در هفته های گذشته هزاران تن در دره کیان به نفع حامد کرزی، گردهم آمده بودند و شعار سر می دادند که کرزی برنده است.
درهء کیان زیر نفوذ سید منصور نادری می باشد که با آقای کرزی روابط نزدیک دارد.
منصور نادری گفته است که تقریبا یک ملیون رای از سوی اقلیت شیعییان اسماعیلیه به نفع آقای کرزی داده خواهد شد.
اما این تنها باشنده گان درهء کیان نیستند که طرفدار برنده شدن آقای کرزی در انتخابات 29ام ماه اسد می باشند. یک نظر سنجی اخیر نشان می دهد که آقای کرزی 36 درصد کل آرا را به دست آورده است، که به این ترتیب، نسبت به رقیبش عبدالله عبدالله 16 درصد پیشی گرفته است.
درین سروی نشان داده شده است که 20 درصد از افغان ها هنوز هم تصمیم نگرفته اند که به کی رای بدهند. برای این که آقای کرزی در دور اول انتخابات ریاست جمهوری برنده شود، به رای این شمار از مردم نیاز دارد.
آقای کرزی خودش، مطمین است که در انتخابات ریاست جمهوری پیروز می شود.
وی در سخنرانیش در درهء کیان گفت، رقیبان وی می توانند در هر نقطهء از افغانستان که دل شان می خواهد، به تبلیغات انتخاباتی بپردازند. منظور از گفتن این نکته از سوی حامد کرزی این بود که در واقع وی بنیان گذار افغانستان دموکراتیک و نوین است.
حامد کرزی در ماه جولای در جلسهء در قندهار، درمیان بزرگان اقوام این ولایت طرح های عمدهء دورهء دوم ریاست جمهوریش را تشریح کرد.
کرزی هم چنان وعده سپرد که در نظام حکومت اصلاحات می آورد و در زمینهء بازسازی کشور تلاش می ورزد.
ناکامی حکومت کرزی در رسیده گی به این مسایل، سبب شد تا محبوبیت اداره اش در نزد مردم کمرنگ شود و به جذابیت شخصی وی هم به نحوی لطمه وارد شود.
آقای کرزی که در خانوادهء یک بزرگ قومی پوپلزایی به دنیا آمده، کوشش می کند چنان نشان بدهد که گویا می تواند در حیات سیاسی افغان ها برای هر کس هر چیزی می تواند انجام بدهد.
وی همهء متخصصان امور را که در کشورهای غربی پرورش یافته بودند، به همین ترتیب، جنگجویان، سران گروه های جهادی و کمونیست ها را به کشور خواست تا به طور مشترک برای کشورشان کار کنند.
خانم الیزابت روبین که یک ژورنالیست آزاد امریکایی است در زمستان سال گذشته چندین روز را در ارگ ریاست جمهوری گذشتانده است، به رادیو آزادی گفت:
"تعریف کردن آقای کرزی کاری خیلی دشوار است."
الیزابت روبین می گوید:
" درک کردن و فهمیدن نظریات و افکار آقای کرزی، مخصوصاً که حالا رییس جمهور است، کاری بس دشوار است. وی واقعاً یک بازیگر است. می دانید که وی گاه گاهی به شکل یک بازیگر نمایان می شود و فکر می کند که ازین راه می تواند توجه مردم را جلب کند."
هنگام که حکومت طالبان در سال 2001 میلادی سقوط کرد، کرزی به حیث یک بزرگ مصمم افغان ظاهر شد. چپن سبز را به روی شانه هایش کشید، کلاه قره قلی به سر کرد، و وظیفهء بازسازی افغانستان جنگ زده و پارچه پارچه را عهده دار شد.
اما، هشت سال اجراات وی از دوره انتقالی گرفته تا دورهء موقت و به همین ترتیب تا به دورهء رییس جمهوری منتخب، توام با کامیابی ها و ناکامی ها بوده است.
