شماری از دگرباشان افغان که پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان به پاکستان فرار کرده اند، از رفتار پولیس می نالند و از اخراج احتمالی از پاکستان نگران اند.
آنها برای منتقل شدن به کشور های غربی از جمله جرمنی لحظه شماری می کنند.
یکی از آن ها شخص ۲۷ ساله، محصل پیشین رشته طب دندان پوهنتون کندهار است.
رادیو آزادی بخاطر مصونیت و حفظ هویتش، از گرفتن نامش می پرهیزد.
"در زمان حاکمیت طالبان درد و رنج زیادی را تحمل کردم، از جمله لت و کوب، شکنجه و تحت تعقیب بودن. مجبور بودم محل زندگی خود را تغییر دهم تا به دام این گروه «افراطی» نیفتم."
او می گوید که حدود ۲۰ ماه پیش درخواست پناهندگی به جرمنی داد و در سپتمبر سال ۲۰۲۳ افغانستان را ترک کرد.
پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان چند صد هزار نفر به پاکستان پناه بردند.
این دگرباش افغان که از باشنده های اصلی ولایت بدخشان است، می گوید که در حال حاضر در یکی از هوتل های پاکستان تک و تنها منتظر منتقل شدن به جرمنی است.
یک دگرباش: پولیس پاکستان در مقابل مهاجران افغان خیلی رفتار خشن دارد
به گفته او، اعضای خانواده اش در افغانستان ماندند و در وضعیت بسیار دشوار اقتصادی و اجتماعی بسر می برند.
او به رادیو آزادی می گوید که از اخراج احتمالی از پاکستان بیم دارد چونکه او می داند که طالبان دگرباشی را جرم می پندارند:
"نگرانی اصلی ای که این جا وجود دارد، پولیس پاکستان است که در مقابل مهاجران خیلی رفتار خشن و بی رحم دارد. پولیس زمانی که دستگیر می کند، به ویزا و سندی که از سفارت ها داشته باشید، اهمیت نمی دهد و اکثریت شان پول بسیار هنگفت مطالبه می کنند. اگر پول در وقت معین در دسترس شان قرار نگیرد، به افغانستان می فرستند و این خیلی اذیت کننده است."
حکومت موقت پاکستان در اول ماه نوامبر پارسال به گونه رسمی روند اخراج نزدیک دو میلیون مهاجر افغان بی سند را آغاز کرد.
اسلام آباد اتهام وارد کرده که برخی از مهاجران افغان در انفجارهای چند ماه گذشته در پاکستان دست داشتند. اما طالبان افغان این اتهام را تکذیب کرده اند.
ولکر تورک، رئیس دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد دو هفته پس از آغاز این روند گفت که بخاطر گزارش ها در مورد اخراج خودسرانه مهاجران افغان از پاکستان و بدرفتاری با آنها نگران است.
بسیاری از دگرباشان افغان از انتشار گزارش ها در رسانه های جهان هم نگران اند.
به عنوان مثال روزنامۀ بریتانیایی گاردین در هجدهم ماه اکتبر سال ۲۰۲۲ به نقل از گروه های حقوق بشر گزارش داد که طالبان حامد صبوری، محصل دگرباش رشتۀ طب را سه روز پس از بازداشت در کابل کشتند.
به گزارش روزنامه، خانوادۀ صبوری و بهار، دوست وی گفته اند که طالبان ویدیویی از اعدام صبوری را به خانواده اش فرستادند.
روزنامه به نقل از خانوادۀ او گزارش داده است که صبوری در ماه آگست در یک پوستۀ تلاشی بازداشت شد و پیش از آن که به ضرب گلوله کشته شود، شکنجه شده بود.
حکومت طالبان بی آن که این رویداد را رد یا تایید کند، دگرباشی را خلاف ارزش های دینی می خواند.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان چند ماه پیش از انتشار خبر کشته شدن صبوری به رسانه ها چنین گفته بود:
"افغانستان یک کشور اسلامی است و این‌جا همجنسگرایی جرم است. جامعه ما هم این را نمی‌پذیرد و اسلام هم آن را جداً رد می‌کند. بنابراین، ما در جامعه خود همچون کسانی را نداریم و اگر برخی از افراد از اثر اشغال پیدا شده باشند طبعاً که خلاف جامعه و ارزش‌های دینی ما است و جلو اش گرفته خواهد شد.»
آرتمیس اکبری، بنیانگذار و مدیر سازمان افغان ال جی بی تی است.
او این اظهارات مجاهد را انکار زیست جامعه ال جی بی تی افغانستان و نقض کرامت انسانی اعضای جامعه دگرباش افغانستان می خواند.
