او به رادیو آزادی میگوید: "خواهش ما از حکومت این است، از اینکه روی یونیفورم تمرکز میکند باید تلاش شود که مواد درسی برای ما تهیه شود، چون هیچکسی حتی یک کتاب هم با خود ندارد، اقتصاد خانوادههای ما خوب نیست، باید در قسمت تهیه مواد درسی و استادان مسلکی توجه شود."
مرتضی دانشآموز صنف هشتم یکی از مکاتب شهر کابل نیز از این اقدام حکومت طالبان به شدت نگران است و میگوید ممکن این اقدام سبب دلسردی اش از مکتب شود.
او نیز در این مورد به رادیو آزادی گفت: "ما همیشه با پتلون و بلوز به مکتب رفتیم و با این یونیفورم عادت کردیم و نمیتوانیم با پیراهن تنبان و دستار به صنف رفته و درس بخوانیم، این اقدام شاید سبب دلسردی ما از مکتب شود."
یکی از آموزگاران در ولایت ننگرهار نیز که به دلیل حساسیت موضوع نخواست ناماش را در گزارش بگیریم و به شرط تغییر صدای اصلیاش در این مورد واکنش نشان داده و به رادیوآزادی گفت: "هرگاه یک استاد با این لباس در برابر صنف ایستاده شود و برای شاگردان تدریس کند، این بالای دانشآموزان تأثیر منفی ندارد؟ که دارد، پس باید قسمی یک یونیفورم انتخاب شود که تأثیر مثبت داشته باشد نه منفی، دیگر اینکه باید در این زمینه با آموزگاران و دانشآموزان مشوره صورت میگرفت و نظریاتشان پرسیده میشد."
این درحالیست که به تازهگی وزارت معارف حکومت طالبان با تصویب لایحهی در مورد یونیفورم جدید که از سوی ملا هبتالله آخندزاده رهبر طالبان منظور شده بر تطبیق این لایحه از سوی آموزگاران و دانشآموزان مکاتب دولتی و خصوصی تأکید کردهاست.
صحت این لایحه از سوی برخی منابع در حکومت طالبان که به دلیل حساسیت موضوع نخواستند نامشان در گزارش گرفته شود، به رادیو آزادی تأیید شدهاست.
بر اساس این لایحه، حکومت طالبان یک یونیفورم جدید برای دانشآموزان پسر و معلمان معرفی کرده که آنها را ملزم به پوشیدن پیراهن و تنبان، کلاه و دستار میکند. دانشآموزانی که از این لایحه سرکشی کنند، به آنان توصیه میشود و در صورت تکرار در حضورداشت خانواده از آنها تعهد گرفته میشود.
در این لایحه که به جزئیات رنگ و اندازه یونیفورم نیز پرداخته شده آمده، دانشآموزان صنف اول الی نهم در مکاتب دولتی باید پیراهن و تنبان با رنگ آبی و کلاه سفید پوشیده و دانش آموزان صنف دهم تا دوازدهم باید لباسشان رنگ سفید داشته و پوشیدن دستار نیز الزامی است.
وزارت معارف حکومت طالبان هدف از این لایحه را "ایجاد نظم، تقویت روحیه آموزش و اطاعت، کاهش تفاوت میان دانشآموزان فقیر و ثروتمند، ایجاد تمایز میان دانشآموزان و سایر افراد جامعه و به گفته آنها تقویت فرهنگ لباس اسلامی" گفته است.
لایحه میافزاید که مکاتب خصوصی ممکن است رنگ خود را برای یونیفرمها تعیین کنند، اما باید از دستورالعملهای کلی پیروی کنندو ریاست نظارت و ارزیابی طالبان نیز وظیفه تطبیق این یونیفورم در سراسر کشور را بر عهده دارد.
وزارت معارف حکومت طالبان بر آموزگاران مکاتب نیز پوشیدن پیراهن و تنبان همراه با دستار یا کلاه را الزامی کردهاست.
در این لایحه تأکید شده که لباس دانشآموزان و آموزگاران نباید بیش از حد کوتاه، دراز، نازک و یا تنگ باشد.
یونیفورم جدید شباهت زیادی به لباسی دارد که در اولین رژیم طالبان در اواخر دهه ۱۹۹۰ اعمال شد.
برخی از فعالان آموزش از این روش حکومت طالبان در برابر آموزگاران و دانشآموزان مکاتب به شدت انتقاد کرده و میگویند این تلاشی برای از بین بردن سیستم مکتب و جاگزینی سیستم مدارس از سوی حکومت طالبان است.
ناهید سادات یکی از این فعالان در مورد به رادیو آزادی گفت: "هدف اینها (طالبان) این است که مکتب و مدرسه را باید یکجا بسازند، اینها در صدد از بین بردن سیستم مکتب در افغانستان هستند، اینها میخواهند شرایطیکه بالای دانشآموزان یک مدرسه وضع میشود آنرا بالای دانشآموزان مکاتب وضع کنند، اینها نمیخواهند که مردم افغانستان مثل مردم دیگر کشورها رشد کرده و به یکجای خوب برسند."
این اقدام حکومت طالبان درحالی صورت میگیرد که طالبان پس از تسلط دوبارهشان بر افغانستان در گام نخست دختران بالاتر از صنف ششم را از مکتب منع کرده و همچنان رفتن دختران به پوهنتونها را ممنوع قرار دادند.
در گامهای بعدی تغییراتی را در نصاب تعلیمی معارف ایجاد کرده که این اقدامات حکومت طالبان با واکنشهای ملی و بینالمللی روبهرو و محکوم شدهاست.