بین دختر جوانی که در یک بیابان خشک موترسایکل می راند، کارگر ساختمانی که عرق می ریزد و جوان قوی و عضلاتی که یک موتر را از زمین بلند کرده است، چی وجه مشترک می تواند وجودداشته باشد؟
آنچه که هر سه آن ها با هم مشترک دارند، انرژی فوق العادهء آن هاست.
این یکی اعلانات تجارتی تلویزیون های افغانستان است که به خاطر فروش مشروبات غیر الکهولی انرژی بخش وارداتی پخش می شود.
ردبول، بومبوم، کاراباو، کنگستر و ایفکت مشروبات غیر الکهولی انرژی بخشی است که تقریباً در تمام مناطق افغانستان فروخته می شود.
دیده می شود که حتی طالبان هم برای رفع تشنگی در میدان جنگ، یکی از این مشروبات را می نوشند.
اما دیده می شود که فروش بیش از حد این مشروبات انرژی بخش، نگرانی یک تعدادی را هم در افغانستان بر انگیخته است، طوری که آن ها می خواهند که بر واردات آن قیودات وضع شود.
با آنکه این مشروبات از لحاظ اسلامی حرام پنداشته نمی شود، اما برخی علمای دینی هم برآن انتقاد دارند.
با درنظرداشت این نکته که حکومت افغانستان در زمینهء واردات مواد غذایی ومشروبات کدام مقرره یی جدی را عملی نمی کند و مواد تاریخ تیر شده و غیر صحی که در کشور های دیگر جهان اجازهء فروش ندارد به افغانستان وارد می شود و بازار های آن کشور پر از آنست، نگرانی ها در مورد کیفیت و تاثیرات سو این نوع مشروبات بالای صحت عامهء مردم بیشتر شده است.
عبدالله که در یک کار می کند، به رادیو آزادی گفت، فروشنده گان به خاطر منفعت سریع، مشروبات تاریخ تیر شده را خریداری و وارد کرده، به قیمت نازل می فروشند.
اما با وصف انتقاد ها و خطرات صحی ناشی از مصرف این نوع مشروبات انرژی بخش، بازهم بازار آن در افغانستان گرم است.
حبیب الرحمن که در شهر کابل دکان دارد، می گوید، مشروبات انرژی بخش در مقایسه با نوشیدنی های مشهوری مانند پپسی و کوکاکولا بیشتر به فروش می رسد.
ردبول ساخت اتریش که در بازار کابل حدود نیم دالر قیمت دارد یکی از مشروبات انرژی بخشی است که خیلی فروش دارد.
کارگران بیشتر مشروب انرژی بخش کاراباو ساخت تایلند را مصرف می کنند که نصف قیمت ردبول را دارد.
برخی کمپنی های خارجی با در نظرداشت ساختار جامعهء افغانی براساس جندر مشروبات انرژی بخش شان را می فروشند، طور مثال آن ها در اعلانات تجارتی شان برای مرد ها مشروب بیگ بییر و برای خانم ها مشروب هات برد را توصیه می کنند.
