مهاجرین بی جا شده ای داخلی در کمپ های هرات از وضیعت بد صحی و نبودن امکانات تسخین به شدت نگران هستند.
آنها می گویند اگر موسسات خیریه و مقامات محلی در هرات برای آن ها کمک های ضروری انجام ندهند کودکان و افراد کهن سال شان را از دست خواهند داد
خبرنگار رادیو آزادی ازکمپ مهاجرین مسلخ در ولایت هرات گزارش می دهد:
صدها بی جا شده ای داخلی که در طول چند سال اخیر در ولایت هرات جابه جا شده اند می گویند، به دلیل فقر شدید اقتصادی زمستان سخت را پیشرو خواهند داشت .
یک بخش از این بی جا شده گان داخلی از ولایت های غرب و شمال افغانستان کوچ کرده اند.
اکثر این بی جا شده گان داخلی از ولایت های بادغیس، غور، فاریاب و هلمند به دلایل گوناگون از جمله خشک سالی های شدید، مشکلات امنیتی وموجودیت گروهای طالبان در مناطق شان به ولایت هرات آمده و در چند ین کمپ مهاجرین بود باش دارند.
محمد یکی از این مهاجرین بی جا شده داخلی است. وی از ولایت بادغیس از والسوالی بالامرغاب به دلیل موجودیت افراد طالبان و نبودن نیروهای امنیتی به ولایت هرات مهاجر شده است. او می گوید:
«من روزانه درگمرک هرات مزدوری می کنم و 50 و یا هم یک صد افغانی کار می کنم از این پول تنها 30 افغانی آن را کرایه موتر می دهم و باقی را نان خشک گرفته برای خانواده 8 نفری ام خریداری می کنم.»
بی بی هوا یکی تن دیگر از این بی جا شده گان داخلی می باشد. وی 12 سال دارد و از والسوالی غورماچ ولایت فاریاب است .وی در جریان صحبت با رادیوی آزادی گفت، پدر و مادرش 2 سال قبل وفات کرده اند او 3 خواهر و یک برادر دارد. بی بی هوا در ادامهء صحبتش با چشمان اشک آلود گفت:
«در خانهء ما هیچ چیز وجود ندارد . برادر من که 20 سال دارد و به دلیل نامعلوم در محبس ولایت هرات در زندان به سر می برد. من و خواهرم روزانه کاغذ و پلاستیک جمع آوری می کنیم ، برای اینکه اطاق ما خیلی سرد است. ما در سه وقت غذ ، فقط نان خشک می خریم .هیچ کس نیست که از ما جویا شود .»
شاه محمد محیق رییس ادارهء مهاجرین ولایت هرات می گوید:
«با رسیدن زمستان از بیم آن که این زمستان هم مانند زمستان سال های قبل شدید و غیر کنترول باشد. چند نهاد غیر دولتی متقاعد شده تا به این بی جا شده گان، کمک های عاجل البسه و خوراکه را نماید.»
آقای محیق می گوید:
«دفتر سازمان ملل متحد یا UNHCR در آینده نزدیک بعد از گفتگو با مقامات محلی افغان و مسوولین ادارهء مهاجرین در نظر دارند تا برای یش از 3000 هزار فامیل بی جاشده ای داخلی در ولایت هرات کمک های زمستانی نمایند که این کمک ها شامل ارسال البسه گرم ومواد غذایی برای این بی جا شده گان داخلی خواهد بود.»
وی در ادامه افزود:
« در حال حاضر سروی برای کمک این بی جاشده گان داخلی توسط مامورین این اداره آغاز شده است و قرار است تا هفتهء آینده کمک ها برای آن ها صورت گیرد.»
یک شمار از این بی جاشده گان داخلی از شیوهء توزیع کمک ها نیز به شدت نگران هستند آن ها می گویند این کمک ها توسط کلان های منطقه یا آنچه که از سوی آن ها مشر خوانده می شود توزیع می شود. که این طریقهء توزیع کمک ها به صورت غیر عادلانه صورت می گیرد.
