نخست وزیران هند و جاپان بر ایجاد یک حکومت همه‌شمول در افغانستان که از تمام افغانان نمایندگی کند، تأکید کرده اند.
فومیو کیشیدا، نخست وزیر جاپان که در یک سفر دو روزه به دهلی نو رفته، یکی از موضوعات مورد بحثش با نریندرا مودی، همتای هندی‌اش افغانستان بوده است.
هر دو طرف در یک اعلامیه مشترک که پس از این دیدار منتشر شده، نوشته اند، در نشست مشترک رهبران هر دو کشور روی ایجاد یک حکومت همه‌شمول، تأمین و حفاظت از حقوق بشری و در کنار آن جلوگیری از بحران بشری در افغانستان گفت‌وگو شده است.
آقای مودی و همتای جاپانی‌اش گفته اند، برای آوردن صلح و ثبات در افغانستان ارادۀ همکاری نزدیک را دارند.
اعلامیه افزوده است، آنان (مودی و کیشیدا) در گفت‌وگوهای شان بر عملی شدن فیصله‌نامۀ شماره ۲۵۹۳ شورای امنیت سازمان ملل تأکید کردند.
در این فیصله‌نامه آمده است، از خاک افغانستان برای پناهگاه امن، آموزش، برنامه‌ریزی و تمویل تروریستان استفاده نمی‌شود.
پس از حاکمیت طالبان هند نگران است که پاکستان با استفاده از نفوذش بر طالبان، به روابط تاریخی افغانستان و هند زیان وارد می‌کند.
اما طالبان پیش از این گفته اند که از خاک افغانستان بر ضد هیچ کشور همسایه استفاده نمی‌شود و در توافق‌نامۀ دوحه تعهد سپرده اند که به تروریستان جای نمی‌دهند و روابط‌شان را با آنان قطع می‌کنند.
هند و جاپان در صدر کشورهای کمک‌کننده به افغانستان قرار دارند که پس از امریکا، بریتانیا و جرمنی بیشترین همکاری را در بخش مالی و ساخت و ساز به افغانستان کرده اند.
حکومت طالبان نیز به نقش مثبت هند و جاپان در افغانستان باور دارد و امیدوار است که نسبت به آنها نگرش منفی نداشته باشند.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان به رادیو آزاید گفت: "ما از کشورهایی که خواهان کمک به افغانستان هستند و برای رسیدن به یک راه حل برای مشکلات افغانستان نظر مثبت دارند، استقبال می‌کنیم و تأیید شان می‌کنیم. از آنان می‌خواهیم که در پیوند به افغانستان ذهنیت مثبت داشته باشند و ما هم متعهد هستیم که با همه روابط خوب تأمین کنیم."
پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان، از آنان انتقاد می‌شود که حکومت‌شان همه‌شمول نیست، موارد حقوق بشری به ویژه حقوق زنان را نقض کرده اند و در کنار آن بسیاری از آزادی‌های مردم را سلب کره اند، اما طالبان تمام این موارد را رد می‌کنند و می‌گویند که نظام‌شان مطابق شریعت اسلام است.
هنوز این هم معلوم نیست که طالبان برای آیندۀ افغانستان چگونه یک راهبرد سیاسی دارند.
