در بسیاری از شهر ها و ولایات افغانستان، مردم در همان لحظهء که جنازهء یکی از اعضای خانوادهء شان را به خاک می سپارند، به فکر نان و آب تمام کسانی که در مراسم جنازه شرکت کرده اند، می افتند. در بعضی از مناطق رسم است که مردم برای سوگوار کمک و همدردی می کنند و سه چهار روز به خانهء شخص مرده دار غذا می برند و تمام مصارف شخص فاتحه دار را به دوش می گیرند. اما قرار معلوم امروزه هر خانواده همان طوریکه از روی سیالی و همچشمی در مراسم خوشی مصارف گزاف را متحمل می شوند، در مراسم فاتحه و شب جمعه گی ها و مراسم چهل و سال نیز برای پذیرایی از مهمانان و ترتیب غذاهای رنگارنگ پول زیاد را به مصرف می رسانند. از شهر ها که بگذریم در برخی از ولایات و قریه ها دیده می شود که مرده داران به خاطر این همچشمی ها اجباراً گاو های شان را حلال کرده و دیگ های کلان برنج را دم می کند.
و در گزارش دوم در مورد شوخی کردن مطلبی به نشر می رسد.
تهیه کننده: عفیفه ساکب نیازی
با کلیک روی متن، این برنامه را می توان شنید!
و در گزارش دوم در مورد شوخی کردن مطلبی به نشر می رسد.
تهیه کننده: عفیفه ساکب نیازی
با کلیک روی متن، این برنامه را می توان شنید!