صندوق حمایت از کودکان ملل متحد (یونیسف) در گزارش تازهٔ خود ادعا کرده است که هنوز هم مداخلات در روند توزیع کمکهای بشردوستانه در ولایت‌ها و مناطق مختلف افغانستان، از علت‌های اصلی محدودیت در دسترسی به این کمک‌ها است.
یونیسف روز شنبه در گزارش خود به نقل از دفتر هماهنگی امور بشردوستانه ملل متحد (اوچا) گفته است، در ماه مارچ گذشته ۱۴۴ مورد رویداد مداخله و ایجاد محدودیت در روند کمک‌رسانی نهادهای کمک‌رسان به نیازمندان ثبت شده است.
در گزارش آمده است که ۱۷ رویداد آن به خاطر مشارکت زنان در برنامه‌های بشردوستانه بوده است.
هرچند یونیسف نام گروه یا افرادی را که در روند رسانیدن کمک‌ها مداخله می‌کنند ذکر نکرده، اما اوچا پیش از این طالبان را عامل اصلی مداخله و ایجاد محدودیت در روند توزیع کمک‌ها بشردوستانه عنوان کرده بود.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان تا زمان نشر گزارش به پرسش‌های رادیو آزادی در بارۀ ادعاهای مطرح شده در گزارش یونیسف پاسخ نداد، اما پیش از این او چنین ادعاهایی را رد کرده بود.
از سوی هم برخی از خانواده‌های نادار میگویند، با مشکلات شدید اقتصادی روبه‌‌رو اند و به کمکهای بشری نیاز دارند.
از این میان گلدسته که تنها سرپرست کودکان خود است، می‌گوید، اداره‌های امدادرسان باید او را کمک کنند:
"کودک بزرگ من ۸ ساله است، شوهرم معتاد است و سه دختر خورد دارم، کسی را ندارم که نفقهٔ من را پیدا کند، من خودم در خانه‌های مردم لباس شویی می‌کنم، یک چیزی نفقهٔ کودکان خود را پیدا می‌کنم، خواست ما از نهادهای کمک‌رسان این است که دست ما را بگیرند."
اجمل، باشندهٔ ولایت خوست می‌گوید، سرپرست خانوادهٔ ۱۱ نفری خود است و با مشکلات شدید اقتصادی مواجهٔ است.
"من ۵ پسر و دو دختر دارم، هرقدر تلاش می‌کنم وضعیت زندگی بهتر نمی‌شود، من تنها سرپرست خانواده هستم، قرضدار هم هستم، از اداره‌های کمک‌رسان می‌خوام که باما کمک کنند."
این درحالیست که به اساس گزارش یونیسف، در حال حاضر در سراسر افغانستان ۲۷،۳ میلیون افغان نیاز به کمکهای بشردوستانه دارند که ۱۲.۳ میلیون تن آنان کودکان اند که به گفتهٔ یونیسف، علت اصلی میزان بلند خشک‌سالی و تاثیرات بی‌ثباتی اقتصادی دوامدار است.
به اساس گزارش یونیسف، اقدام بشردوستانه برای کودکان افغانستان (اچ ای سی) تا ۳۱ام مارچ سال ۲۰۲۴ میلادی از ۱.۵ میلیارد بودجهٔ مورد نیازش در این سال، تنها ۳۵ درصد آن را بدست آورده است.
