شماری از شهروندان افغان در ولایت‌های مختلف میگویند، جای خالی سیک‌ها و هندوهای افغانستان که پس از حاکمیت طالبان این کشور را ترک کرده اند همیشه احساس می‌شود.
آنان در صحبت با رادیو آزادی گفتند از زنده‌گی در یک جامعه مشترک با هندوها و سیک‌ها خاطرات خوبی دارند و آرزو می‌کنند که روزی آنان دوباره به کشور خود برگردند.
تمام وطنداران و تمام کابلیان پشت شان دق شدند، کاشکی آنان نمی رفتند".
ذبیح الله باشنده منطقه کارته پروان کابل است.
او می‌گوید، از هندوان و سیک‌های افغان که در همسایه‌گی آنان زنده‌گی می‌کردند خاطرات خوبی دارند.
"همه برادر هستیم، ما برخی خاطرات خوش داریم، در کارته پروان همسایه بودیم، در زنده‌گی روزانه با مردم معاملات خوب داشتند".
تعدادی از افغان‌ها در ولایت‌های مختلف میگویند، جای خالی سیک‌ها و هندوهای افغانستان که پس از حاکمیت طالبان این کشور را ترک کرده اند احساس می‌شود.
آنان در صحبت با رادیو آزادی گفتند از زنده‌گی در یک جامعه مشترک با هندوها و سیک‌ها خاطرات خوبی دارند و آرزو می‌کنند که روزی دوباره به کشور خود برگردند.
سیک‌ها و هندوان افغانستان در کارهای مختلف و بیشتر از همه در بخش تجارت ادویه، صرافی، بزازی، عطاری و طبابت یونانی مشغول بودند.
محمد آصف باشنده ننگرهار می‌گوید از سیک‌های باشنده این ولایت در بخش طبابت یونانی مشوره‌های سودمند گرفته بود:
"همیشه با مردم خوبی کردند، به هیچکس آزار نرساندند، به همه منفعت آنان رسیده است، در گذشته هرازگاهی بخاطر طب یونانی نزد شان می رفتم و مشوره خوب از آنان می‌گرفتم".
احسان الله باشنده کابل هم از آنان خاطره دارد:
"یک روز یک برادر سیک را در موتر سوار کردم می خواست به یکجای برود تمام راه را بسیار خوب قصه کرد، تا که او را به منزل رساندم بسیار خوشحال بود، با بسیار یک لهجه خوب تشکری کرد، موتر من تکسی نبود اما باز هم تأکید داشت که پول بدهد."
در مورد این که درحال حاضرچه تعداد سیک‌ها و هنداون در افغانستان زنده‌گی می‌کنند خواستیم در از نماینده‌گان شان و ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان بپرسیم اما به پرسش‌های رادیو آزادی پاسخ ندادند.
بر اساس گزارش‌ها، پیش از آغاز جنگ‌‌های داخلی یک صد هزار هندو و سیک در افغانستان زنده‌گی می‌کردند، اما حدود چهار ماه پیش کمیسیون بین المللی امور آزادی مذهبی امریکا گفته بود که اکنون فقط ۶ نفر آنها در این کشور باقی مانده اند.
هرچند حکومت طالبان از تامین امنیت بود باش هندوان و سیک‌ها در افغانستان و حق اجرای مراسم مذهبی شان اطمینان داده اما اخیرا دلیل رفتن آنان از افغانستان عدم مصئونیت و حمله به عبادت‌گاه‌های شان شمرده می‌شود.
در ماه میزان سال ۱۴۰۰ در جریان حاکمیت دوباره طالبان، افراد تفنگ‌دار به یک عبادتگاه آنان "گوردواری" در منطقه کارته پروان حمله کردند که آن زمان نماینده‌گان هندوها به رادیو آزادی گفته بودند به محل مراسم مذهبی شان آسیب رسانده است.
در ماه جوزای سال ۱۴۰۱ هم گروه داعش به همین محل "گوردوارا" حمله کرد که بر اساس گفته وزارت داخله حکومت طالبان در آن زمان، بشمول یک طالب دو تن کشته شدند و ۷ تن دیگر زخمی شدند.
در نظام جمهوری پیشین هم در شور بازار کابل و در جلال آباد مرکز ولایت ننگرهار حملات خونین در برابر هندوان و سیک‌های افغان صورت گرفته بود که ده‌ها تن آنان را به کام مرگ کشاند.