در حالیکه تظاهرات انقلابیون مصری در چند روز اخیر هم ادامه داشت، ویبلاگ نویسان مصری شش ماه بعد از قیام مردمی در این کشور که رژیم حسنی مبارک را سقوط داد، می گویند: سرنگون ساختن یک رژیم استبدادی به تلاش های بیشتر از ویبلاگ نویسی و باز کردن صفحهء اجتماعی فیس بوک ضرورت دارد.
یک ویبلاگ نویس سرشناس مصری به نام وایل عباس که از مدت شش سال به این سو نظریات خود را از طریق انترنت نشر می کند به آژانس خبر رسانی فرانسه گفت که انترنت نقش عمده در انقلاب مصر داشت، اما یگانه وسیلهء ارتباط میان قیام کننده گان نبوده است.
گرچه قیام مردمی مصر که رژیم 30 سالهء حسنی مبارک را در 18 روز سقوط داد اکثراً توسط راهپیمایی و گردهمایی های وسیع در سرک ها و میدان ها انجام پذیرفت، ولی ویبلاگ نویسان نقش عمدهء فیس بوک و تویتر در این قیام را کم اهمیت نه می دانند.
حسام الحملاوی که در انترنت به نام مستعار «عرباوی» شهرت دارد می گوید:
« انترنت روند امور را سرعت بخشید، ولی انقلاب بدون انترنت هم صورت می گرفت.»
او می افزاید که انترنت توانست هزاران نفر را تحریک و سازماندهی کند، ولی انقلاب مصر تنها انقلاب فیس بوک و تویتر نیست.
ملیون ها نفر که به انترنت دسترسی هم نه داشتند در تظاهرات ضد رژیم به سرک های قاهره، اسکندریه و دیگر شهرهای عمدهء مصر بیرون آمدند.
یک ویبلاگ نویس دیگر به نام رامی رووف می گوید: تماس های تلیفون های موبایل و انترنت هنگام انقلاب مدت چندین روز قطع شده بود، ولی باز هم قیام مردم توقف نه کرد.
به دنبال انقلاب مردمی تونس که رژیم استبدادی در این کشور را سقوط داد، ویبلاگ نویسان مصری به تاریخ 25 ماه جنوری گذشته به صفحات فیس بوک و تویتر در انترنت رو آورده تا هزاران نفر را برای گردهمایی و مظاهرات علیه رژیم در میدان تحریر در قاهره بسیج کنند.
میدان مذکور که در وسط قاهره موقعیت دارد، مدت هژده روز و شب کامل محل تجمع هزاران نفر از تظاهر کننده گان ضد دولتی بود که بالاخره رژیم حسنی مبارک را به زانو در آوردند.
وایل غنیم، یکی از کسانیکه یک صفحهء فیس بوک را علیه رژیم حسنی مبارک در انترنت اداره می کرد و یکی از کارمندان و اداره چیان ماشین جستجوی گوگل در انترنت بود، بعد از این که هنگام تظاهرات از سوی رژیم دستگیر و دوباره رها ساخته شد، قهرمان ملی مصر شناخته می شود.
او که مدت دوازده روز در یک جای نامعلوم نزد استخبارات محبوس بود بعد از رهایی یک مصاحبهء عاطفی و احساساتی انجام داد و تظاهرات ضد دولتی را که آن هنگام کمی ضعیف شده بود، دوباره قوت بخشید.
احزاب مخالف رژیم حسنی مبارک به شمول اخوان المسلمین بعد از این که پیام های جوانان انقلابی را در انترنت دیدند به صفوف تظاهر کننده گان پیوستند.
ولی ویبلاگ نویس مانند حملاوی اصرار دارد که یک رژیم استبدادی را نمی توان تنها از راه فیس بوک و تویتر سرنگون ساخت، باید عوامل و ریشه های انقلاب به صورت عمیق بررسی شوند.
ریشه های قیام مردم مصر که رژیم کهن حسنی مبارک را در مدت 18 روز سقوط داد در یک جنبش که به نام کفایه در سال 2004 در مصر تاسیس شد، نهفته است.
ویبلاگ نویسان می گویند که نخستین تظاهرات ضد دولتی از سوی جنبش کفایه انجام شد و ویبلاگ نویسان بارز مصری که با کلمات خود تغییر در این کشور را رهبری کردند، قبل از این که به انترنت و تکنالوژی رو آورند، در شرایط فعالیت می کردند که برای تغییر به سوی مردم سالاری آماده بود.
