مسوولان مدیریت تیاتر ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت هرات از عدم حمایت دولت و کمبود امکانات لازم انتقاد کرده می گویند، اگر مشکلات این اداره حل نگردد این هنر به مشکلات بیشتری روبه روخواهد شد.
آنان می گویند، تنها نبود بودجه و عدم حمایت دولت آنان را به مشکل روبرو نساخته بلکه نبود کارمندان زن عمده ترین معضل است که به آن روبرو هستند. نمایش و تمثیل بازیگران تیاتر و سینما در ولایت هرات که یکی از مناطق فرهنگی افغانستان به شمار می رود به مردم این ولایت نسبتاً بیگانه شده است.
در پی تجلیل از نودومین سالگرد تیاتر در ولایت هرات مسوولان این اداره از نبود امکانات لازم در بخش ها ی مختلف نگران اند. فریدون فکوری مدیر تیاتر ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت هرات می گوید، عدم پشتیبانی دولت و نداشتن امکانات لازم از عمده ترین دلایلی است که باشنده گان این ولایت با این هنر بیگانه شده اند.
وی گفت، نبود بودجه کافی برای پیشبرد برنامه های این اداره از سوی دولت و کمبود تشکیلات یکی دیگر از مسایلی است که کارمندان تیاتر به آن دست و پنجه نرم می کنند:
« دولت به جای اینکه تشکیلات ما را زیاد کند متاسفانه کم کرده است، حالا ماهفت کارمند در مدیریت تیاتر هرات داریم که یکی از آنان یک زن است، ما تا حال یک افغانی بودجه از وزارت اطلاعات و فرهنگ دریافت نکرده ایم و از طرف دیگر پلان های که ما سر دست داریم به خاطر کمبود بودجه نتوانستیم آنان را انجام دهیم. »
مدیریت تیاتر ولایت هرات هم اکنون هفت کارمند را در تشکیلات خود جای داده که فاطمه حسینی یگانه زن است که در بین آنان فعالیت دارد. فاطمه می گوید، قبلاً شماری د یگر از زنان در بخش های مختلف تیاتر کار می کردند، ولی مشکلات کنونی جامعه آنان را در چهار دیواری خانه زندانی کرد.
فاطمه هم به مانند سایر زنان دیگر افغان به خاطر کار در بیرون از خانه فشارهای خانواده و دیگر طیف های متعصب بیرونی را تحمل می کند:
« من یگانه زنی هستم که از هشت سال به این طرف به اداره تیاتر هرات کار می کنم و هیچ زن دیگری حالا در این بخش کار نمی کند، به خاطر کار در بخش تیاتر مشکلات از سوی خانواده و مردم بیرون برایم ایجاد می شود، خانواه از من هیچگاه حمایت نکرده اند و برایم می گویند، نباید به تیاتر و سینما کار کنید. »
نجیب الله اکبری یک تن از بازیگران تیاتر در ولایت هرات گفت، دولت هیچ نوع حمایت را از بازیگران و هنرمندان ندارد. وی می گوید، تنها عدم حمایت دولت از هنر تیاتر بازیگران را آزار نمیدهد بلکه شماری از افراد تلاش می کند تابجای فرهنگ داخلی، فرهنگ های بیگانه را در این ولایت مرزی گسترش دهند.
« مشکلات زیاد است کارمندان و بازیگران هیچ حمایت از سوی دولتی نمی شوند، حتی کسانی هستند که تیاتر را ضعیف می کنند نمی خواهند که فرهنگ تیاتر داخلی رشد کند، می خواهند که فرهنگ های بیرونی رایج یابد و این کار را به ما تحمیل می کنند. »
احمد احسان سرور یار رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت هرات می گوید، هنرمندان تیاتر در این ولایت قبلاً با کمبود امکانات روبرو بوده ولی از زمان کار کردش به این سمت امکانات لازم را از طریق نهادهای مردمی و غیر دولتی در دسترس شان قرار داده است.
آقای سرور یارگفت، بزرگترین مشکلات هنرمندان تیاتر در این ولایت نبود زمنیه لازم برای تدویر ورکشاپ های داخلی و خارجی است، تا آنان بتواند تیاتر را به صورت مسلکی و علمی بیآموزند.
« ده ماه می شود به صفت رئیس اطلاعات و فرهنگ هرات کار می کنم در این مدت از زمان امکانات زیادی را از موسسات خارجی و نهادهای مردمی برای بخش تیاتر آماده کردم و به دسترس شان قرار داده ام. بزرگترین مشکلات تیاتر در این ولایت این است که آنان ضرورت دارند تا در ورکشاپ های آموزشی در این بخش شرکت کنند. باید زمینه سفر به ورکشاپ های و سیمینارهای خارجی برای شان مساعد شود تا آنان از وضعیت آماتور بیرون شوند و تیاتر را مسلکی و علمی بیآموزند. »
مسوولان مدیریت تیاتر هرات در حالی دولت را به بی توجهی در این باره می نمایند که چندی قبل شماری از دختران در اعتراض به عدم موجودیت سینما در این شکایت داشته اند. این تعداد از دختران به خاطر زنده نگاه داشتن فرهنگ سینما در ولایت هرات هفته یکبار دور هم نشسته فلم های مختلفی نگاه و در مورد آن بحث می کنند.
