رئیس رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی: مسکو گزارشدهی از حقایق را تهدید برای خود می‌داند

روسیه که در سال ۲۰۲۱ رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی را در فهرست سازمانهای که "عوامل خارجی" میخواند شامل ساخته بود، اینبار محدودیت به این رسانه را شدیدتر ساخت و آنرا در فهرست انچه "ارگان‌های نامطلوب" خوانده شامل ساخت.

براساس فهرست وزارت عدلیه روسیه که روز گذشته در وب سایت این وزارت نشر شد، رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی ۱۴۲مین ارگان است که در این فهرست جای داده شده است.

براساس دستور وزارت عدلیه روسیه، هر فردی که با رادیو آزادی کار کند، این اداره را تمویل کند، و یا با آن مصاحبه کند، با اتهامات جنایی مواجه خواهد شد.

این اقدام جدید روسیه با واکنش‌های مختلف رو به رو شده است.

استیفن کپوس رئیس رادیو آزادی/ رادیو اروپای آزاد می گوید که این اقدام روسیه نشان دهنده جدی‌ترین محدودیت مسکو علیه این رسانه است.

او همچنان گفت که روسیه نشر گزارش‌های واقعی را تهدید برای خود می‌داند:
"این تازه‌ترین نمونۀ است که نشان می‌دهد حکومت روسیه گزارشدهی از حقایق را تهدید واقعی می‌پندارد، که خیلی تکان دهنده است. در روزهای اخیر ما شاهد میلیون‌ها مخاطب روسی زبان خود بودیم که برای دریافت اخبار مربوط به مرگ آلکسی ناوالنی، به تمام شبکه‌های اطلاع رسانی و وب سایت‌های ما مراجعه کردند، که یک رقم بی‌سابقه بود. آها به ما رجوع کردند تا حقیقت را بدانند و ما در این ماموریت حیاتی و مهم عقب نشینی نخواهیم کرد".

متیو میلر سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده امریکا می‌گوید که رهبران روسیه نمی‌خواهند که مردم‌شان در مورد آنچه رژیم روسیه در خارج از کشور انجام می‌دهد و یا آنچه را که روسیه با مردم خود انجام می‌دهد، اطلاعات داشته باشند.

مصوبۀ مربوط به آنچه "ارگان نامطلوب" دانسته می‌شود در ۲۰۱۵ با حمایت کرملین علیه سازمان‌های غیردولتی و دیگر سازمان‌های که از منابع خارجی تمویل می‌شوند، توشیح شد.

کمیتۀ حمایت از خبرنگاران می‌گوید که مقام‌های روسی در چند سال گذشته، ده‌ها سازمان رسانه‌ای را در فهرست ارگان‌های نامطلوب قرار داده اند.

رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی یک نهاد مستقل و غیرانتفاعی مستقر در شهر پراگ جمهوری چک است.

این رسانه از زمان جنگ سرد از سوی کانگرس امریکا و از طریق ادارۀ رسانه‌های جهانی ایالات متحده تمویل می‌شود.

رادیو آزادی/رادیو اروپای آزاد در حال حاضر به ۲۷ زبان در ۲۳ کشور جهان نشرات دارد و مناطقی را تحت پوشش قرار می‌دهد که ساکنان آن به رسانه‌های آزاد دسترسی ندارند.