امروز سومین روز درگذشت قمر گل، آوازخوان مشهور افغانستان است.
در سه روز گذشته بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی به ویژه فیسبوک درگذشت وی را ضایعۀ بزرگ برای موسیقی افغانستان خوانده و ابراز تاسف کردند.
اما برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی انتقاد کردند که هنرمندان افغان تا زنده هستند مورد قدردانی قرار نمی‌گیرند و وقتی که می‌میرند همه از آنها یاد می‌کنند.
مرسل احمدزی، شاعر و روزنامه نگار افغان در صفحه فیسبوک خود نوشته:
"این آوازخوان که در یک سال گذشته بیمار بود با مرگش مورد توجه رسانه‌ها و مردم قرار گرفت.
این عشقی که اکنون در مرگ او اظهار می‌شود، اگر او را در زندگی خود می‌دید، دیگر دل بیمارش تسلی می‌یافت. اما ما مرده پرستان زنده‌ها را دلشاد نمی‌سازیم."
شاه محمود میاخیل، معاون وزارت دفاع ملی نظام جمهوری پیشین نیز در صفحۀ فیسبوک خود به همین موضوع اشاره کرده است.
آقای میاخیل نوشت:
"خداوند قمر گل را ببخشد، او بعد از مرگش برای همه عزیز شد. افغانها همیشه مرده را می‌ستایند، در مرده بدی وجود ندارد و در زنده‌ها خیر."
آقای میاخیل از چند هنرمند پیشین دیگر افغانستان نیز نام برده است که به باور او از آنها قدردانی نشده است.
اما هارون حکیمی، معاون فرهنگی وزارت اطلاعات و فرهنگ نظام جمهوری پیشین در صفحۀ فیسبوک خود با ابراز تاسف از درگذشت قمرگل نوشته است:
"مصیبت اول این است که نمایندگان هویت ما در کشورهای خارجی می‌میرند، فاجعۀ دوم این است که نه دولت‌های گذشته ما و نه مردم قدر هنرمندان ما را می‌دانستند، فاجعۀ سوم این است که ما سعی کردیم از او قدردانی کنیم، اما هنوز چهار روز به مراسم مانده بود که دولت ما سقوط کرد و بسیاری از امیدهای مان نیمه تمام باقی ماند."
این در حالیست که این مورد پیش از این مورد انتقاد بوده که افغانها قدر اشخاص مشهورشان را در زمان زنده بودن‌شان نمی‌دانند، اما پس از مرگشان به یادشان می‌افتند و از یاد کردن‌شان خسته نمی‌شوند.
گفتنی است که در گذشته پس از درگذشت چهره‌های سرشناس بخش‌های مختلف، اگر آنها در خارج از کشور در می‌گذشتند، بازهم در افغانستان نشست‌هایی به یادبود و تقدیر از کارهای آنان برگزار می‌شد.
اما قمر گل، آوازخوان سرشناس افغانستان در دیار غربت درگذشت و حتی پس از مرگش نیز در وطن از او یادی نشد، نه برایش مراسم فاتحه خوانی و نه هم برنامه‌ای برای قدردانی از او برگزار شد.
یکی از دلایلش این است که در ۱۶ ماه گذشته طالبان در افغانستان حاکم هستند و موسیقی را ممنوع کرده اند و به همین دلیل بسیاری از آوازخوانان، موسیقی‌دانان و فعالان فرهنگی افغانستان را ترک کرده اند.
