مکتب ناشنوایان غور یگانه مکتب در این ولایت است که با مشکلات زیادی از جمله نداشتن جای و کمبود معلم و مواد درسی روبرو است.
نایب ۲۳ ساله دانش آموز صنف یازدهم مکتب ناشنوایان غور است.
او در پهلوی کسب علم، حرفه خیاطی را هم یاد گرفته و در حال حاضر در یک خیاطی در شهر فیروز کوه مرکز ولایت غور کار می‌کند اما در آمدی که او از حرفه خیاطی به دست می آورد مخارج زندگی‌اش را تامین نمی‌کند.
نایب به زبان اشاره که استاد خیاطی او سخنانش را به ما ترجمه کرد، گفت: "در حال حاضر می‌توانم که هرنوع فرمایشات مشتری داشته باشد را بدوزم. راه من از محل کارم فاصله دارد و بسیار پول اندکی از اینجا بدست میآورم به دلیل اینکه مصروف باشم قبول کردم و راه من دور است. و همچنان ماشین خیاطی از خودم نیست به همین دلیل پول اندکی برای من می‌دهد. اگر وسایل که یک خیاط نیاز دارد من‌هم در دسترس می‌داشتم می‌توانستم که یک خیاطی باز کنم."
نایب همچنان می‌گوید سواد کافی دارد و توانایی کار را در دفاتر رسمی نیز دارد، اما زمینه کار برای او در ولایت غور خیلی محدود است: "ضمن اینکه من در مکتب ناشنوایان درس خواندم و سواد کافی دارم و به فارسی کاملاً بلدیت دارم تا جای واژه‌های انگلیسی را هم یاد گرفتم و همچنان تا جای ریاضی را هم بلد استم و تمامی مضامین که در مکتب تدریس می‌شود را از یاد کردم بخصوص به زبان فارسی بصورت کامل خوانده و نوشته می‌توانم و به کمپیوتر و موبایل هم بلدیت دارم."
مکتب ناشنوایان حدود ده سال پیش توسط موسسه گلوبل در غور ایجاد شد و در این مکتب بیش از ۳۰ دانش آموز پسر و دختر مصروف آموزش اند.
فتح القدیر دانش آموز دیگر این مکتب است. او در پهلوی پیش برد مضامین مکتب، حرفۀ نجاری را نیز یاد گرفته اما از نبود کار شکایت دارد.
فتح القدیر ۲۲ ساله به زبان اشاره گپ می‌زند اما استاد‌ش گپ‌های او را به ما ترجمه کرد: "حالا هیچ کسب و کار نیست من فقط همین جا بی‌کارم و فعلاً در جامعه هیچ کاری نیست برای فعلاً هیچ چیزی را برای خود فراهم کرده نمی‌توانم و فقط بیکار نشسته‌ام. خواست ما از حکومت و موسسات این است که برای ما زمینه کار را فراهم کنند که ما بتوانیم از حرفه که آموخته ایم به شکل درستش استفاده کنیم."
مولوی علی محمد سرپرست آمریت شهدا و معلولان طالبان در غور نیز می‌پذیرد که مکتب ناشنوایان در این ولایت با مشکلات زیاد دچار است.
او به رادیو آزادی گفت که در صورت نرسیدن کمک‌های کافی، ممکن است این مکتب مسدود شود: "از حساب اسباب درسی آنها هیچ چیز در دست ندارند مثل کتاب و کتابچه و قرطاسیه و چیزیکه نیاز آنها است خودشان با همکاری استاد‌های‌شان جمع آوری می‌کنند. بزرگترین مشکلات سد راه مکتب ناشنوایان نبود اقتصاد است. اگر به مکتب ناشنوایان از طرف ریاست معارف و موسسات کمک صورت نگیرد ممکن مکتب ناشنوایان مسدود شود."
۳۱ دانش آموز مکتب ناشنوایان تنها در دو اتاق که در ساختمان اداره شهدا و معلولان موقعیت دارد با سه استاد مصروف فراگیری کسب علم و دانش و فن حرفه اند.
شماری از مردم در جامعه افراد دارای معلولیت و ناشنوا را به دیده‌ای ناتوان می‌نگرند اما نائب دانش آموز مکتب ناشنوایان غور می‌گوید با تلاش‌هایش ثابت ساخته است که ناشنوایان ناتوان نیستند.
او گفت: "برای یک ناشنوا بسیار سخت است که سواد را بیاموزد و ما تا این حد کوشش کردیم و خود را با سواد ساختیم، دولت یک شغل یا وظیفه برای ما پیدا کند که بتوانیم معاشرت و زندگی خود را به شکل صحیح به پیش ببریم و درآمد فامیل ما را جوابگو باشد."
