نهادی زیر نام (حرکت زنان رهبر افغانستان) در یک نامۀ سرگشاده از طالبان و جامعۀ جهانی خواسته است، به وضعیت زنان کارمند اداره‌های دولتی که خانه‌نشین شده اند، توجه کنند.
درآغاز این نامه نگاشته شده است که زنان افغانستان در "حبس خانگی" یا "تبعید" ناخواسته قرار دارند و آنان تنها زنان روی کرۀ زمین هستند که از ساختار سیاسی و اجتماعی کاملا حذف شدند و به دور از تمام روند توسعه به انزوا رانده شده اند.
در بخشی از این نامه تأکید شده است که زنان افغان توانستند با جدیت و تلاش از طریق رقابت آزاد و به اساس قوانین خدمات ملکی در بست‌های مدیریتی و رهبری از جمله بست‌های فوق رتبه، اول، دوم و سوم ایفای وظیفه کنند.
در همین حال شماری از کارمندان زن اداره‌های دولتی که وظایف‌شان را از دست داده اند، میگویند، با مشکلات اقتصادی زیاد روبه‌رو هستند.
یکی از کارمندان پیشین اداره احصاییه که به دلیل حساسیت موضوع نمی‌خواهد هویتش فاش شود می‌گوید که از طریق امتحان رقابت آزاد موفق به دریافت کار شده بود و پس از هفت سال کار از مسئولان طالبان در حکومت از وظیفه سبکدوش شد.
ما تقریباً ۱۲ نفر بودیم که بدون کدام دلیل و مشکل ما را منفک کردند
او گفت که تنها نان‌آور خانواده‌اش بود که سرپرستی پدر مادر، دو خواهر و یک برادر کوچکش را به عهده دارد و اکنون با وضعیت بد اقتصادی روبرو است: "ما تقریباً ۱۲ نفر بودیم که بدون کدام دلیل و مشکل ما را منفک کردند متاسفانه حالا شش ماه می‌شود که من بیکار استم و در خانه نان‌آور دیگر هم نداریم."
او می‌گوید، طالبان حقوق سه ماهه‌اش را که در دوران حاکمیت طالبان در این اداره کار کرده، برایش پرداخت نکردند.
فریبا، مشارو بخش اقتصاد خانواده در وزارت زراعت در نظام جمهوریت نیز پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان خانه‌نشین شده است: "حکومت طالبان که حضور زنان را در وزارت خانه‌ها نپذیرفتن، من هم از جمله همان زنان استم فعلاً معاش ندارم واقعاً در یک شرایط بد اقتصادی زندگی دارم."
سحر احسان: همین خانم‌ها که در نیمۀ راه گذاشته شدند و یک بخش این نامه به طالبان است که تصمیم این‌ها بالاخره چیست و چه نظر دارند
سحر احسان، عضو این نهاد به رادیو آزادی گفت که این نامه از طریق ایمیل آدرس و رسانه‌های اجتماعی عنوان جامعۀ جهانی و طالبان فرستاده شده است: "ما این نامه را به جامعۀ جهانی که روی ارتقای ظرفیت خانم‌ها سرمایه گذاری زیاد کرده بود نوشته کردیم تا پاسخگو باشند. همین خانم‌ها که در نیمۀ راه گذاشته شدند و یک بخش این نامه به طالبان است که تصمیم این‌ها بالاخره چیست و چه نظر دارند در مورد خانم‌ها."
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان و بلال کریمی و انعام‌الله سمنگانی، معاونان او به پرسش‌های رادیو آزادی در این باره پاسخ ندادند.
اما طالبان پیش از این بارها گفته اند که پس از زمینه‌سازی برای ایجاد محیط کاری مصون برای بانوان، کارمندان زن دولتی به کار شان ادامه خواهند داد.
مسئولان نهاد (حرکت زنان رهبر افغانستان) میگویند که این نهاد در ماه مارچ سال جاری میلادی توسط زنانی که در سطوح رهبری و مدیریت در بخش خدمات ملکی اداره‌های دولتی کار می‌کردند، ایجاد شده و ۵۵ عضو دارد.