اکبری می گوید که قبل از بازگشت طالبان به قدرت هم اعضای جامعه دگرباش افغانستان وضع چندان خوبی نداشتند؛ اما به گفته اکبری صداهایی در حمایت از حقوق این گروه شنیده می‌شد.
آمار دقیق در مورد دگرباشان افغان وجود ندارد.
برخی از فعالان حقوق دگرباشان می گویند که شاید این از بهر آن است که در افغانستان دگرباشی تابوی اجتماعی پنداشته می شود.
یک دگرباش: در افغانستان تحت تعقیب بودم
دگرباش دیگر از باشنده های اصلی مزار شریف مرکز ولایت بلخ و دانش آموخته رشته حقوق و علوم سیاسی است.
رادیو آزادی بخاطر مصونیت و حفظ هویت او از گرفتن نامش می پرهیزد:
"من فعال حقوق دگرباشان هستم. دو سال اخیر در افغانستان بودم. تجربه شخصی من تهدید بود از طریق آی دی های مستعار و شماره های ناشناس. همچنان تحت تعقیب بودم."
این دگرباش ۲۵ ساله می گوید که برایش گفته می شد که با ترویج دگرباشی عمل غیر اسلامی را انجام می دهد.
او در ماه آگست سال ۲۰۲۳ موفق به ترک افغانستان شد و تک و تنها به پاکستان رفت.
اما پس از حدود چهار و نیم ماه زندگی پنهانی و پر از پریشانی در پاکستان، سرانجام به مقصدش رسید:
"من این جا در جرمنی به آرامش فکری و ذهنی دست یافته ام. افغانستان و پاکستان را با جرمنی از هیچ لحاظ قابل مقایسه نمی دانم. این جا کسی با کسی کاری ندارد. این که چه می پوشد، چه می خورد و کجا می رود. افراطیت نیست. آزادی وجود دارد، البته از نظر فکری و عقیدتی. آزادی فردی این جا کاملاً حفظ است و به آن ارزش قائل استند."
هیدر بار، معاون بخش زنان دیدبان حقوق بشر است.
او می گوید که یافته های یک گزارش تحقیقی این نهاد نشان می دهد که هرچند وضعیت دگرباشان پیش از بازگشت طالبان به قدرت، دشوار بود، اما پس از بازگشت طالبان، وضعیت اعضای جامعه دگرباش به گونه دراماتیک بدتر شده است.
خانم بار به رادیو آزادی گفت که در نظام جمهوری مخلوع افغانستان، دگرباشان یک مقدار محافظت می شدند، اما به گفته او، در حال حاضر آنها برخی اوقات از سوی خود طالبان و در بعضی مواقع هم از سوی کسانی دیگر هدف قرار می گیرند.
به گفته خانم بار طالبان افراد دیگر را به هدف قرار دادن دگرشان ترغیب می کنند.
اما آیا پاکستان برای دگرباشان افغان مکانی مصون است؟
هیدر بار چنین پاسخ می دهد:
"کشور های همسایه بشمول پاکستان هم برای ال جی بی تی، یا دگرباشان جای مصون نیست. ما می دانیم که این، کسانی را که در پاکستان گیرمانده و بعضی اوقات برای مدت نامحدود منتظر می مانند، به امید این که به کشوری منتقل شوند، جایی که بتوانند در امن زندگی کنند، دچار وضعیت پر از پریشانی و خطرناک کرده است. به همین دلیل در گزارشی که ما در این مورد منتشر کرده ایم، از کشور ها خواسته ایم تا به افرادی که بخاطر گرایش جنسی یا هویت جنسیتی شان ممکن است در افغانستان مورد اذیت و آزار قرار بگیرند، فرصت انتقال را فراهم کنند، بخاطری که ما واقعاً احساس می کنیم که اگر افراد، ال جی بی تی استند، برای شان هیچ جای امن برای زیستن در افغانستان وجود ندارد."
با وجود همه موانع، دگرباشانی افغان که در پاکستان به سر می برند، امیدوار هستند که موضع گیری ها در حمایت از دگرباشان به تسریع روند رسیدگی به پرونده های پناهجویی شان بینجامد.
یکی از آنان به رادیو آزادی بیشتر می گوید:
"یک بار برنامه دولت آلمان برای انتقال {مهاجران دگرباش} به تعویق افتاد و خیلی شکنجه شدیم و زجر کشیدیم. ما به حمایت سازمان های مدافع حقوق بشری به شدت نیازمند استیم و خواهان پیگیری جدی روند تخلیه مهاجران به کشور های مقصد استیم چون که این جا شرایط هر لحظه ممکن است تغییر کند و ممکن است که انسان های آسیب پذیر به دست طالبان و به خطر بیفتند.»
نسخه صوتی گزارش را این جا شنیده می توانید:
