این صحبت آسیه، باشنده کابل که مصروف فراگیری زبان انگلیسی به طور آنلاین است. او قبل از بسته شدن پوهنتون ها از سوی طالبان، در مقطع ماستری مصروف تحصیل بود.
شماری از جوانانی که در کابل مصروف یادگیری زبان های خارجی هستند ابراز امیدواری می کنند که با استفاده از این مهارت در خارج از کشور فرصت‌های شغلی مناسب یافته و آینده‌ای بهتر برای خود بسازند.
طارق یک دیگر از باشندگان کابل و دانش‌آموز کورس افغان جرمن می گوید که با یادگیری زبان آلمانی قصد دارد شانس خود را برای دریافت بورسیه تحصیلی و همچنان ویزه کاری امتحان کند.
او به رادیو آزادی گفت:
« من شش ماه است که آلمانی می‌خوانم چون قصد رفتن به جرمنی را دارم. بعد از اینکه آلمانی را تمام کردم و سند زبان “B1” خود را گرفتم، می‌خواهم برای ویزاهای کاری و تحصیلی جرمنی درخواست دهم و بتوانم از افغانستان بیرون شوم.»
به گزارش دویچه وله ، حکومت جرمنی از اول جون ۲۰۲۴ با شرط داشتن سند „B1“ زبان آلمانی فرصت‌های فراوان شغلی را برای شهروندان کشورهای دیگر فراهم کرده و این روند باعث شده است که سالانه تعداد زیادی از مردم برای مهاجرت به این کشور اقدام کنند.
نانسی فیزر، وزیر داخله جرمنی، گفته که آنان تضمین می کنند که کارگران، به ویژه کارگران ماهر می‌توانند وارد جرمنی شوند.
در این حال خیرالله شهریار، مسئول کورس زبان‌های خارجی افغان جرمن می گوید حضور علاقه‌مندان به یادگیری زبان‌های خارجی در دوره های حضوری و آنلاین در این اواخر پررنگ تر شده است.
او مدعی است که این متقاضیان بیشتر تمایل دارند تا پس از یادگیری زبان در خارج از کشور تحصیل و یا کار کنند.
علاقمندی دختران و پسران بیشتر بر این است که در بیرون از افغانستان تحصیل کنند. متقاضیان زبان‌های خارجی مانند زبان انگلیسی و آلمانی روز به روز بیشتر می‌شوند. متاسفانه، به دلیل نبود مکان برای آموزش دختران، بیشتر آنها آموزش آنلاین می‌بینند.
آقای شهریار می گوید که زبان های انگلیسی، آلمانی،فرانسوی، ترکی وهالندی را به گونه حضوری و آنلاین روزانه برای متقاضیان یادگیری آن تدریس می‌کنند و در حال حاضر چندین صنف آنلاین و حضوری دارد که به گفته او هر صنف ظرفیت بیش از ۳۰دانش آموز را دارد.
ذبیح الله سادات، مدیر مسئول کورس زبان‌های خارجی استنفورد در کابل نیز مدعی است که قبلاً بیشتر متقاضیان یادگیری زبان‌های خارجی به هدف پیدا کردن شغل در موسسات خارجی در افغانستان به آنان مراجعه می‌کردند، اما اکنون بیشتر به هدف مهاجرت و بیرون شدن از کشور این هدف را دنبال می کنند.
«اهداف که دانش آموزان دارند فقط اینکه کشور را ترک کنند،و در یکی از کشور های خارجی پناهنده شوند .به این خاطر زبان های خارجی می آموزند،در حالیکه قبلا بخاطر دریافت شغل زبان های خارجی را فرا می گرفتند. »
شماری از آگاهان در بخش آموزش معتقد اند که جوانان افغان به دلیل شرایط اقتصادی و سیاسی پیچیده، احساس می‌کنند که فرصت‌های شغلی و تحصیلی در داخل کشور محدود است و از این رو به دنبال فرصت‌هایی در کشورهای دیگر می‌گردند.
فردین فرهمند فعال آموزش به رادیو آزادی گفت جوانان به ویژه دختران دیگر از اینکه در افغانستان آینده تحصیلی و کاری داشته باشند نا امید شده اند:
«متاسفانه پس از سقوط نظام جمهوریت و فروپاشی خیلی از زمینه های کاری در افغانستان که وجود داشت جوانان افغانستان که مهم‌ترین قشر کاری در افغانستان را تشکیل میدادند به بهانه های مختلف از کشور فرار میکنندکه این بهانه ها چی تحصیلی باشد یا کاری یا مواردی اجتماعی و اقتصادی یعنی فرار جوانان چه قانونی میروند یا قاچاق این ضربه محکم بر پیکر افغانستان است که بر آینده ها مانع پیشرفت و ترقی افغانستان می‌شود. »
پس از حاکمیت دوباره طالبان بر افغانستان، مکاتب بالاتر از صنف ششم، پوهنتون‌ها و حتی انستیتوت‌های طبی به روی دختران بسته شده‌اند.
همچنان ده‌ها هزار افغان در بیش از سه سال گذشته به دلایل مختلف از جمله مشکلات امنیتی و اقتصادی به طور قانونی و غیرقانونی خود را به کشورهای همسایه افغانستان، ترکیه و کشورهای اروپایی رسانده‌اند.