راس ویلسن که در وقت تصرف کابل توسط طالبان، شارژ دافر سفارت امریکا در افغانستان بود، به قدرت رسیدن طالبان را نتیجۀ جنگ‌های درازمدت آنان می‌داند.
آقای ویلسن به سکای نیوز گفته، این که طالبان در افغانستان به حاکمیت رسیده اند به این معنا نیست که حمایت گستردۀ مردم را دارند: " آنان به قدرت رسیدند نه به این دلیل که بخش بزرگی از مردم افغانستان می‌خواستند آنان به قدرت برسند، بلکه به این دلیل که سخت‌تر، طولانی‌تر و مصمم‌تر از هر کس دیگری جنگیدند. طرف دیگر آن این است که آنان از حمایت مردمی برخوردار نیستند و به همین علت آنان و کشور با یک سلسله مشکلات روبه‌رو هستند."
رادیو آزادی از حکومت طالبان در مورد اظهارات این دیپلمات بلند پایهٔ پیشین امریکا در افغانستان پرسید، اما ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان در این مورد پاسخ نداد.
پیش از این شماری زیاد از مقام‌های طالبان به شمول آقای مجاهد این صحبت را کرده اند که دلیل به قدرت رسیدن طالبان حمایت مردم از آنان است.
اما با وجود این ادعای حکومت طالبان، در حاکمیت فعلی‌شان در افغانستان انتقاد و ابراز نظر تا اندازۀ زیادی محدود شده و مردم خودسانسوری می‌کنند و این موضوع انتقادهای زیادی را در پی داشته است.
حکومت طالبان مکتب‌ها را به روی دختران بالاتر از صنف ششم بسته اند، زنان را از کار منع کرده اند و در کنار نقض حقوق بشر به کشتن سرباز‌ها، نیروهای امنیتی، و مقام‌های حکومت پیشین و انحصار قدرت متهم هستند.
بر علاوه کابینۀ حکومت طالبان متهم است که کرسی‌های دولتی را تنها به افراد گروه خودشان اختصاص داده اند و بیشتر کارمندان دولت پیشین را خانه‌نشین کرده اند.
اما طالبان چنین اتهام‌ها را رد می‌کنند.
با این وجود شارژ دافر پیشین امریکا در کابل می‌گوید، با وجود نا به‌سامانی‌های موجود در افغانستان، نسل تحصیل‌کردۀ افغانستان که در زمان حضور امریکا و اتحادیه اروپا روی آنان سرمایه گذاری شد، روزنۀ امیدی برای ایجاد تغییرات دوباره در این کشور هستند.
او گفت: "این به این معنا نیست که من فکر می‌کنم سقوط طالبان قریب‌الوقوع است یا غربی‌شدگان یا کسانی که روی آنان سرمایه‌گذاری کرده‌ایم در شرف تصرف هستند، اما من هنوز فکر می‌کنم که این میلیون‌ها نفر نیرو برای تغییر هستند و خواهند بود."
راس ویلسن هرچند سقوط طالبان را به این زودی‌ها دور می‌داند، اما می‌افزاید، هنوز فکر می‌کند که میلیون‌ها نفر تحصیل یافته برای ایجاد تغییر در افغانستان حضور دارند.