حملاوی می گوید: قوت ویبلاگ نویسان مصری در این نهفته بود هنگامیکه مطبوعات از سوی رژیم حسنی مبارک کنترول می شد، از راه انترنت به صورت دوامدار با مردم تماس داشتند.
یک ویبلاگ نویس سرشناس مصری به نام وایل عباس که از مدت شش سال به این سو نظریات خود را از طریق انترنت نشر می کند به آژانس خبر رسانی فرانسه گفت که انترنت نقش عمده در انقلاب مصر داشت، اما یگانه وسیلهء ارتباط میان قیام کننده گان نبوده است.
گرچه قیام مردمی مصر که رژیم 30 سالهء حسنی مبارک را در 18 روز سقوط داد اکثراً توسط راهپیمایی و گردهمایی های وسیع در سرک ها و میدان ها انجام پذیرفت، ولی ویبلاگ نویسان نقش عمدهء فیس بوک و تویتر در این قیام را کم اهمیت نه می دانند.
حسام الحملاوی که در انترنت به نام مستعار «عرباوی» شهرت دارد می گوید:
« انترنت روند امور را سرعت بخشید، ولی انقلاب بدون انترنت هم صورت می گرفت.»
او می افزاید که انترنت توانست هزاران نفر را تحریک و سازماندهی کند، ولی انقلاب مصر تنها انقلاب فیس بوک و تویتر نیست.
ملیون ها نفر که به انترنت دسترسی هم نه داشتند در تظاهرات ضد رژیم به سرک های قاهره، اسکندریه و دیگر شهرهای عمدهء مصر بیرون آمدند.
یک ویبلاگ نویس دیگر به نام رامی رووف می گوید: تماس های تلیفون های موبایل و انترنت هنگام انقلاب مدت چندین روز قطع شده بود، ولی باز هم قیام مردم توقف نه کرد.
به دنبال انقلاب مردمی تونس که رژیم استبدادی در این کشور را سقوط داد، ویبلاگ نویسان مصری به تاریخ 25 ماه جنوری گذشته به صفحات فیس بوک و تویتر در انترنت رو آورده تا هزاران نفر را برای گردهمایی و مظاهرات علیه رژیم در میدان تحریر در قاهره بسیج کنند.
میدان مذکور که در وسط قاهره موقعیت دارد، مدت هژده روز و شب کامل محل تجمع هزاران نفر از تظاهر کننده گان ضد دولتی بود که بالاخره رژیم حسنی مبارک را به زانو در آوردند.
وایل غنیم، یکی از کسانیکه یک صفحهء فیس بوک را علیه رژیم حسنی مبارک در انترنت اداره می کرد و یکی از کارمندان و اداره چیان ماشین جستجوی گوگل در انترنت بود، بعد از این که هنگام تظاهرات از سوی رژیم دستگیر و دوباره رها ساخته شد، قهرمان ملی مصر شناخته می شود.
او که مدت دوازده روز در یک جای نامعلوم نزد استخبارات محبوس بود بعد از رهایی یک مصاحبهء عاطفی و احساساتی انجام داد و تظاهرات ضد دولتی را که آن هنگام کمی ضعیف شده بود، دوباره قوت بخشید.
احزاب مخالف رژیم حسنی مبارک به شمول اخوان المسلمین بعد از این که پیام های جوانان انقلابی را در انترنت دیدند به صفوف تظاهر کننده گان پیوستند.
ولی ویبلاگ نویس مانند حملاوی اصرار دارد که یک رژیم استبدادی را نمی توان تنها از راه فیس بوک و تویتر سرنگون ساخت، باید عوامل و ریشه های انقلاب به صورت عمیق بررسی شوند.
ریشه های قیام مردم مصر که رژیم کهن حسنی مبارک را در مدت 18 روز سقوط داد در یک جنبش که به نام کفایه در سال 2004 در مصر تاسیس شد، نهفته است.
ویبلاگ نویسان می گویند که نخستین تظاهرات ضد دولتی از سوی جنبش کفایه انجام شد و ویبلاگ نویسان بارز مصری که با کلمات خود تغییر در این کشور را رهبری کردند، قبل از این که به انترنت و تکنالوژی رو آورند، در شرایط فعالیت می کردند که برای تغییر به سوی مردم سالاری آماده بود.
حملاوی می گوید: قوت ویبلاگ نویسان مصری در این نهفته بود هنگامیکه مطبوعات از سوی رژیم حسنی مبارک کنترول می شد، از راه انترنت به صورت دوامدار با مردم تماس داشتند.