شماری از راننده گان در مسیر کابل – مزارشریف، از پرداخت حق العبور گلایه دارند

یک راننده که مسیر شاهراه کابل – مزارشریف تردد می کند، می گوید:

“ما همیشه پر نمی رویم، و همیشه کرایه مکمل را نمی گیریم، کم و زیاد میبریم، کرایه ما هفت و نیم صد افغانی تا مزار شریف است، یک نفر میاید هفت و نیم صد افغانی داده نمی تواند، می گوید پنج صد افغانی میدهم، ما که نبریم پس کی ببرد."

این مرد 42 ساله باشندۀ شهر کابل که به دلیل حساس بودن موضوع از گرفتن نامش در گزارش خود داری می کند یکی از راننده گان موتر سرویس در لین کابل – مزارشریف است.

او میگوید حدود 17 سال می شود مسافرین را در موتر نوع سرویس اش از کابل به مزارشریف و برعکس آن انتقال می دهد، اما حالا از پرداخت پول حق العبور که حکومت طالبان از وی می گیرند به تنگ آمده است:

"در نظام جمهوریت از پارچۀ ترانسپورت ما از کابل الی مزارشریف چهار صد افغانی گرفته میشد، و اگر از مزارشریف به کابل میامدیم باز هم چهار صد افغانی پرداخت می کردیم، دیگر کدام مصرف در خط راه نداشتیم، حالا یازده صد افغانی ترانسپورت خط ترمینل را می دهیم، و اگر طرف مزارشریف میرویم دوازده صد افغانی پارچۀ پشت ترانسپورت را می دهیم، دوازده صد افغانی پارچه سالنگ را می دهیم، پس که از طرف مزار به طرف کابل میاییم دو نیم هزار افغانی یک پارچۀ زرد است به آن پرداخت می کنیم، هیچ معلوم نیست که بخاطر چه از ما می گیرند، از سرمایۀ مالک موتر گرفته می شود، و به خزانۀ دولت می رود."

این مرد همچنان می گوید که در مسیر شاهراه سالنگ با برخورد نادرست افراد طالبان مواجه می شوند:

"کارمند قوۀ کار رانندۀ موتر و کلینر سرویس را لت می کند، زمانی که موتر در مسیر راه خراب می شود، عوارض تخنیکی است نیم و یا یک ساعت وقت را میگرد تا موتر را جور کنیم، بجای این که همرای ما همکاری کنند طالبان ما را لت و کوب می کنند، به دلیل این که چرا موتر تان خراب و عوارض پیدا کرده."

سایر رانندگان هم مشکل مشابهی دارند.

قند آغا 47 ساله باشندۀ شهر کابل یکی دیگر از راننده هایی است که حدود شانزده سال می شود در شاهراه سالنگ رفت و آمد میکند.

او که با موتر نوع کرولای خود، مسافران را از کابل به پلخمری مرکز ولایت بغلان و برعکس آن انتقال می دهد می گوید؛ پول حق العبور از آنان به صورت اجبار گرفته می شود و اگر پرداخت نکنند اجازۀ رفت و آمد برای شان داده نمی شود:

" من اینجا دو صد و پنجاه افغانی به نماینده گی می دهیم، هشتاد افغانی در منطقۀ اولنگ پرداخت می کنیم، این پول را از حق العبور سالنگ ها می گیرند، تا همان جا تقریباً چهار و نیم صد افغانی مصرف می آید، اگر بی عوارض برویم برای ما تقریباً هفت صد الی هشت صد افغانی می ماند در رفت و آمد، اگر موتر ما عوارض پیدا کند از جیب خود مصرف می کنیم، خودم دو بار شد که رفتم در همان دو بار یخک و گِل بود کلج سوختاندیم، حدود پنج هزار الی پنج و نیم هزار در سالنگ بخاطر مشکلات هوای سرد موترم را کیبل می کردم و میاوردم پروان یا پلخمری می بردم بالا تر از این مصرف ام می آمد."

شاهراه سالنگ در اوایل ماه سنبله سال جاری شمسی به دلیل آغاز بازسازی به روی موتر های باربری بسته شد، اما موتر های مسافر بری از راه های موقتی از این شاهراه عبور می کردند.

این شاهراه بعد از بازسازی به تاریخ 4 جدی سال جاری به روی تمام موتر های باربری و مسافر بری باز شد.

خواستیم در مورد نگرانی راننده گان در بارۀ گرفتن پول حق العبور از این شاهراه نظر مسولین ترانسپورت حکومت طالبان را داشته باشیم اما تا تهیه این گزارش حاضر به مصاحبه نشدند.

نور الله عزیزی یکی فعالان اجتماعی است. او در مورد مشکلات راننده گان شاهراه سالنگ در صحبت با رادیو آزادی چنین می گوید:

"در این شرایط بد اقتصادی، گرفتن پول به بهانۀ حق العبور از شاهراه سالنگ برای راننده گان مشکل است، و شاید بیشتر آنان از مجبوری این پول را پرداخت کنند، حکومت طالبان روزانه به میلیون ها افغانی از رفت و آمد موتر ها از این راه بدست می‌آورند اما باید به مردم حسابده باشند که این پول در کجا به مصرف میرسد، حالا هم گفته می شود که این شاهراه تا هنوز هم به صورت اساسی ساخته نشده."

به گفتۀ راننده گان این شاهراه، ترانسپورت حکومت طالبان در سالنگ از رفت و آمد موتر های نوع کرولا هشتاد افغانی، از موتر های 303،404 و 580 مبلغ 1200 افغانی و از موتر های بار بری از هر تایر موتر 100 افغانی می گیرند.

راننده گان موتر های نوع 303، 404، 580 و موتر های نوع سرویس می گویند؛ زمانی که آنان از کابل حرکت می کنند چندین جای پول پرداخت می کنند که در مجموع رفت و آمد شان حدود ده هزار افغانی از آنان گرفته می شود.

اما از رفت و آمد موتر های نوع کرولا 450 افغانی گرفته می شود.

شاهراه سالنگ از مسیرهای عمدۀ ترانزیتی است که 9 ولایت شمالی و شمال شرقی افغانستان را به کابل و ولایت های شرقی و جنوبی ارتباط می دهد و روزانه صد ها موتر از این شاهراه رفت و آمد می کنند.

تونل سالنگ میان سال های۱۹۵۸ و ۱۹۶۴ در مدت شش سال ساخته شد، اما در دهه نود میلادی در نتیجه جنگ های داخلی شدیداً آسیب دید.