سازمان نجات کودکان در گزارش تازۀ خود هشدار داده است که از هر سه کودک در افغانستان، دو تن آنان در دهۀ اخیر به دلیل خشکسالی در راستای تأمین غذا با مشکل مواجه شده اند.
میزان بارندگی در افغانستان در سال‌های پسین کاهش یافته و این به معنی برداشت محصول کم زراعتی است.
گزارش سازمان نجات کودکان نشان می‌دهد که زندگی ۱۲ میلیون کودک در افغانستان به زراعت وابسته است، اما خشکسالی در دهه‌های اخیر و بارندگی کمتر، بیشترین آسیب را به خانواده‌های این کودکان وارد کرده است.
یافته‌های این گزارش نشان می‌دهد که زندگی حدود ۶۱ درصد از خانواده‌های افغانستان (حدود ۲۵ میلیون افغان) به زراعت و مالداری وابسته است، اما کاهش بارندگی و کمبود منابع آبی محصولات زراعتی را کاهش داده و هم سبب کاهش بهای مال شده است. بر بنیاد گزارش این نهاد، این به معنی فقر بیشتر و نزدیک شدن افغانستان به قحطی است.
سازمان نجات کودکان هشدار داده است که افغانستان بدترین بحران غذایی را سپری می‌کند و در این کشور پنج میلیون کودک در آستانۀ قحطی قرار دارند.
کریس نیامندی، رئیس سازمان نجات کودکان در افغانستان با اشاره به سقوط نظام در افغانستان و مسدود شدن دارایی‌های افغانستان، گفته است: "با توجه به اینکه دارایی‌های افغانستان هنوز مسدود است، خانواده‌ها پس از ضربه‌های متعددی که در سال گذشته به آنها وارد شده است، گزینه برای ایستادن روی پاهای خود ندارند. کمک‌های بشردوستانه می‌تواند نیازهای فوری را کاهش دهد، اما نمی‌تواند کل اقتصاد را پشتیبانی کند."
معصمومه با خانوادۀ شش نفری‌اش در اثر خشکسالی از یکی از ولسوالی‌های هرات بیجا شده است. او می‌گوید که حالا با کار کردن در خانه‌های دیگران، مزد ناچیز «بخور و نمیر» دریافت می‌کند.
معصومه یک پسر و چهار دختر دارد و شوهرش نیز کارگر روزمزد است و پیدا کردن چند قرص نان برای گذراندن شب و روز، بزرگترین آرزوی این خانواده است.
معصومه می‌گوید، دو فرزند خردسالش به دلیل خوردن غذای پس‌مانده دیگران اغلب دچار بیماری اسهال اند: "من کودکی دارم که اسهال و استفراغ است چون غذایی که از جایی میاورم شب مانده است و بوی تعفن می‌گیرد، وقتی برایشان می‌دهم بیشتر اسهال و استفراغ می‌شوند، چون چیزی نیست که برایشان بدهیم غذا و میوه خوب نیست که برایشان بدهیم."
وزارت کار و امور اجتماعی طالبان به پرسش‌های رادیو آزادی در بارۀ وضعیت فقر و بیکاری در افغانستان پاسخ نداد.
با عمیق‌تر شدن بحران انسانی و اقتصادی در افغانستان، جامعۀ جهانی ۲.۴ میلیارد دالر برای کمک‌های بشر دوستانه به افغانستان اختصاص داده تا گامی برای رهایی شمار بیشتر کودکان از مرز گرسنگی و فقر باشد.
اما معصومه به مانند هزاران تن دیگر از این کمک‌ها کمتر بهره برده و هیچ چشم انداز امید بخشی برای پر کردن شکم گرسنۀ کودکان خود ندارد. او می‌گوید که دشوارترین لحظات طی چهار دهۀ عمر خود را در این شب و روزها سپری می‌کند.
روایت معصمومه، حرف‌های ناگفته هزاران زن افغان است که کودکان‌شان یا سوء تغذیه شده‌اند و یا در آستانه مبتلا شدن به این بیماری قرار دارند.
