آقای بنیت روز چهارشنبه ۲۸قوس در صحبت با صندوق «آموزش نمی تواند منتظربماند» گفته است که حذف سیستماتیک زنان از زنده‌گی عمومی پیامدهای برگشت ناپذیری برای جامعه افغانستان خواهد داشت.
او هشدار داده که پیامدهای درازمدت این ممنوعیت‌ها شامل عمیق‌تر شدن فقر، افزایش نابرابری جنسیتی و خشونت مبتنی بر جنسیت، ازدواج کودکان، کار کودکان و دیگر موارد می‌شود.
آقای بنیت با اشاره به گفت‌وگوهای خود با زنان و دختران افغان افزوده که آنان به گونه دوامدار تأکید می‌کردند که اصطلاح «آپارتاید جنسیتی» دقیق‌ترین شرح اوضاع کنونی افغانستان است که ماهیت سیستماتیک و تبعیض و ظلم ایدئولوژیک حکومت طالبان در برابر زنان را منعکس می‌کند.
بنیت:اصطلاح «آپارتاید جنسیتی» دقیق‌ترین شرح اوضاع کنونی افغانستان است
آقای بنیت برای آخرین بار به تاریخ ۲۸ نوامبر در کنفرانس ژنو با شماری از فعالان زن و نماینده‌گان کشورهای اروپایی ملاقات کرد.
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد تأکید کرد که به چالش کشیدن این نظام وحشتناک و پاسخگو ساختن طالبان مسئولیت مشترک جامعه جهانی است.
آقای بنیت در ادامه صحبت‌های خود همچنان افزوده که نظام استبدادی طالبان باعث افزایش تمایلات به خود کشی در بین دختران می‌شود.
حکومت طالبان در ماه اگست سال روان میلادی ریچارد بنیت را به تبلیغات منفی علیه شان متهم کرده و بر سفرهای او به افغانستان ممنوعیت وضع کرد.
اما آقای بنت گفته است که با وجود وضع ممنوعیت بر سفرهایش به افغانستان به مستندسازی در مورد حقوق بشری در این کشور ادامه می‌دهد.
همزمان با این، شماری از دختران محروم از آموزش می‌گویند که به دلیل ممنوعیت‌های حکومت طالبان و عدم امید به زنده‌گی حتی دست به خودکشی زده‌اند.
نزدیک به یک هفته در شفاخانه صحت روانی بستر شدم
فاطمه یکی از این دختران در مورد به رادیو آزادی گفت:
"صنف نهم مکتب بودم که بدبختانه مکتب بروی ما بسته شد، این موضوع به اندازی بالای روان من تأثیر کرد که اقدام به خودکشی کردم و نزدیک به یک هفته در شفاخانه صحت روانی بستر شدم."
هریوا یک باشنده ولایت خوست به رادیو آزادی گفت:
"حالا زنده‌گی برای همه ما دختران و زنان بی‌معنی شده‌است، بخاطری‌که ما هیچ هدف نداریم، بسیار ناامید شده ایم و پس از مسدود شدن دروازه مکتب برایم مشکل ذهنی پیدا شده‌است، بسیار غمگین هستم که دیگر در زنده‌گی ما چه رخ خواهد داد و چه تعداد ممنوعیت‌های دیگر بر ما وضع خواهد شد."
این دختران درحالی نسبت به وضعیت فعلی ابراز ناامیدی می‌کنند که به تازه‌گی حکومت سویدن نیز روز چهارشنبه در یک گزارش گفته بود که وضعیت زنان و دختران در افغانستان بحرانی بوده ونشانه‌های امیدواری آنان بسیار اندک است.
حکومت طالبان پس از حاکمیت دوباره در افغانستان، ممنوعیت‌های را بر آموزش دختران بالاتر از صنف ششم و حتی پوهنتون‌ها، کار زنان در ادارات دولتی و غیر دولتی، فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی آن‌ها و حتی بر گشت‌وگذار آزاد زنان وضع کرد، اما همواره ادعا کرده که حقوق زنان در چوکات شریعت اسلامی تأمین شده‌است.
ادعای‌که برای بیشتر افغان‌ها و جهان قابل قبول نیست.
