شماری از جوانان تحصیل کرده و استادان پوهنتون ها در غور می گویند که بعد از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان به خاطر یافتن کار٬ به ایران می روند.
فرجاد احمدی ۲۹ ساله قبل از برگشت طالبان به قدرت در افغانستان در یکی از روستای های شهر فیروز کوه مرکز ولایت غور معلم بود اما بگفته ای احمدی طالبان او را بدون کدام دلیل از وظیفه اش سبکدوش کردند.
او در رشته زبان و ادبیات پشتو تحصیل کرده و چهار سال پیش از پوهنتون غور فارغ التحصیل شد.
اما به رادیو آزادی گفت که فقر و بیکاری او را مجبور کرده تا به خاطر یافتن کار به ایران عزم سفر کند.
"در دوره جمهوریت وظیفه داشتم و فعلاَ بیکار هستم، چون در خانه نه عضو فامیل هستیم، همه از من نان می خواهند، مجبور هستم که بروم به ایران کار بکنم. چون در افغانستان کار نیست به خصوص در غور مجبور هستم طرف ایران بروم یک لقمه نانی پیدا بکنم و خرج خانواده کنم."
او گفت که تمام تلاش هایش برای پیدا کردن وظیفه بی نتیجه مانده.
"من زیاد تلاش کردم به چندین مکان سی‌وی فرستادم به موسسات و ما را شارت‌لست نکردند. زیاد کوشش کردم، به ادارات حکومتی سی‌وی ندادم."
او به ادامه افزود:
"کسانی با من هستند که لیسانس وماستری را تمام کردند و می خواهند به ایران برویم یکجا آنها همچنان بیکار هستند، جوانان دیگری هم که متعلم هستند، کسانیکه محصل پوهنتون هستند. آنها مجبور شدند بروند به خارج و راه مهاجرت را در پیش بگیرند تا لقمه نانی برای خانواده های خود پیدا بکنند."
ده ها جوان دانش آموخته دیگر نیز با فرجاد همسرنوشت اند.
یکی از جوانان ولایت غور: بیشتر جوانان تحصیلکرده از کشور فرار می کنند. آنان تاسطح ماستری در خوانده اند٬ اما بیکار هستند
محمد فهیم ۳۴ ساله یکی دیگر از این جوانان است که تا دوره ماستری تحصیل کرده و حال قصد دارد که برای پیدا کردن لقمه نانی به خانواده ده نفری اش با دیگر دوستانش قاچاقی به ایران سفر کند.
او به رادیو آزادی گفت که در رشته علوم اسلامی تحصیل کرده و حدود هفت سال در پوهنتون دولتی دایکندی وظیفه اجرا کرد.
اما او حال بیکار است چون که او گفت که طالبان بیدون کدام علت از کار برکنار اش کرد.
"متأسفانه با آمدن حکومت جدید ما بیکار شدیم و کاری نداریم و فعلاَ کاری نداریم و می خواهیم به ایران سفر کنم و به دلیل نبود کار فقر وبیکاری بی عدالتی که در حکومت وجود دارد، متأسفانه ما نمی توانیم که وظیفه داشته باشیم بخاطر نفقه خانواده ما مجبور هستیم که به کشورهای همسایه هجرت کنیم و مهاجر شویم بخاطر نفقه اولاد کار کنیم."
فهیم چندین بار دیگر هم خواسته بود که به ایران سفر کند، اما تا هنوز به منزل مقصود نرسیده.
او در این مورد به رادیو آزادی بیشتر گفت.
"من چندین بار می شود که به ایران می روم از وقتیکه حکومت تازه آمده، متأسفانه چندین بار رد مرز شدیم. یک تعداد تحصیل کرده ها، استاد های دانشگاه باهم بودیم ، به ایران چند باری باهم رفتیم. چون بیکار هستیم تا هفته آینده تصمیم داریم به ایران برویم چون مجبور هستیم کاری نداریم."
امیرداد پارسا فعال مدنی غور به رادیو آزادی گفت که از وقتی که طالبان به قدرت بازگشته اند ، بسیاری از جوانان تحصیل کرده به علت نبود کار به کشور های همسایه مهاجر شده اند.
"جوانان نیروی سازنده وبالنده این سرزمین می باشند.متاسفانه از یک سال به این سو که تحول موجود به وقوع پیوست خیلی از جوانان و کدر های ما از وطن فرار نمودند و آنهم علتش بیکاری، فقر و بدون وظیفه بودن بوده است. در این مدت یک سال متاسفانه عده ای از جوانان ما وظایف خود را از دست دادند و بیکار شدند. این‌ها بخاطر نفقه خانواده های شان مجبور به این شدند که روانهٔ کشور های بیرون خصوصآ کشورهای همسایه گردند."
پیشنهاد او به حکومت سرپرست طالبان این است.
" ما از حکومت موجود انتظار داریم و توقع داریم که زمینه کاریابی بیشتر و بهتر را برای کدرها وجوانان این سرزمین مساعد کند تا زمینه فرار جوانان به کشور های بیرون گرفته شود."
اما مولوی عبدالحی ذعیم سرپرست اداره اطلاعات و فرهنگ طالبان در غور روایت دیگری دارد.
"در ولایت کدام برنامه خاص نیست که کدام کار برای جوانان آماده شود.
برای شما هم معلوم است که در تمام ادارات قبلا کارمند بودند و آنها تبدیل نمیشود وکدام پروژه خاص هم نیامده است."
بیش از یک سال از برگشت طالبان به قدرت در افغانستان می گذرد.
به اساس گزارش ها در این مدت بسیاری از کارمندان ادارات خدمات ملکی در نقاط مختلف افغانستان از وظایف شان برکنار شدند و بسیاری ها هم با مشکلات اقتصادی روبرو شدند.
چند ماه پیش مولوی هبت الله آخندزاده رهبر طالبان در فرمانی به والی ها دستور داده بود که باید از فرار مردم جلو گیری شود.
ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت سرپرست طالبان هم چند ماه قبل در صحبت با رادیو آزادی گفته بود که این حقیقت ندارد که برای کدر‌های مسلکی در حکومت جدید جای نیست.
اما این اظهارات برای بسیاری از جوانان آموزش دیده چندان دلگرم کننده نیست.
"پیام حکومت طالبان همیشه برای مردم وخصوصآ جوانان این بوده که شما در کشور باشید واز کشور بیرون نشوید وبرای همه‌ی تان کار است.نمیدانم که چرا حکومت طالبان برای مردم دروغ میگویند.
خواهش ما از حکومت طالبان این است برای مردم وجوانان زمینه کار را مساعد بسازد تا بیشتر از این جوانان‌ما، کدر های ما وکسانیکه درس خواندند از کشور بیرون نشوند."
