برخی از پولیس زن در ولایت فراه می‌گویند که طالبان آنان را بدون دلیل از وظایف‌شان برکنار کرده اند و اکنون با مشکلات اقتصادی روبرو اند.
مریم ۲۸ساله یکجا با شوهر ۳۲ ساله اش، شش سال در صفوف نیروهای امنیتی در حکومت مخلوع افغانستان در قوماندانی امنیه فراه وظیفه اجرا کردند.
او به رادیو آزادی گفت که پس از سقوط نظام جمهوریت و برگشت طالبان به قدرت در افغانستان، طالبان محل دیگر به او اجازه نداد که به وظیفه اش برگردد: "در حکومت پیشین با پولیس کار می‌کردم، از روزی که طالبان آمده بیکار و بی‌سرنوشت استم."
مریم: فرزندانم در حالت بدی قرار دارد که حتی پیسه نیست که برای‌شان غذا بگیرم.
او گفت که شوهر‌ش چند سال قبل در جنگ با طالبان در ولسوالی پشترود فراه کشته شد و اکنون در وضعیت بدی اقتصادی قرار دارد که حتی شب‌ها با دو طفل قد و نیم قد‌ش گرسنه می‌خوابند: "فرزندانم در حالت بدی قرار دارد که حتی پیسه نیست که برای‌شان غذا بگیرم. قبلاً شوهرم هم با ما در پولیس بود اما دو سال می‌شود که او هم کشته شده ما بدبخت و بیچاره استیم."
خواست او از حکومت سرپرست طالبان این است: "ما می‌خواهیم که به خانم‌ها کار یا وظیفه پیدا شود تا کار کنیم که برای فرزندان خود نان پیدا کنیم."
یک زن دیگر که قبلاً در صفوف نیروهای امنیتی حکومت پیشین کار می‌کردند و نخواست نام و صدایش در گزارش استفاده شود به رادیو آزادی گفت که از ترس طالبان محل، با خانواده‌اش یکجا ولایت فراه را ترک کرده است.
مرضیه نورزی: خانم‌های پولیس در هر رژیم و هر حکومت هر تحول که بیاید نیاز اساسی جامعه است
در این حال مرضیه نورزی فعال حقوق زن در فراه به رادیو آزادی گفت که جامعه نیاز اساسی به پولیس زن دارد که اکنون در فراه زنان پولیس خانه نشین شده: "با کمال تاسف با آمدن امارت اسلامی بسیاری از خانم‌ها خانه نشین شده اند که از جمله خانم‌های پولیس می‌باشد. خانم‌های پولیس در هر رژیم و هر حکومت هر تحول که بیاید نیاز اساسی جامعه است به هر شرایط؛ در بخش استخبارات، پولیس، اردو، عدلی و قضایی نیاز به خانم‌های پولیس می‌باشد که نباید این خانم‌ها باز نشسته شوند که باید در این موضوع توجه جدی کند امارت اسلامی دوباره خانم‌های پولیس را بخواهد و باید تمام حقوق مالی و معنوی‌شان در نظر گرفته شود."
رادیو آزادی خواست در این مورد نظر مسئولان محلی طالبان در فراه را هم بپرسد اما آنان دستیاب نشدند.
اما عارف عدیل سخنگوی قبلی قوماندانی امنیه طالبان در فراه حدود یک ماه قبل به رادیو آزادی گفته بود که اکثر از پولیس زن در این ولایت به وظایف‌شان برگشته اند و معاشات‌شان نیز پرداخت میگردد: "نیروهای امنیتی به ویژه پولیس اناثیه قوماندانی امنیه ولایت فراه طبق جدول حکومت گذشته اکثراً به وظایف خویش حاضر شدند و برخی به دلایل گوناگون به وظایف‌شان حاضر نبودند و چیزی را که خاطر نشان میخواهم بسازم این است در حکومت گذشته تمامی پولیس اناثیه در کنار پولیس ذکور به شکل روزمره در قوماندانی و جز تام‌ها حاضر بودند ولی یک امتیاز که حکومت امارت اسلامی به آنها داده است آنها به خانه خویش می‌باشد بشکل ماهوار معاش آنها تادیه میگردد ولی در برخی از موارد که ما بدانیم نیاز به پولیس اناثیه است با آنها تماس گرفته می‌شود تا در برخی موارد با نیروهای امنیتی ذکور همکاری داشته باشند ولی در کل آنها در منازل‌شان می‌باشند و معاش‌شان تادیه میگردد."
آقای عدیل گفته بود که که برخی از خانم‌های که به وظیفه حاضر نشدند آنها دلایل گوناگون پیش خود داشتند. او گفته بود که ۴۲ پولیس زن در قوماندانی امنیه ولایت فراه و جزوتام هایش حاضری دارند و هم معاش برای آنها پرداخت می‌شود.
به اساس معلومات مقام‌های امنیتی فراه در نظام مخلوع افغانستان، قبلا بیش از ۶۰ پولیس زن در نهادی مختلف در قوماندانی امنیه فراه کار می‌کردند.
اما حال خواست بسیاری از پولیس‌های باز نشسته زن مثل مریم که با بازگشت طالبان به قدرت خانه نشین شده، این است که دوباره به وظایف شان برگردند و معاش برای‌شان داده شود تا از این وضعیت فلاکت بار بگفته شان نجات یابند.