طرفداران وی به خصوص همایون حمیدزاده، سخنگویش می گوید: "آقای کرزی نظام خیلی دموکراتیک و قانون اساسی خیلی مترقی را د ر میان کشور های اسلامی به وجود آورد.
پس از سقوط رژیم طالبان، دروازهء جدید از فرصت ها بروی افغانستان گشوده شد. یعنی به وسیلهء نظام سیاسی جدید و سرازیر شدن ملیون ها دالر کمک مالی، اقتصاد افغانستان به زودی روی پایش ایستاد شد و در حال حاضر هم میزان رشدش خیلی بلند است.
در پهلوی این ها، سکتور خصوصی ایجاد شد. مطبوعات رشد کرد. 5 ملیون افغان مهاجر دوباره به وطن عودت کردند و از جملهء 33 ملیون افغان یک قسمت زیاد آن از عرضهء خدمات صحی بهره مند می باشند.
امروز، ملیون ها کودک افغان و جوانان به منظور فراگیری دانش به مکتب ها و پوهنتون ها می روند.
طالبان خواستند تا افغانستان را به یک خلافت اسلامی مبدل کنند، اما در افغانستان امروزی موسسه های دولتی بوجود آمدند.
توجهء جامعه جهانی نسبت به این کشور بیشتر شده و از حمایت کامل آن برخوردار است.
اما با این وجود، نشانه های دیگر هم موجود اند که این گوشهء از افغانستان را به شکل دیگر می نمایانند.
هنوز هم هشت ملیون افغان درین کشور با کمبود مواد غذایی و ناامنی گسترده رو به رو اند. موجودیت فساد اداری وسیع در درون نظام، بیکاری روز افزون، عدم مجازات عاملان جنایات جنگی، مسایل اند که در خانهء هر افغان و در هر سماوار روی آن بحث می شود.
نبودن اطمینان نسبت به آینده، سبب آن شده است تا برخی از مردم نسبت به آینده خیلی بدبین شوند.
اما برعکس رهبران سیاسی منطقه، آقای کرزی یک رییس جمهور منتخب است که همواره با نداشتن صلاحیت در زمینهء تطبیق سیاست های و کمبود منابع مواجه بوده است.
خانم روبین ژورنالیست امریکایی می گوید، بسیاری از افراد بار ملامتی را تنها به دوش آقای کرزی می اندازند.
آقای کرزی ادعا می کند که در حیات سیاسی اش از مبارزات صلح آمیز مهانداس گاندی و خان عبدالغفار خان طرفداری می کند و به آنان به حیث یک نماد نگاه می کند.
اما وقتی که وی به قدرت رسید، قوماندانان جهادی در اطرافش گرد آمدند.
افغان ها این قوماندانان را به خاطر بی رحمی ها و کشتار شان، جنگ سالار خطاب می کنند.
هنگام که ایالات متحدهء امریکا به خاطر سرنگونی رژیم طالبان دست به ایجاد ایتلاف ها زد. همین قوماندان مجاهدین دوباره به صحنه کشانیده شدند. زیرا به این افراد به حیث کسان که ضد طالبان و القاعده می جنگیدند، نگاه می شد.
هنگامی که آقای کرزی در سال 2004 میلادی در انتخابات ریاست جمهوری برنده شد، کوشش کرد تا از این جنگ سالاران خودش را کناره کند. اما به زود ترین فرصت دانست که وی از قدرت حقیقی برخوردار نیست و اگر این جنگ سالاران از صحنه به دور رانده شوند، معضلات زیاد به وجود خواهد آمد.
آقای کرزی در سال 2007 میلادی به منظور تقویت قدرتش، دوست خیلی نزدیک گلبدین حکمیتار صدراعظم سابق، را برای شرکت در حکومت دعوت کرد.
