بر اساس این تاریخچه، اولین روز جهانی زن در ۲۸ فبروی ۱۹۰۹ در ایالات متحده امریکا بزرگداشت شد. حزب سوسیالیست آن زمان، این روز را به تجلیل از زنان کارگر اعتصاب کننده نیویارکی در سال ۱۹۰۸ اختصاص داده بود.
در سال ۱۹۱۰ حزب سوسیالست بین‌الملل در نشستی که در شهر کپنهاگ دنمارک برگزار شد، روز جهانی زن را پایه‌گذاری کرد. علت نام‌گذاری این روز اتحاد و همبستگی زنان سراسر جهان برای رسیدن به حقوق پایمال شده‌شان اعلام شده بود. این انتخاب توسط تمام کشورهای شرکت‌کننده به رسمیت شناخته شد، اما روز مشخصی برای آن اعلام نشد.
در نتیجۀ کنفرانس کپنهاگ، کشورهای اتریش، دنمارک، جرمنی و سویس در سال ۱۹۱۱ از ۱۹ مارچ به عنوان روز جهانی زن بزرگداشت کردند و میلیون‌ها زن و مرد در تظاهرات‌های مربوط به آن شرکت کردند.
علاوه بر حق رای و حق انتخاب شدن برای کرسی‌های سیاسی، شرکت کنندگان خواستار حق زنان برای کار کردن، آموزش‌های فنی و حرفه‌ای و پایان دادن به تبیعض‌های جنسیتی در محل کارشان بودند.
در جریان جنگ جهانی اول روز جهانی زن به جایگاهی برای اعتراض به این جنگ هم مبدل شد. در جریان جنبش صلح‌طلبی، زنان روسیه روز زن را در اولین یکشنبه ماه فبروری گرامی داشتند. اما در نقاط مختلف اروپا این روز در ۸ مارچ یا روزهای قبل و بعد آن بزرگداشت می‌شد.
ملل متحد در سال ۱۹۷۵ شروع به گرامی‌داشت از روز جهانی زن در هشت مارچ کرد.
اما مجمع عمومی ملل متحد در دسامبر ۱۹۷۷ اعلام کرد که کشورهای عضو می‌توانند روز جهانی زن و روز جهانی صلح را با توجه به مناسبات فرهنگی و اجتماعی خودشان در روزهای مختلفی برگزار کنند.
روز جهانی زن یادآور دستاوردهایی است که زنان در دهه‌های گذشته برای رسیدن به موقعیت‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی برابر در جامعه داشته اند. این روز در کشورهای بسیاری به عنوان روز تعطیل شناخته می‌شود و از آن به عنوان فرصتی برای تجلیل از زنان برابری‌خواه و فعال در زمینه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی استفاده می‌شود.