صندوق کودکان سازمان ملل متحد «یونسیف» از افزایش کودکان خارج از مکتب در افغانستان خبر داده است.
یونسیف در گزارشی که امروز ششم دسمبر منتشر کرد، اعلام کرد که سیاست‌های محدودکننده در افغانستان باعث شده‌اند که دخترانی که صنف ششم را به پایان می‌رسانند، گزینه‌ای برای ادامه تحصیل نداشته باشند و آینده آنها متوقف شود.
فرزانه و زهرا، دو دختری که پس از صنف ششم و هشتم نتوانسته‌اند به مکتب بروند، به رادیو آزادی گفتند:
«من دختری از سرزمین آرزوهای سوخته‌ام. سرزمینی که روزی مهد آرزوهای ما بود. سه سال پیش با سقوط جمهوریت و آمدن طالبان، همه چیز در کشورم دگرگون شد. من در صنف هشتم بودم و قلبم مملو از آرزوهای بزرگ بود. اگر دروازه‌های مکتب به روی دختران بسته نمی‌شد، اکنون در صنف یازدهم بودم. اما حالا هیچ امیدی برای آینده ندارم.»
«من نمی‌فهمم چگونه به آرزوها و آرمان‌هایی که داشتم برسم. امیدوارم دروازه‌های مکتب به روی دختران باز شود تا آینده ما مشخص شود.»
یونسیف همچنین بیان کرده است که تأثیر سیاست‌ها بر خدمات آموزش مبتنی بر جامعه، همراه با رکود اقتصادی، باعث شده است که ۱۱ درصد از خانواده‌ها به دلیل چالش‌های اقتصادی، تحصیل را در اولویت قرار ندهند؛ این رقم از ۴ درصد در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است. همچنین ۱۳ درصد از خانواده‌ها نگرانی‌های مربوط به امنیت را در اولویت قرار داده‌اند. به طوری که ۲۳ درصد از خانواده‌ها گزارش داده‌اند که حداقل یک حادثه امنیتی را در سه ماه گذشته تجربه کرده‌اند؛ این رقم نیز از ۱۹ درصد در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است. علاوه بر این، ۲۱ درصد از خانواده‌ها خشونت‌های اجتماعی را به عنوان یک نگرانی ذکر کرده‌اند.
محمد شفیع، پدری که دو دخترش به دلیل وضعیت کنونی از تحصیل بازمانده‌اند، به رادیو آزادی گفت: «
«اوضاع در افغانستان بسیار خراب است. امنیت نیست ،تعلیم نیست ، فرزندان ما از تعلیم بازمانده‌اند و نمی‌توانیم فکری برای تحصیل آنها در این سرزمین کنیم. نه اقتصاد تقاضا می‌کند که برویم و نه می‌دانیم بلاخره چه خواهد شد.»
یک معلم که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نامش ذکر شود، به رادیو آزادی گفت:
« متأسفانه ذهنیت‌ها و وضعیت جوی افغانستان شرایطی را ایجاد کرده است که مردم دیگر در فکر درس و تحصیل نیستند. متأسفانه نهادهای حقوق بشری که از حقوق زنان و دختران دفاع می‌کنند، تنها آمار و ارقام منتشر می‌کنند و دستاورد ملموسی ندارند.»
به گفته یونسیف، کودکان در افغانستان وضعیت بحرانی، پیچیده و بی‌سابقه‌ای را تجربه می‌کنند؛ زیرا مسائل سیاسی، بلایای مکرر مانند سیلاب‌ها، خشکسالی‌ها و زلزله‌ها، تأثیرات منفی تغییرات اقلیمی و محدودیت‌های فزاینده بر زنان و دختران، خطرات حفاظتی و نیازهای انسانی را در سطح خانواده‌ها افزایش داده است.
یونسیف همچنین گفته است که نیازهای انسانی در تمام بخش‌ها از سال ۲۰۲۱ افزایش یافته و نشان‌دهنده عدم تاب‌آوری در میان جوامع آسیب‌پذیر و عواقب کاهش سرمایه‌گذاری برای تأمین نیازهای اولیه انسانی است.
طالبان پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل منع کرده و همچنین درهای پوهنتون‌ها را به روی آنها بسته‌اند.
سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در گزارش تازه‌ای که در تاریخ دهم مارس منتشر کرده، اعلام کرده است که افغانستان یکی از ده کشور است که بالاترین میزان دختران "خارج از مکاتب" را دارد و بر اساس آمارهای اخیر، ۷۵ درصد دختران در سن تحصیل به مکاتب نمی‌روند.