وقتی آقای کرزی در شروع همین سال فهمید که حالا دیگر دوران روابط نزدیکش با جامعه جهانی گذشته است، در یک اقدام عمدهء مبارزات انتخاباتیش به ایجاد ایتلاف با جنگ سالاران منطقوی دست زد. آقای کرزی در ماه می همین سال، محمد قسیم فهیم از قوماندانان نیرومند جهادی را به حیث معاون اولش معرفی کرد.
آقای کرزی بازهم برای انتخاب مجدد، اتیلاف را با جنگ سالاران به میان آورده است. اقای کریم خلیلی که در حال حاضر معاون حامد کرزی است، در حکومت آینده آقای کرزی بازهم در همین سمت باقی خواهد ماند.
عبدالرب رسول سیاف نیز در میان کسانی است که به نفع آقای کرزی مبارزهء انتخاباتی می کنند، وی از سران وهابیان در افغانستان شمرده می شود.
جنرال عبدالرشید دوستم جنگ سالار ازبک، ، شیرمحمد جنگ سالار پشتون، و گل آغا شیرزی درین میان شامل اند.
محمد محقق یک جنگ سالاران دیگر هم اعلان کرده که در انتخابات از حامد کرزی حمایت می کند.
عدهء از احزاب سیاسی کوچک و سران قبایلی نیز از آقای کرزی حمایت می کنند.
گفته می شود، بعد از آن که آقای کرزی برای اکثر این افراد وعده داد که در کابینه اینده اش به آنان نقش خواهد داد، از وی حمایت کردند.
اقای کرزی این اقدام را مشارکت ملی نامید، و درین اواخر اعلان کرد که به منظور هموار شدن راه برای آوردن صلح و ثبات در افغانستان لویه جرگه را فرا می خواند، و از طالبان و حزب اسلامی نیز دعوت می کند.
خانم روبین، این را به یک خیمهء بزرگ تشبیه می کند که در آن به همگی جای داده شده باشد.
وی می گوید به این ترتیب آقای کرزی می تواند در انتخابات برنده شود.
برای شنیدن مصاحبهء اختصاصی رادیو آزادی با حامد کرزی روی این متن کلیک کنید.
درهء کیان زیر نفوذ سید منصور نادری می باشد که با آقای کرزی روابط نزدیک دارد.
منصور نادری گفته است که تقریبا یک ملیون رای از سوی اقلیت شیعییان اسماعیلیه به نفع آقای کرزی داده خواهد شد.
اما این تنها باشنده گان درهء کیان نیستند که طرفدار برنده شدن آقای کرزی در انتخابات 29ام ماه اسد می باشند. یک نظر سنجی اخیر نشان می دهد که آقای کرزی 36 درصد کل آرا را به دست آورده است، که به این ترتیب، نسبت به رقیبش عبدالله عبدالله 16 درصد پیشی گرفته است.
درین سروی نشان داده شده است که 20 درصد از افغان ها هنوز هم تصمیم نگرفته اند که به کی رای بدهند. برای این که آقای کرزی در دور اول انتخابات ریاست جمهوری برنده شود، به رای این شمار از مردم نیاز دارد.
آقای کرزی خودش، مطمین است که در انتخابات ریاست جمهوری پیروز می شود.
وی در سخنرانیش در درهء کیان گفت، رقیبان وی می توانند در هر نقطهء از افغانستان که دل شان می خواهد، به تبلیغات انتخاباتی بپردازند. منظور از گفتن این نکته از سوی حامد کرزی این بود که در واقع وی بنیان گذار افغانستان دموکراتیک و نوین است.
حامد کرزی در ماه جولای در جلسهء در قندهار، درمیان بزرگان اقوام این ولایت طرح های عمدهء دورهء دوم ریاست جمهوریش را تشریح کرد.
کرزی هم چنان وعده سپرد که در نظام حکومت اصلاحات می آورد و در زمینهء بازسازی کشور تلاش می ورزد.