شاه پور صابر
آنان می گویند، تنها نبود بودجه و عدم حمایت دولت آنان را به مشکل روبرو نساخته بلکه نبود کارمندان زن عمده ترین معضل است که به آن روبرو هستند. نمایش و تمثیل بازیگران تیاتر و سینما در ولایت هرات که یکی از مناطق فرهنگی افغانستان به شمار می رود به مردم این ولایت نسبتاً بیگانه شده است.
در پی تجلیل از نودومین سالگرد تیاتر در ولایت هرات مسوولان این اداره از نبود امکانات لازم در بخش ها ی مختلف نگران اند. فریدون فکوری مدیر تیاتر ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت هرات می گوید، عدم پشتیبانی دولت و نداشتن امکانات لازم از عمده ترین دلایلی است که باشنده گان این ولایت با این هنر بیگانه شده اند.
وی گفت، نبود بودجه کافی برای پیشبرد برنامه های این اداره از سوی دولت و کمبود تشکیلات یکی دیگر از مسایلی است که کارمندان تیاتر به آن دست و پنجه نرم می کنند:
« دولت به جای اینکه تشکیلات ما را زیاد کند متاسفانه کم کرده است، حالا ماهفت کارمند در مدیریت تیاتر هرات داریم که یکی از آنان یک زن است، ما تا حال یک افغانی بودجه از وزارت اطلاعات و فرهنگ دریافت نکرده ایم و از طرف دیگر پلان های که ما سر دست داریم به خاطر کمبود بودجه نتوانستیم آنان را انجام دهیم. »
مدیریت تیاتر ولایت هرات هم اکنون هفت کارمند را در تشکیلات خود جای داده که فاطمه حسینی یگانه زن است که در بین آنان فعالیت دارد. فاطمه می گوید، قبلاً شماری د یگر از زنان در بخش های مختلف تیاتر کار می کردند، ولی مشکلات کنونی جامعه آنان را در چهار دیواری خانه زندانی کرد.
فاطمه هم به مانند سایر زنان دیگر افغان به خاطر کار در بیرون از خانه فشارهای خانواده و دیگر طیف های متعصب بیرونی را تحمل می کند:
« من یگانه زنی هستم که از هشت سال به این طرف به اداره تیاتر هرات کار می کنم و هیچ زن دیگری حالا در این بخش کار نمی کند، به خاطر کار در بخش تیاتر مشکلات از سوی خانواده و مردم بیرون برایم ایجاد می شود، خانواه از من هیچگاه حمایت نکرده اند و برایم می گویند، نباید به تیاتر و سینما کار کنید. »
نجیب الله اکبری یک تن از بازیگران تیاتر در ولایت هرات گفت، دولت هیچ نوع حمایت را از بازیگران و هنرمندان ندارد. وی می گوید، تنها عدم حمایت دولت از هنر تیاتر بازیگران را آزار نمیدهد بلکه شماری از افراد تلاش می کند تابجای فرهنگ داخلی، فرهنگ های بیگانه را در این ولایت مرزی گسترش دهند.
« مشکلات زیاد است کارمندان و بازیگران هیچ حمایت از سوی دولتی نمی شوند، حتی کسانی هستند که تیاتر را ضعیف می کنند نمی خواهند که فرهنگ تیاتر داخلی رشد کند، می خواهند که فرهنگ های بیرونی رایج یابد و این کار را به ما تحمیل می کنند. »
احمد احسان سرور یار رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت هرات می گوید، هنرمندان تیاتر در این ولایت قبلاً با کمبود امکانات روبرو بوده ولی از زمان کار کردش به این سمت امکانات لازم را از طریق نهادهای مردمی و غیر دولتی در دسترس شان قرار داده است.
آقای سرور یارگفت، بزرگترین مشکلات هنرمندان تیاتر در این ولایت نبود زمنیه لازم برای تدویر ورکشاپ های داخلی و خارجی است، تا آنان بتواند تیاتر را به صورت مسلکی و علمی بیآموزند.
« ده ماه می شود به صفت رئیس اطلاعات و فرهنگ هرات کار می کنم در این مدت از زمان امکانات زیادی را از موسسات خارجی و نهادهای مردمی برای بخش تیاتر آماده کردم و به دسترس شان قرار داده ام. بزرگترین مشکلات تیاتر در این ولایت این است که آنان ضرورت دارند تا در ورکشاپ های آموزشی در این بخش شرکت کنند. باید زمینه سفر به ورکشاپ های و سیمینارهای خارجی برای شان مساعد شود تا آنان از وضعیت آماتور بیرون شوند و تیاتر را مسلکی و علمی بیآموزند. »
مسوولان مدیریت تیاتر هرات در حالی دولت را به بی توجهی در این باره می نمایند که چندی قبل شماری از دختران در اعتراض به عدم موجودیت سینما در این شکایت داشته اند. این تعداد از دختران به خاطر زنده نگاه داشتن فرهنگ سینما در ولایت هرات هفته یکبار دور هم نشسته فلم های مختلفی نگاه و در مورد آن بحث می کنند.
شاه پور صابر