد ها افغان را هر هفته کشته و زخمی می‌کند. جنگ همچنان سبب بیجا شدن میلیون‌ها تن شده و بسیاری آنها امید فوری برای برگشت به خانه های شان را ندارند. جنگ و خشونت دسترسی به کمک های بشردوستانه را در این زمان حساس دشوار می‌سازد، بسیاری ها را از کمک برای نجات زندگی محروم می‌کند و پاسخ‌دهی به همه‌گیری کووید ۱۹ را مانع می‌شود." وی ابراز امیدواری کرد که بحث روی آتش‌بس بشردوستانه در افغانستان در صدر اجندای گفتگوهای بین افغانان قرار داشته باشد.
بانو لاینز گفت که این گفتگو ها در روز های آینده آغاز خواهد شد و سازمان ملل متحد از آن حمایت می‌کند.
از سوی دیگر عادله راز نمایندۀ افغانستان در سازمان ملل متحد با اشاره به این گفتگو ها بر حفظ دستآورد های نزدیک به دو دهۀ اخیر این کشور تأکید ورزید.
وی در ادامه گفت: "این جا می‌خواهم از کشور های که به رهبری امریکا در تسهیل گفتگو های صلح از نزدیک دخیل بودند و همچنان از کشور های که برای میزبانی مذاکرات بین افغانان علاقه مندی نشان داده اند به شمول جرمنی، اندونیزیا، ناروی، قطر و ازبکستان سپاسگزاری کنم."
در همین حال انتظار می‌رود که هیئت مذاکره کنندۀ حکومت افغانستان امروز جمعه و یا فردا شنبه برای اشتراک در مذاکرات با طالبان به قطر برود.
امیدواری برای آغاز مذاکرات بین افغانان پس از آن بیشتر شد که حکومت افغانستان روند رهایی ۳۲۰ زندانی باقی ماندۀ طالبان را از سر گرفت و شورای امنیت ملی کشور از تکمیل این روند دیروز خبر داد. این شورا اما در بیانیه‌اش گفته که آنعده از زندانیان طالبان که در بارۀ رهایی شان واکنش‌های بین‌المللی وجود دارد هنوز آزاد نشده و در این مورد تلاش‌های دیپلوماتیک ادامه دارد.
یک منبع حکومت افغانستان که به دلیل حساسیت موضوع از افشای نامش خودداری کرد به رادیو آزادی به روز پنجشنبه گفت که هفت زندانی طالبان که فرانسه و استرالیا با رهایی آنها مخالفت نشان داده‌اند، به قطر انتقال داده می‌شوند و در آنجا تحت نظارت امریکا خواهند بود.