ناکامی حکومت کرزی در رسیده گی به این مسایل، سبب شد تا محبوبیت اداره اش در نزد مردم کمرنگ شود و به جذابیت شخصی وی هم به نحوی لطمه وارد شود.
آقای کرزی که در خانوادهء یک بزرگ قومی پوپلزایی به دنیا آمده، کوشش می کند چنان نشان بدهد که گویا می تواند در حیات سیاسی افغان ها برای هر کس هر چیزی می تواند انجام بدهد.
وی همهء متخصصان امور را که در کشورهای غربی پرورش یافته بودند، به همین ترتیب، جنگجویان، سران گروه های جهادی و کمونیست ها را به کشور خواست تا به طور مشترک برای کشورشان کار کنند.
خانم الیزابت روبین که یک ژورنالیست آزاد امریکایی است در زمستان سال گذشته چندین روز را در ارگ ریاست جمهوری گذشتانده است، به رادیو آزادی گفت:
"تعریف کردن آقای کرزی کاری خیلی دشوار است."
الیزابت روبین می گوید:
" درک کردن و فهمیدن نظریات و افکار آقای کرزی، مخصوصاً که حالا رییس جمهور است، کاری بس دشوار است. وی واقعاً یک بازیگر است. می دانید که وی گاه گاهی به شکل یک بازیگر نمایان می شود و فکر می کند که ازین راه می تواند توجه مردم را جلب کند."
هنگام که حکومت طالبان در سال 2001 میلادی سقوط کرد، کرزی به حیث یک بزرگ مصمم افغان ظاهر شد. چپن سبز را به روی شانه هایش کشید، کلاه قره قلی به سر کرد، و وظیفهء بازسازی افغانستان جنگ زده و پارچه پارچه را عهده دار شد.
اما، هشت سال اجراات وی از دوره انتقالی گرفته تا دورهء موقت و به همین ترتیب تا به دورهء رییس جمهوری منتخب، توام با کامیابی ها و ناکامی ها بوده است.
طرفداران وی به خصوص همایون حمیدزاده، سخنگویش می گوید: "آقای کرزی نظام خیلی دموکراتیک و قانون اساسی خیلی مترقی را د ر میان کشور های اسلامی به وجود آورد.
پس از سقوط رژیم طالبان، دروازهء جدید از فرصت ها بروی افغانستان گشوده شد. یعنی به وسیلهء نظام سیاسی جدید و سرازیر شدن ملیون ها دالر کمک مالی، اقتصاد افغانستان به زودی روی پایش ایستاد شد و در حال حاضر هم میزان رشدش خیلی بلند است.
در پهلوی این ها، سکتور خصوصی ایجاد شد. مطبوعات رشد کرد. 5 ملیون افغان مهاجر دوباره به وطن عودت کردند و از جملهء 33 ملیون افغان یک قسمت زیاد آن از عرضهء خدمات صحی بهره مند می باشند.
امروز، ملیون ها کودک افغان و جوانان به منظور فراگیری دانش به مکتب ها و پوهنتون ها می روند.
طالبان خواستند تا افغانستان را به یک خلافت اسلامی مبدل کنند، اما در افغانستان امروزی موسسه های دولتی بوجود آمدند.
توجهء جامعه جهانی نسبت به این کشور بیشتر شده و از حمایت کامل آن برخوردار است.
اما با این وجود، نشانه های دیگر هم موجود اند که این گوشهء از افغانستان را به شکل دیگر می نمایانند.
هنوز هم هشت ملیون افغان درین کشور با کمبود مواد غذایی و ناامنی گسترده رو به رو اند. موجودیت فساد اداری وسیع در درون نظام، بیکاری روز افزون، عدم مجازات عاملان جنایات جنگی، مسایل اند که در خانهء هر افغان و در هر سماوار روی آن بحث می شود.
نبودن اطمینان نسبت به آینده، سبب آن شده است تا برخی از مردم نسبت به آینده خیلی بدبین شوند.
