موسسه بریتانیایی ماین‌پاکی موسوم به "هیلوترست" می‌گوید که افغانستان از جمله چهار کشوری در جهان است که هنوز هم خطر ماین‌های جاسازی‌شده زیر زمین در آن وجود دارد.
این موسسه در گزارش تازه خود که روز دوشنبه ۱۱ نوامبر منتشر کرده، گفته است که در حال حاضر بیش از ۶۵ کیلومترمربع زمین‌های آلوده از ماین در افغانستان وجود دارد، در حالی که به گفته هیلوترست، در سال ۲۰۲۲ از ۵۳ کیلومترمربع زمین در این کشور مملو از ماین گزارش شده بود.
در گزارش آمده که زمین‌های آلوده به ماین در ۲۶ ولایت افغانستان مشخص شده‌اند که تهدید دائمی برای افراد ملکی است.
در گزارش ذکر شده که تا زمانی که زمین‌ها از مهمات منفجرناشده پاکسازی نشود، دشوار است که هزاران خانواده بی‌جا شده دوباره به مناطق‌شان برگردند.
در گزارش از قول جیمز کووان، رئیس اجرائیه موسسه "هیلوترست"، آمده که افغانستان پیشینه جنگ درازمدت دارد و جناح‌های مختلف برای مصئونیت جان خود از مهمات منفجرناشده استفاده کرده‌اند.
او افزوده است که تا زمانی که خطر ماین به‌طور کلی از افغانستان از بین نرود، هزاران غیرنظامی در ترس و وحشت زندگی خواهند کرد.
هیلوترست گفته است که ۶۰ کشور جهان متاثر از خطر ماین هستند و افغانستان در جمع چهار کشور بیشتر آسیب‌پذیر قرار دارد.
از عراق، کمبوجیا و اوکراین به عنوان کشورهای بیشتر آسیب‌پذیر یاد شده که ماین‌های منفجرناشده در آن‌ها وجود دارد و زندگی مردم را تهدید می‌کند.
هرچند به اساس قوانین بین‌المللی، جا‌سازی ماین‌ها در جنگ به عنوان جنایت جنگی محسوب می‌شود، اما به نظر می‌رسد که جناح‌های درگیر جنگ در افغانستان این اصل را رعایت نکرده‌اند.
بیشتر قربانیان رویدادهای ناشی از ماین در افغانستان افراد ملکی بوده‌اند.
شماری از آنان میگویند که با گذشت چندین سال هنوز هم در زندگی با مشکلات زیاد روبرو هستند.
مزمل، باشنده ولایت ننگرهار که پنج سال قبل در انفجار ماین یک پایش قطع شده است، به رادیو آزادی گفت: "من نمی‌توانم کار کنم، این پای پلاستیکی غمگینم می‌کند، من با او بسیار به تکلیف استم، همرایش کار کرده نمی‌توانم، در افغانستان هنوز هم ماین‌های منفجرناشده وجود دارد، از جامعه جهانی می‌خواهم که مناطق آلوده به ماین را پاکسازی کند تا دیگر مردم مانند من معلول نشوند."
محمد آغا، باشنده ولایت هلمند که ده سال قبل انفجار ماین هر دو پایش را از او گرفته است، به رادیو آزادی گفت: "این سال دهم من است که هر دو پا و یک دستم به اثر انفجار ماین از بین رفته است، یک طرف هم رفته نمی‌توانم، کسی را پیدا می‌کنم که مرا این طرف و آن طرف ببرد، اقتصاد من بسیار ضعیف است و کسی را ندارم که همرایم کمک کند."
این در حالی است که سال گذشته دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشری سازمان ملل متحد "اوچا" در گزارش خود گفته بود که در دو سوم ۴۰۱ ولسوالی افغانستان، مواد منفجر ناشده و ماین وجود دارد و در هر ماه ۶۰ تن که بیشترشان را کودکان تشکیل می‌دهند، در نتیجه انفجار ماین‌ها کشته یا معلول می‌شوند.