نقیب الله یکی تن دیگر از این بی جا شده های داخلی است. وی می گوید: «دولت ما جنرال دوستم است. ما در فاریاب بخاطر پشتون بودن مجرم هستیم. زمین های ما توسط افراد جنرال دوستم غضب شده است. ما مردم بیچاره هستیم ، آسمان لحاف ماست و زمین تشک ماست. در این جا که کمک های هم صورت می گیرد، ولی برای واسطه دارا داده می شود.»
وی مثال می دهد:
« برای 1400 فامیل کمک می شود ولی فقط این کمک ها برای 400 فامیل می رسد، باقی توسط مسوولین موسسات خارجی و افغان به فروش می رسد .»
اما شاه محمد محیق رییس ادارهء مهاجرین ولایت هرات ادعای جاشده گان داخلی را رد می کند و می گوید که آن ها در کمپ مسلخ هرات 3000 هزار فامیل ثبت شده دارند و این ریاست توانایی کمک برای همهء آن ها را ندارد.
اگرچه این کمکها ممکن است عده ای از این بی جا شده گان را تحت پوشش قرار دهد اما هنوز نگرانی ها از وضیعت صحی این افراد در جریان زمستان امسال به دلیل نرسیدن کمک های عاجل وجود دارد .
این نگرانی ها و هشدار ها از سوی بی جا شده گان داخلی و نهاد های حمایت از این افراد در طول زمستان امسال به این دلیل عنوان می شود که در جریان زمستان سخت دو سال قبل که در افغانستان بی سابقه خوانده شد، ده ها نفر جان های شان را از دست دادند و بسیاری از این افراد به دلیل گیر ماندن در برف، پای ها و دستان شان را از دست داده اند که در بین این قربانیان یک شمار از بی جا شده گان داخلی نیز وجود داشت.
گزارش از رشتین قادری خبرنگار رادیو آزادی در ولایت هرات
آنها می گویند اگر موسسات خیریه و مقامات محلی در هرات برای آن ها کمک های ضروری انجام ندهند کودکان و افراد کهن سال شان را از دست خواهند داد
خبرنگار رادیو آزادی ازکمپ مهاجرین مسلخ در ولایت هرات گزارش می دهد:
صدها بی جا شده ای داخلی که در طول چند سال اخیر در ولایت هرات جابه جا شده اند می گویند، به دلیل فقر شدید اقتصادی زمستان سخت را پیشرو خواهند داشت .
یک بخش از این بی جا شده گان داخلی از ولایت های غرب و شمال افغانستان کوچ کرده اند.
اکثر این بی جا شده گان داخلی از ولایت های بادغیس، غور، فاریاب و هلمند به دلایل گوناگون از جمله خشک سالی های شدید، مشکلات امنیتی وموجودیت گروهای طالبان در مناطق شان به ولایت هرات آمده و در چند ین کمپ مهاجرین بود باش دارند.
محمد یکی از این مهاجرین بی جا شده داخلی است. وی از ولایت بادغیس از والسوالی بالامرغاب به دلیل موجودیت افراد طالبان و نبودن نیروهای امنیتی به ولایت هرات مهاجر شده است. او می گوید:
«من روزانه درگمرک هرات مزدوری می کنم و 50 و یا هم یک صد افغانی کار می کنم از این پول تنها 30 افغانی آن را کرایه موتر می دهم و باقی را نان خشک گرفته برای خانواده 8 نفری ام خریداری می کنم.»
