۱۹ جون برابر به "روز جهانی منع خشونت جنسی در درگیری‌ها" است.
در افغانستان که در بیشتر نقاطش جنگ است این وضعیت چه تاثیری داشته‌است؟
به دلیل تهدیدها نمی‌خواهد نامش را بگوید ۲۱ سال سن دارد.
او باشنده یکی از ولسوالی‌های خوست است. او می‌گوید: "۱۴ سال داشت که خلاف رضایتش نامزد شد ۳ سال پس از آن نامزدش در انفجاری در ولایت خوست کشته شد!"
این شاید آغاز ماجرای او بود، او پس از آن مجبور می‌شود تا با شخصی دیگری زندگی کند بی‌هیچ ازدواج و رضایتش!
دلیل آن هم جنگ و ناامنی‌ها در این ولسوالی‌ها است که نتوانسته دادخواهی کند.
او می‌گوید: "از ولایتی که من هستم به‌خصوص از همین ولسوالی، بسیار ناامن است و آن‌جا طالب است، دسترسی دولت نیست من هم مجبور شدم بهخاطری که کسی نبود صدای مرا بشنود یا من مراجعه کنم که از من دفاع کند، مجبور شدم که همان‌جا بروم و از مجبوری چهارسال را من در خانه خسرم تیر کردم. بدون نکاح یا چیزی دیگر که من شوهر داشته باشم مثل یک تجاوز همین خودش یک خشونت است یک تجاوز است همان‌جا مجبور بودم چهارسال بودم بهخاطری که ناامنی است، جنگ است خودم از مجبوری همان‌جا چهارسال بودم بعدش مجبور شدم ظلم را نتوانستم تحمل کنم باز برآمدم."
در همین‌حال کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان می‌گوید که هرچند این کمیسیون تاکنون آمار مشخصی از آسیب پذیری‌های جنسی در جنگ افغانستان ندارد، اما زنان و کودکان از آسیب‌پذیرترین قشر این جامعه هستند.
شکرالله مشکور سخنگوی این کمیسیون به رادیو آزادی گفت که اصول حقوق بشر دوستانه بین‌المللی حکم می‌کند تا در جریان جنگهای مسلحانه به‌گونه‌ی خاص به کودکان و زنان توجه شود و تجاوز در جریان جنگهای مسلحانه از جرایم بزرگ بین‌المللی است و باید با جدیت به آن رسیدگی شود.
او می‌گوید: "تجاوز جنسی در جریان جنگهای مسلحانه یکی از جرایم بزرگ بین‌المللی است که باید جدا مورد رسیدگی قرار گیرد. از سوی دیگر سربازگیری کودکان موضوعی است که خلاف‌ورزی اصول حقوق بشردوستانه بین‌المللی محسوب می‌شود. استفاده از کودکان به حیث سرباز یک استفاده ابزاری است و وجود افراد زیر سن در قرارگاه‌های نظامی می‌تواند پیامد‌های جنسی داشته باشد."
در همین حال وزارت دفاع می‌گوید که نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان محافظ جان و مال مردم اند.
روح‌الله احمدزی سخنگوی این وزارت به رادیو آزادی گفت که نیروهای امنیتی و دفاعی همه قوانین، اسناد و میثاق‌های معتبر جهانی را به سطح بین‌المللی در جنگ مراعت می‌کنند.
آقای احمدزی گفت: "هر ۲۴ ساعت ذریعه ورکشاپ‌ها، ذریعه برنامه و اخبار آن را به همکاران ما می‌رسد. این موارد برای ما بسیار زیاد جدی است و رهبری وزارت دفاع ملی در این عرصه همیشه سعی و تلاش کرده رعایت این موضوع صد درصد است برای ما این یک خط سرخ است و کاملاً از همه منسوبین ما خواستیم که جدا این موضوع را رعایت کنند. این خط سرخ است برای ما و هیچ مورد را شما پیدا کرده نمی‌توانید که آزار و اذیت جنسی در جریان جنگ یا بدون از آن از طرف منسوبین ما بالای مردم ملکی و هموطنان ما باشد."
با این‌حال ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی گروه طالبان در پیامی صوتی به رادیو آزادی گفت که آنان به این موضوع توجه بیشتر دارند تا نه تنها در جریان درگیری، بلکه در شرایط عادی نیز به زنان و کودکان آسیب جنسی نرسد.
از سویی هم روانشناسان باور دارند که درکنار آسیب‌های دیگر ناشی از جنگ که به مردم رسیده، اگر فردی با خشونت جنسی نیز روبرو می‌شود با بیماری‌های روانی نیز دچار می‌شود.
شرف‌الدین عظیمی روان‌شناس در این باره می‌گوید: "سوگ‌شان، اختلال بعد از حادثه‌شان اضطراب، وسواس، وحشت‌زده‌گی‌های شان در بلند مدت افسردگی و در کوتاه مدت ترس‌ها و اضطراب‌ها در وجودشان بیشتر می‌شود شدت می‌گیرد و این عزیزان ما در این‌طور مواقع معمولاً ناامید، ناراحت، خسته، آشفته و با بیماری‌های گوناگون روبرو می‌شوند."
افزون به آسیب‌های روانی، خشونت‌های جنسی تاثیرهای اجتماعی را نیز دارد.
زرمینه کاکر آگاه امور اجتماعی در این باره می‌گوید: "بیشتر قضایا چون متاسفانه جامعه ما یک جامعه سنتی است و پرده برداشتن از رازهای خانوادگی برای خیلی از خانواده‌ها ننگ شمرده می‌شود از این قضایا پرده برداشته نشده‌است. این قضایا باعث خودسوزی، خودکشی و یا هم فرار از منزل می‌شود."
این در حالی‌است که از چند دهه به این‌سو جنگ در افغانستان جریان دارد و زنان و کودکان زیادی با خشونت‌های جنسی روبرو می‌شوند.