اما برعکس رهبران سیاسی منطقه، آقای کرزی یک رییس جمهور منتخب است که همواره با نداشتن صلاحیت در زمینهء تطبیق سیاست های و کمبود منابع مواجه بوده است.
خانم روبین ژورنالیست امریکایی می گوید، بسیاری از افراد بار ملامتی را تنها به دوش آقای کرزی می اندازند.
آقای کرزی ادعا می کند که در حیات سیاسی اش از مبارزات صلح آمیز مهانداس گاندی و خان عبدالغفار خان طرفداری می کند و به آنان به حیث یک نماد نگاه می کند.
اما وقتی که وی به قدرت رسید، قوماندانان جهادی در اطرافش گرد آمدند.
افغان ها این قوماندانان را به خاطر بی رحمی ها و کشتار شان، جنگ سالار خطاب می کنند.
هنگام که ایالات متحدهء امریکا به خاطر سرنگونی رژیم طالبان دست به ایجاد ایتلاف ها زد. همین قوماندان مجاهدین دوباره به صحنه کشانیده شدند. زیرا به این افراد به حیث کسان که ضد طالبان و القاعده می جنگیدند، نگاه می شد.
هنگامی که آقای کرزی در سال 2004 میلادی در انتخابات ریاست جمهوری برنده شد، کوشش کرد تا از این جنگ سالاران خودش را کناره کند. اما به زود ترین فرصت دانست که وی از قدرت حقیقی برخوردار نیست و اگر این جنگ سالاران از صحنه به دور رانده شوند، معضلات زیاد به وجود خواهد آمد.
آقای کرزی در سال 2007 میلادی به منظور تقویت قدرتش، دوست خیلی نزدیک گلبدین حکمیتار صدراعظم سابق، را برای شرکت در حکومت دعوت کرد.
وقتی آقای کرزی در شروع همین سال فهمید که حالا دیگر دوران روابط نزدیکش با جامعه جهانی گذشته است، در یک اقدام عمدهء مبارزات انتخاباتیش به ایجاد ایتلاف با جنگ سالاران منطقوی دست زد. آقای کرزی در ماه می همین سال، محمد قسیم فهیم از قوماندانان نیرومند جهادی را به حیث معاون اولش معرفی کرد.
آقای کرزی بازهم برای انتخاب مجدد، اتیلاف را با جنگ سالاران به میان آورده است. اقای کریم خلیلی که در حال حاضر معاون حامد کرزی است، در حکومت آینده آقای کرزی بازهم در همین سمت باقی خواهد ماند.
عبدالرب رسول سیاف نیز در میان کسانی است که به نفع آقای کرزی مبارزهء انتخاباتی می کنند، وی از سران وهابیان در افغانستان شمرده می شود.
جنرال عبدالرشید دوستم جنگ سالار ازبک، ، شیرمحمد جنگ سالار پشتون، و گل آغا شیرزی درین میان شامل اند.
محمد محقق یک جنگ سالاران دیگر هم اعلان کرده که در انتخابات از حامد کرزی حمایت می کند.
عدهء از احزاب سیاسی کوچک و سران قبایلی نیز از آقای کرزی حمایت می کنند.
گفته می شود، بعد از آن که آقای کرزی برای اکثر این افراد وعده داد که در کابینه اینده اش به آنان نقش خواهد داد، از وی حمایت کردند.
اقای کرزی این اقدام را مشارکت ملی نامید، و درین اواخر اعلان کرد که به منظور هموار شدن راه برای آوردن صلح و ثبات در افغانستان لویه جرگه را فرا می خواند، و از طالبان و حزب اسلامی نیز دعوت می کند.
خانم روبین، این را به یک خیمهء بزرگ تشبیه می کند که در آن به همگی جای داده شده باشد.
وی می گوید به این ترتیب آقای کرزی می تواند در انتخابات برنده شود.
برای شنیدن مصاحبهء اختصاصی رادیو آزادی با حامد کرزی روی این متن کلیک کنید.