ده‌ها تن از پناهجویان افغان در شهر مکاسار اندونزیا روز دوشنبه در برابر دفتر کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان گرد‌هم آمده و خواستار اسکان مجددشان شدند.
نازنین رضایی ۱۵ ساله یکی از اشتراک کنندگان این اعتراض، هدف از تجمع اعتراضی‌شان را عدم روشن شدن سرنوشت پناهجویان عنوان می‌کند.
او به رادیو آزادی گفت:
"نه خواندن می‌توانیم، نه می‌توانیم مکتب برویم، سرنوشت ما معلوم نیست که چی رقم می‌شویم، آمدیم اعتراض کنیم که سرنوشت ما معلوم شود، تا هنوز آی او ام و یو ان اچ سی آر هم نه آمده اند."
جاوید: بیشتر پناهجویان بی‌سرنوشت سرگردان منتظر پروسس کارهایشان هستند.
جاوید ربانی از دیگر اشتراک کنندگان این اعتراض به رادیو آزادی گفت، کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان تا به حال شمار اندک پناهجویان را به کشورهای مقصد پناهندگی‌شان انتقال داده‌اند:
"پناهجویان اعتراضات‌شان را در برابر دفتر کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان برگزار کردند، زیرا تمام این پناهجویان توسط دفتر کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان ثبت نام شده‌اند، تا اکنون دفتر مرکزی این اداره موفق شده تعداد اندک این پناهجویان را به کشورهای سومی (مقصد) انتقال بدهند، اما بیشتر پناهجویان بی‌سرنوشت سرگردان منتظر پروسس کارهایشان هستند."
در این اعتراض در کنار زنان و مردان معترض، کودکان نیز اشتراک کرده‌اند.
نازنین رحیمی کودک ده ساله در این اعتراض از دفتر کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در اندونزیا می‌خواهد تا به بی‌سرنوشتی‌شان پایان دهند.
"من نازنین رحیمی امروز ۲۲ می سال ۲۰۲۳ در برابر سازمان ملل متحد اعتراض کردیم تا به بی‌سرنوشتی ده‌سالهٔ ما پائین داده شود."
سفارت افغانستان در اندونیزیا: می‌گویند، کیس‌های همه قبول شده است و به نوبت می‌روند.
اما سفارت افغانستان در اندونزیا می‌گوید، دفتر کمیشنری عالی سازمام ملل متحد در امور پناهندگان اجازه دارد سالانه تنها تعداد هزار مهاجر را به کشورهای مقصد انتقال بدهند.
طارق ثانی سخنگوی این سفارت به رادیو آزادی گفت: "تقریباً یک سه روز پیش هم با خانم جولیا سرپرست یو ان اچ سی آر صحبت داشتیم آنها گفتن که از طریق دفتر مرکزی این سازمان هنوز برایشان گفته نشده که بیشتر از این تعداد را انتقال بدهند، می‌گویند، کیس‌های همه قبول شده است و به نوبت می‌روند."
اما مهاجران و پناهجویان افغان می‌گویند که اجازۀ کار و تحصیل را در اندونیزیا ندارند و با شرایط دشوار زندگی می‌کنند.
اندونیزیا عضو کنوانسیون پناهندگان سازمان ملل متحد نیست و حکومت آن به پناهجویان اجازۀ کار یا دسترسی به مکاتب و شفاخانه‌های دولتی را نمی‌دهد.
این کشور توسط کشورهای پناهجو پذیری چون مالیزیا، تایلند و استرالیا احاطه شده است.
رادیو آزادی خواست در این مورد از دفتر کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پندهنگان در اندونیزیا بپرسد، اما با تلاش‌های هیچ مقام آن دستیاب نشد.
بر اساس گزارش اسوشیتدپرس، در دسامبر ۲۰۲۰ نزدیک به ۱۴ هزار پناهجو از ۵۰ کشور در اندونزیا ثبت نام کردند که بیشتر آنها پناهجویان افغان بودند.
اما به اساس معلومات سفارت نظام جمهوری مخلوع افغانستان در اندونزیا، از میان ۱۲ هزار مهاجر و پناهجو در این کشور حدود ۷ هزار آنان افغان‌ها اند.
