شماری از زنان امروز یکشنبه در کابل پایتخت افغانستان در پیوند به بسته ماندن دروازه‌های مکاتب و پوهنتون‌ها به روی دختران و زنان اعتراض کردند.
زنان معترض در این اعتراض که از سوی شبکهٔ مشارکت سیاسی زنان افغانستان برگزار شده بود، خواستار حق تحصیل و کار برای زنان افغان شدند.
مومنه افتخاری، یکی از زنان معترض در این باره به رادیو آزادی گفت:
"نزدیک به دوسال است که آینده و سرنوشت زنان افغانستان به گروگان گرفته شده و کاملاً ما از جامعه حذف شدیم، تحصیل معیاری با نصاب تعلیمی حق هر یک است، نه تنها پسران بلکه حق دختران است، اما متاسفانه ما بیشتر از ۱۹ ماه می‌شود که از تحصیل کار و ورزش محروم شدیم، این وضعیت دیگر قابل تحمل نیست از همین خاطر به خیابانها برامدیم، و از سازمان ملل خواستیم سکوت‌شان را بشکنند وارد عمل شوند."
زنان معترض می‌گویند، این راهپیمای اعتراضی که از منطقهٔ پل سرخ کابل با حضور بیش از ۲۰ زن آغاز شده بود و مقصد اصلی‌شان مقابل مکتب دخترانهٔ آصف مایل بود، از سوی افراد طالبان به خشونت کشیده شد.
سمیه عبداللهی از دیگر زنان معترض به رادیو آزای گفت:
"۲۰ دقیقه طول نکشیده بود که طالبان با رنجر‌های خود آمدن و ما را گرد هم جمع کردند و ما را از ساحهٔ که قرار داشتیم نگذاشتند دور شویم، بسیار با خشونت رفتار کردند، از الفاظ زشت در برابر ما استفاده کردند و حتی کوشش کردند که بالای ما فیر کنند."
ویدیوهایی که در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود نیز نشان دهندۀ تنش لفظی میان زنان معترض و افراد مسلح طالبان است.
در همین حال زنان معترض ادعا می‌کنند که سه تن از اعتراض کنندگان از جمله رقیه ساعی، ملالی هاشمی و فاطمه محمدی از سوی افراد طالبان بازداشت و به حوزهٔ سیزدهم امنیتی شهر کابل منتقل شده‌اند.
زینب رضایی، یکی از آنان به رادیو آزادی گفت:
"امروز متاسفانه همکاران و دوستانم که همراه من بودن ملالی هاشمی، فاطمه محمدی و رقیه را طالبان گرفتند، طالبان با موترهای‌شان دور ما را حلقه کردن، اول یک رنجر بود باز زیاد شد، مردان هم آنجا حضور داشتند هیچ همکاری با ما نکردن."
گفتنی‌ست که رقیه ساعی پیش از این نیز از سوی طالبان حین اعلام جنبش زنان افغانستان برای برابری از سوی طالبان بازداشت شده بود.
در مورد ادعای بازداشت زنان معترض از ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان و عبدالنافع تکور، سخنگوی وزارت داخلهٔ حکومت طالبان پرسیدیم، اما تا زمان نشر گزارش پاسخی دریافت نکردیم.
پیش از این نیز اعتراضات زنان بارها از سوی طالبان سرکوب شده و منجر به بازداشت زنان معترض شده است که همواره واکنش‌های داخلی و بیرونی را در پی داشته است.
طالبان پس از حاکمیت دوباره‌شان در افغانستان بیشترین محدودیت را بر زنان وضع کردند که بسته کردن دروازۀ مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم و دروازۀ پوهنتون‌ها به روی زنان و دختران و ممنوعیت کار آنان در بیشتر اداره‌های دولتی و غیردولتی از عمده‌ترین محدودیت‌هایی اند که طالبان بر زنان وضع کرده اند.