بی بی هوا یکی تن دیگر از این بی جا شده گان داخلی می باشد. وی 12 سال دارد و از والسوالی غورماچ ولایت فاریاب است .وی در جریان صحبت با رادیوی آزادی گفت، پدر و مادرش 2 سال قبل وفات کرده اند او 3 خواهر و یک برادر دارد. بی بی هوا در ادامهء صحبتش با چشمان اشک آلود گفت:
«در خانهء ما هیچ چیز وجود ندارد . برادر من که 20 سال دارد و به دلیل نامعلوم در محبس ولایت هرات در زندان به سر می برد. من و خواهرم روزانه کاغذ و پلاستیک جمع آوری می کنیم ، برای اینکه اطاق ما خیلی سرد است. ما در سه وقت غذ ، فقط نان خشک می خریم .هیچ کس نیست که از ما جویا شود .»
شاه محمد محیق رییس ادارهء مهاجرین ولایت هرات می گوید:
«با رسیدن زمستان از بیم آن که این زمستان هم مانند زمستان سال های قبل شدید و غیر کنترول باشد. چند نهاد غیر دولتی متقاعد شده تا به این بی جا شده گان، کمک های عاجل البسه و خوراکه را نماید.»
آقای محیق می گوید:
«دفتر سازمان ملل متحد یا UNHCR در آینده نزدیک بعد از گفتگو با مقامات محلی افغان و مسوولین ادارهء مهاجرین در نظر دارند تا برای یش از 3000 هزار فامیل بی جاشده ای داخلی در ولایت هرات کمک های زمستانی نمایند که این کمک ها شامل ارسال البسه گرم ومواد غذایی برای این بی جا شده گان داخلی خواهد بود.»
وی در ادامه افزود:
« در حال حاضر سروی برای کمک این بی جاشده گان داخلی توسط مامورین این اداره آغاز شده است و قرار است تا هفتهء آینده کمک ها برای آن ها صورت گیرد.»
یک شمار از این بی جاشده گان داخلی از شیوهء توزیع کمک ها نیز به شدت نگران هستند آن ها می گویند این کمک ها توسط کلان های منطقه یا آنچه که از سوی آن ها مشر خوانده می شود توزیع می شود. که این طریقهء توزیع کمک ها به صورت غیر عادلانه صورت می گیرد.
نقیب الله یکی تن دیگر از این بی جا شده های داخلی است. وی می گوید: «دولت ما جنرال دوستم است. ما در فاریاب بخاطر پشتون بودن مجرم هستیم. زمین های ما توسط افراد جنرال دوستم غضب شده است. ما مردم بیچاره هستیم ، آسمان لحاف ماست و زمین تشک ماست. در این جا که کمک های هم صورت می گیرد، ولی برای واسطه دارا داده می شود.»
وی مثال می دهد:
« برای 1400 فامیل کمک می شود ولی فقط این کمک ها برای 400 فامیل می رسد، باقی توسط مسوولین موسسات خارجی و افغان به فروش می رسد .»
اما شاه محمد محیق رییس ادارهء مهاجرین ولایت هرات ادعای جاشده گان داخلی را رد می کند و می گوید که آن ها در کمپ مسلخ هرات 3000 هزار فامیل ثبت شده دارند و این ریاست توانایی کمک برای همهء آن ها را ندارد.
اگرچه این کمکها ممکن است عده ای از این بی جا شده گان را تحت پوشش قرار دهد اما هنوز نگرانی ها از وضیعت صحی این افراد در جریان زمستان امسال به دلیل نرسیدن کمک های عاجل وجود دارد .
این نگرانی ها و هشدار ها از سوی بی جا شده گان داخلی و نهاد های حمایت از این افراد در طول زمستان امسال به این دلیل عنوان می شود که در جریان زمستان سخت دو سال قبل که در افغانستان بی سابقه خوانده شد، ده ها نفر جان های شان را از دست دادند و بسیاری از این افراد به دلیل گیر ماندن در برف، پای ها و دستان شان را از دست داده اند که در بین این قربانیان یک شمار از بی جا شده گان داخلی نیز وجود داشت.
گزارش از رشتین قادری خبرنگار رادیو آزادی در ولایت هرات