احمد شاه زغم، استاد پوهنځی زبان و ادبیات پوهنتون کابل درگذشت

پوهاند دکتور احمد شاه زغم، استاد پوهنځی زبان و ادبیات پوهنتون کابل که به بیماری سرطان مبتلا شده بود دیروز یکشنبه در سن ۶۶ سالگی دار فانی را وداع گفت و امروز به خاک سپرده شد.

دوکتور اجمل شکلی، رئیس دیپارتمنت پشتو در پوهنځی زبان و ادبیات پوهنتون کابل مرگ دکتور احمد شاه زغم را ضایعه بزرگ می‌داند:
"در زمینۀ ادبیات عرفانی و در زمینۀ نویسندگی آثار زیادی او منتشر شده است، ایشان در مقطع فوق لیسانس و استاد مهمی بودند، دیپارتمنت ما به دلیل فوت ایشان ناقص شد، خداوند بهشت را نصیبش کند. "

پوهاند زغم در ولسوالی پغمان ولایت کابل به دنیا آمد و در سال ۱۳۶۱ از دیپارتمنت پشتوی پوهنزی زبان و ادبیات پوهنتون کابل فارغ شد و به عنوان استاد در این دیپارتمنت آغاز به کار کرد.

احمد شاه زغم نزدیک به ۴۰ سال در دیپارتمنت پشتوی پوهنتون کابل، پوهنزی زبان و ادبیات تدریس کرد.

محبوب شاه محبوب، استاد سابق پوهنتون کابل و نویسنده می‌گوید که احمد شاه زغم علاوه بر ادبیات و تصوف، در نظریه‌های زبان شناسی معاصر نیز استاد بود.

آقای محبوب به رادیو آزادی گفت که استاد زغم در زمینه‌های مختلف تدریس می‌کرد و می‌نوشت:
"دوکتور احمد شاه زغم، استاد پوهنتون زبان و ادبیات کابل، یکی از با تجربه‌ترین استادان بود. روان شاد پوهاند صاحب نه تنها در تصوف و عرفان آگاه بود، بلکه در نظریۀ ادبیات و نظریه‌های بین‌المللی ادبیات نیز صاحب نظر بود. استاد زغم در شعر عرفانی و اندیشۀ عرفانی زبان پشتو تحقیق کرده بود."

تألیف معاصر، ادبیات عرفانی و تصوفی پشتو، ادبیات فلکوری پشتو، بخش زیبایی شعر، چهاربیتی پشتو، مروری بر شعر پشتوی افغانستان در دهۀ ۱۹۶۰ و آیا رحمان بابا شاعری صوفی و عرفانی بود؟ آثاری اند که از استاد زغم چاپ شده است.

دانشجویان دیپارتمنت ادبیات پشتوی پوهنتون کابل و شاگردان استاد احمد شاه زغم می‌گویند که با وجود اینکه در چند سال اخیر از مرض صعب‌العلاج سرطان رنج می‌برد، اما با کمال عشق و اشتیاق به موقع به تدریس ادامه داد.

شاه محمد بشیر و شفیع‌الله نعیمی، دو تن از دانشجویان دورۀ دوکتورای دیپارتمنت پشتوی پوهنزی ادبیات پوهنتون کابل گفتند:
"استاد ما نه تنها برای ما، بلکه برای زبان و ادبیات پشتو نیز ضایعۀ بزرگی است. استاد شاگردان زیادی از جمله من را سال‌ها در پوهنتون کابل تربیت کرد. با اینکه از بیماری رنج می‌برد، اما همچنان عاشق کارش بود و به دانشجویان درس می‌داد."

"او در دورۀ لسانس و ماستری من استاد بود، رویه استاد با شاگردانش بسیار خوب بود، کمبود او تا مدت‌ها در پوهنتون کابل محسوس خواهد بود. او در سال‌های آخر عمر از بیماری سختی رنج می‌برد، اما با وجود همۀ این دردها و مشکلات همیشه در صنف درسی حاضر می‌شد."

همچنان نویسندگان و همکاران و شاگردان داکتر احمدشاه زغم در رسانه‌های اجتماعی در سوگ او نوشتند و مرگ وی را ضایعۀ بزرگ برای ادبیات پشتو خواندند.