این ائتلاف در نامه‌ای به روز سه‌شنبه عنوانی کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا و اعضای دموکرات آن خواسته تا همکاران سابق افغان آن کشور از سوی امریکا تنها گذاشته نشوند.
در ادامه آمده است، این نامه پیش از آن که اعضای کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا با انتونی بلینکن، وزیر خارجه امریکا دیدار کنند، به آنها فرستاده شده است.
پیش از این مایکل مکال، رئیس جمهوری‌خواه کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا گفت، که قرار است به تاریخ ۱۱ دسمبر انتونی بلینکن برای توضیح درباره خروج این کشور از افغانستان در جلسه استماعیه‌ی این کمیته حاضر شود.
در این نامه آمده که خروج ایالات متحده از افغانستان در اگست ۲۰۲۱ یک روند آشفته بود که هزاران متحد افغان را در معرض خطر قرار داد.
در بخش دیگر نامه افزوده شده که در حال حاضر ده‌ها هزار متقاضی افغان همچنان با مشکلاتی مواجه اند که پیوستن خانواده‌ها را به تأخیر می‌اندازد.
ائتلاف تخلیۀ افغان‌ها متشکل از نظامیان پیشین، غیرنظامیان، سازمان‌های بشردوستانه و افغان‌هایی است که به گفتهٔ خودشان با یک مأموریت مشترک متحد شده اند تا برای رسیدگی به پرونده‌های مهاجرتی امریکا متحدان قبلی این کشور که هنوز جان‌های شان در خطر است و در بی سرنوشتی به سر می‌برند، تلاش کنند.
دارندگان پرونده‌ی ویژه‌ی مهاجرت «اس آی وی » در انتظار دریافت ویزه
از ماه هشتم سال ۲۰۲۰ من به اس آی وی درخواست داده ام. تا هنوز کدام نتیجهٔ مثبت نداده است.
دو تن از دارندگان پرونده‌ی ویژه‌ی مهاجرت «اس آی وی » در افغانستان که می‌گویند بیش از سه سال می‌شود منتظر دریافت ویزه اند، به رادیو آزادی چنین گفتند:
«از ماه هشتم سال ۲۰۲۰ من به اس آی وی درخواست داده ام. تا هنوز کدام نتیجهٔ مثبت نداده است. سفارش‌نامه و نامه منابع بشری را که از ما درخواست کرده بودند، برایشان فرستادیم. متاسفانه ایمیل ما بشمول همه همکاران ما که از کمپ موحد در پروژه اس آی وی بودند، بارها رد شده است. به ایمیل و تماس‌های ما هیچ جواب نداده‌اند.»
«با مشکلات زیادی مواجهه هستیم. نه کسی برای ما کار می‌دهد نه جایی رفته می‌توانیم. دوبار از ایران و ترکیه که قاچاقی رفتیم دیپورت شدیم. در افغانستان شکنجه شدیم. نه تنها من بلکه همه پرسنلی که اینجا با ما ماندند، حتی برخی همکاران ما مجبور به دست‌فروشی روی سرک شدند.»
این درحالی‌ست که برخی از دارندگان پرونده‌های پی یک و پی دو در صحبت به رادیو آزادی می‌گویند که وضعیت آنها بدتر از دارندگان اس آی وی است.
یکی از آنها که در پاکستان است و نمی‌خواهد به علت حساسیت موضوع نامش در گزارش گرفته شود، به رادیو آزادی گفت:
«من خودم یکی از کسانی هستم که به خاطر پروسس کیس خود پس از دسمبر ۲۰۲۱ به کشور سوم یعنی پاکستان آمدم. این برنامه‌ی پی یک و پی تو که از طریق پاکستان پروسس می‌شود بسیار کند است. بیشتر از هزاران خانواده در بی‌سرنوشتی قرار دارند.»
حدود یک و نیم سال قبل ائتلاف تخلیه‌ی افغان‌ها (AfghanEvac) گفته بود که انتونی بلینکن، وزیر خارجۀ امریکا به انتقال همکاران افغانش تعهد کرده و تفاهمنامهای را به هدف ادامۀ انتقال همکاران افغان امریکا و کمک به پناهندگان در آن کشور امضا کرده است.
امریکا ویزه‌ی «اس‌آی‌وی» یا ویزه‌ی ویژه مهاجرت را برای افغان‌هایی می‌دهد که مستقیماً با آنها کار کرده‌اند و دارنده‌گان این پرونده یا ویزه فرصت دارند تا به گونه‌ی دائمی در ایالات متحده زنده‌گی کنند.
تاکنون هزاران افغان از طریق همین ویزه به امریکا منتقل شده‌اند.
پس از حاکمیت دوباره طالبان بر افغانستان، هزاران افغانی که با نهاد‌های مختلف خارجی از جمله امریکا در ۲۰ سال در افغانستان همکاری داشتند و جان شان در افغانستان در خطر بود، کشور شان را ترک کردند.